محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830377962
- گزارش تارنمای ائل پرس از حضور پرشور و شعور مردم تبریز در 22 بهمن
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اینجا تبریز است قلب آذربایجان، گزارش تارنمای ائل پرس از حضور پرشور و شعور مردم تبریز در 22 بهمن تارنمای ائل پرس حضور پرشوروشعور مردم تبریز را دستمایه گزارشی قرار داده و نوشته است: وقتی چشم بادامی ها حیرت می کنند، به سفارش سازمان دل، فعلاماشین روستا!!! و نوشیدنی خوب پیدا نکردم، هیچ جا کیک یا شیرینی یا نوشیدنی مثل ساندیس ندیدم، فکر نمی کنم پیرها در این باران و سرما به خاطر کیک یا ساندیس یانوشیدنی دیگر بیرون آمده باشند؟! ...
اینجا تبریز، گوشه ای از خاک جمهوری اسلامی ایران، بیست و دوم بهمن ماه سال 1393، ساعت نه و نیم صبح؛ کمتر کسی می تواند منکر این حضور باشد.
* از موتور سوار تا بنز سوار *
مسیر دانشگاه تبریز تا میدان ساعت را به همراه جمع دانشگاهیان تبریز طی می کنیم، همان ابتدای مسیر در فلکه دانشگاه صحنه ای توجه عده ای را جلب می کند، چراغ قرمز می شود، از موتوری که بر پشت راکب آن یک زن و بچه سوار شده بودند، زن به همراه بچه که پرچم ایران را در دست دارد از موتور پیاده شده و به خیل جمعیت ملحق می شوند ...
به فاصله چند ثانیه از توقف موتور نسبتا درب و داغون، ماشین بنز آخرین مدل در کنار موتور توقف می کند، سه خانم که یکی از آنها چادری و دو نفر دیگر مانتویی هستند، پیاده شده و خم می شوند و از داخل ماشین عکس رهبر انقلاب را برداشته و به جمعیت دانشگاهی می پیوندند...
با خود می گویم اینجا کسی نمی تواند ادعا کنند انقلاب متعلق به فقیر یا پولدار است...
* وقتی چشم بادامی ها حیرت می کنند *
دانه های برف که به تازگی شروع شده، کم کم تبدیل به باران می شود، جلوتر که می رویم جمعیت اضافه می شوند، جلوی پایگاه های چند مسجد تجمع هایی وجود دارد که منتظرند تا هم محله ای ها و بچه های مسجد جمع شوند و باهم حرکت کنند.
جمعیتی دیگر از خیابان های فرعی وارد خیابان اصلی می شوند، دور و بر مسجد سالار، دو پسر و دختر چشم بادامی را می بینیم که با حیرت تمام پشت سر هم عکس می گیرند.
نزدیکتر می شویم، در کنار خود مترجمی دارند، معلوم می شود اهل چین هستند، وقتی ازآن دو چند سوال می پرسیم، پاسخ هایی می شنویم که برای ما طبیعی، ولی برای آنها غیر طبیعی است،
" اهل چین هستیم، برای سفر تفریحی به ایران آمده ایم و می دانستیم که بیست و دو بهمن در تقویم شما سالروز پیروزی انقلاب ایران است و فکر می کردیم چند مراسم و جشن و ... در کشور شما برگزار شود، اما از نزدیک دیدیم که همه به خیابان آمده اند و علیه دشمن و حمایت از ایران داد می زنند ... فکر می کنم درصد کمی از ایرانی ها الان درخانه مانده اند... خیلی جالب است خیلی ... " از آنها عبور می کنیم با خود می گویم اینجا کسی نمی تواند حیرت خود را از حماسه حضور پنهان کند...
* به سفارش سازمان دل *
پایین تراز چهار راه منصور تا چشم کار می کند جمعیت تنگاتنگ حرکت می کنند، باران شدیدتر شده، مقابل موزه ی آذربایجان جمعی از مردم موبایل به دست که در حال فیلم برداری یا عکس گرفتن از روی زمین هستند را می بینیم.
حس کنجکاوی مان گل می کند، نزدیکتر می شویم، چند تن از دختران هنرمند بر روی تابلویی به طول و عرض ... (نمی دانم!) بر روی زمین نقاشی زیبایی از رهبر انقلاب، شهید احمدی روشن و تجمعات مردمی را با رنگ روغنی زیر باران شدید به تصویر می کشند، دختران هنرمند با ظاهری نه چندان با حجاب (مرسوم) و آرایشی نسبتا ملایم که به چهره دارند و با عشق و ظرافت تمام نقاشی می کنند.
