واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۵:۴۳
غلامحسین امیرخانی در جشن 75سالگیاش گفت: مادر و پدرم از نظر ویژگیهای انسانی، نمونههای خیلیخیلی درخشان نسل خود بودند. اگر چیز کوچکی از آنها به من ارث رسیده باشد، بهعنوان سعادتی است که ما بهعنوان توفیق الهی از آن نام میبریم. به گزارش ایسنا، امیرخانی در مراسم که در برج میلاد تهران برگزار شد، با بیان اینکه اتفاقهایی او را از چهار سالگی به مسیری که تا کنون پیموده هدایت کرده است، گفت: مادرم از نظر عاطفی بینظیر بود و پدرم از نظر صبر و متانت شاید کمنظیر. اگر چیز کوچکی از آنها به من ارث رسیده باشد، بهعنوان سعادتی است که ما بهعنوان توفیق الهی از آن نام میبریم، اما حتما دهها شرط در کنار هم قرار میگیرد و آن توفیق را بهوجود میآورد. او به تأثیر همسرش در این مسیر اشاره و اظهار کرد: فداکاری همسرم در این مسیر همانقدر بنیادی، ریشهای و تعیینکننده بود که تأثیر پدر و مادرم؛ مثلا ایشان حدود 13 سال از پدرم که خانهنشین شده بود، پرستاری کرد و حدود 18 سال از مادرم. حتما تأیید میکنید که این اندازه فداکاری در اینکه یک بنیادی شکل بگیرد و دوام و قوام پیدا کند، چقدر موثر است. رییس انجمن خوشنویسان همچنین اساتید خود را از عوامل موثر پیمایش مسیری که تا کنون پیموده است، دانست و ادامه داد: ۱۷ سال نزد استاد سیدحسین میرخانی شاگردی کردم که هنرش کمال و تداوم هنر عماد و کلهر بود. این مرد بزرگ تنها کسی بود که در مدت ۴۰ سال مجاورت من با او، از استاد بزرگ خود علیاکبر کاوه به بزرگی یاد میکرد. در حالی که شاگرد مستقیم او نبود و شاگردان مستقیم کاوه این خصلت را نداشتند. امیرخانی همچنین بیان کرد: پلهی دیگر زندگیام شاگردی احسانالله استخری بود. مدت ۲۰ سال با این استاد مجتهد، ادیب و شاعر آشنایی داشتم و کتاب او را خوشنویسی کردم. دیگر پلهی پیشرف و موفقیتام پرداختن به ورزش است. برخلاف بسیاری از هنرمندان، اهل ورزش بودم و ۳۰ سال تیم ورزشی داشتم و فوتبال بازی میکردم. این هنرمند همچنین از استادان معاصر خود اخوین، خروش، سلحشور و ... یاد کرد و افزود: بسیاری از این استادان پیش از ما استاد بودهاند. در خوشنویسی کسی مثل امیرخانی نداریم امیراحمد فلسفی، هنرمند و از شاگردان امیرخانی، با بیان اینکه استادش «پدر خوشنویسی معاصر»، «هنرمند تأثیرگذار» و «شخصیت ممتاز» است، اظهار کرد: نهتنها هنر استاد امیرخانی بالاترین استاندارد را دارد، بلکه از نظر شخصیتی هم در میان هنرمندان ممتاز است، او دلسوز جامعه است و به حال و گذشته ایران اشراف دارد و میداند ایران امروز چگونه باید باشد. الهه خاتمی - همسر امیراحمد فلسفی و از اساتید انجمن خوشنویسان ایران - نیز با اشاره به آشنایی 30 سالهاش با خانواده امیرخانی، گفت: استاد امیرخانی برای من پدری مهربان، صبور و فهیم است، نه فقط برای من که برای همه خانوادهام هم همینطور است. حتی دخترم وقتی تازه زبان باز کرده بود، تحت تأثیر محبتهای استاد، به او میگفت «پدرخانی»! علی شیرازی - هنرمند خوشنویس و نقاشیخط - نیز در این مراسم، اظهار کرد: استاد امیرخانی در دورهی معاصر خوشنویسی بسیار تأثیرگذار بوده و میتوانم بگویم در تاریخ خوشنویسی کسی مثل او نبوده و نیست، به علاوه یک شخصیت فرهنگی بدون جایگزین است. شجاعت همراه با ادب و متانت از ویژگیهای بارز شخصیتی این هنرمند است. استاد امیرخانی بارها با مدیران کشور، امامان جمعه، فرماندارها، نمایندگان مجلس و حتی روسای سه قوه صحبتهایی مودبانه، محترمانه و بسیار تأثیرگذار داشتهاند. ایشان بالاترین انتقادها را با زبانی بیان میکنند که طرف مقابل یادداشت برمیدارد. آدم باید خیلی بدسلیقه باشد که از استاد امیرخانی فقط خط یاد بگیرد. همسر علی شیرازی نیز با اشاره به صمیمیت و صداقت میان افراد خانواده امیرخانی، گفت: وقتی دیگران میخواهند استاد امیرخانی را توصیف کنند، از همسر او راهنمایی میگیرند میگویند همه چیزهای خوب را درباره غلامحسین بگویید. پیشنهاد امیرخانی برای مدیران شهری در پایان این مراسم، غلامحسین امیرخانی در تولد 75سالگیاش، کیک تولد خود را برید. او همچنین در قالب پیشنهادهایی در حوزهی مدیریت شهری، گفت: امروز گمان ما این است که باید مسوولیت شهر در همه ابعادش به شهردار سپرده شود. مسوولیت هم از ایشان خواسته شود، که چرا هوا آلوده است، که چرا ماشینهای فرسوده؟ چرا بنزین سرطانزا؟ چرا کارتنخوابها؟ چرا معتادها؟ چرا مشکلات دیگری که شما بهتر از من میدانید؟ آن وقت آن مدیر جوابگو باشد، مسوولیت داشته باشد، آن وقت میتواند با توجه به اینکه همراه با مقام و مسوولیت امکانات و اختیارات قانونی هم در اختیاراتش هست کارهایی انجام دهد. طبیعتا وضع بهتر از این میشود. این چهرهی