یکی از از همین دختران در پاسخ به سوال ما که به سفارش کدام مجموعه یاسازمان این نقاشی را کشیده اید؟! می گوید: " به سفارش سازمان دل و عشق به وطن، امام و رهبر "
می فهمیم که این طرح کاملا خود جوش و هزینه های آن از جیب خود همین دختران است... با خود می گویم اینجا کسی نمی تواند ادعا کند که انقلاب متعلق به بدحجاب ها یا با حجاب ها هست... یاد سفارش پیر فرزانه می افتم که می گفت نگاه ها را درست کنیم ...
* هنرنمایی به عشق انقلاب *
در سراسر مسیر کودکان و جوانانی می بینیم که سه رنگ پرچم ایران را به روی صورت و پیشانی خود نقاشی کرده اند... کودکانی که در کالسکه در سرما و باران، با پیشانی بند "من انقلابی ام" و "لبیک یا رسول الله " همراه جمعیت و یا در آغوش مادران و دوش پدران حرکت می کنند.
نوجوانانی که پرچم چند متری کشور را تا انتهای مسیر با ذوق وشوق فراوان تکان می دهند و هیچکدام لحظه ای گوشه ای از این پرچم مشترک را تا ته مسیر رها نمی کنند، جوانان ورزشکاری که صف منظمی تشکیل داده و در میان صف از هنرها و حرکات رزمی خود برای جشن انقلاب هنرنمایی می کنند...
دانشجویانی که از بومی و خوابگاهی گرفته تا ورودی و سال آخر پشت سر آرم دانشگاه خود محکم تر از همیشه گام برمی دارند... باخود می گویم اینجا کسی نمی تواند ادعا کند نسل های اول ، دوم و سوم ... از قافله انقلاب جا مانده اند...
* فعلا ماشین روستا و نوشیدنی خوب پیدا نکردم، خیلی متفاوت است *
همراه یکی از دوستان، دختری با موهایی بور و قیافه ای که زیاد شبیه ایرانی ها نیست حضور دارد، فامیل درجه یک دوست ما به حساب می آید، بعد از پرس و جو متوجه می شویم چند روزی است به ایران آمده ...
مادر اهل انگلیس و پدر ایرانی الاصل و بچه تبریز است، بزرگ شده لندن است، بعد از سال ها برای اولین بار به ایران آمده، فارسی را نسبتا شکسته بسته صحبت می کند...
وقتی از او می پرسیم هرچیزی که از امروز دیدی بگو، حرف هایی می زند که جمع دوستان را کاملا به خنده وقهقهه می کشاند...
سعی کردم از همان ساعت اول همراه عمه در خیابان باشم، دنبال ماشین های روستا می گردم (اصطلاحی به کار می برد که ما متوجه نمی شویم عمه اش نقل می کند منظور سرویس ها یا اتوبوس هایی است که قرار است مردم را از روستاها به راهپیمایی بیاورند) اما فکر نمی کنم همانند گفته تلویزیون های ما این همه مردم را به زور و فریب از روستا آورده باشند، چون خیلی بلند و از ته دل و گلو بعد از میکروفن حرف ها را تکرار می کنند، عمه گفت ظاهر روستایی هم ندارند، البته بعضی حرف های دیگر هم شنیده ام اما هیچ جا کیک یا شیرینی یا نوشیدنی مثل ساندیس ندیدم فکر نمی کنم پیرها در این باران و سرما به خاطر کیک یا ساندیس یانوشیدنی دیگر بیرون آمده باشند؟!...
از همه جا عکس گرفته ام، شاید بعد برگشتم به لندن اگر نشریه یا رسانه ای قبول کند همه عکس ها را و آنچه دیدم نوشته و به آنها می دهم، بین شنیده ها و آنچه امروز دیدم تفاوت زیادی وجود دارد اینجا همه مردم انقلاب را دوست دارند... دوستان جمع همچنان می خندند...
با خود می گویم اینجا هیچ کس نمی تواند ادعا کند جز به عشق ایران اسلامی بیرون آمده باشد ...
" اینجا تبریز است، قلب آذربایجان و هنوز قلب سر ایران برای وطن می تپد... "
1756
23/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها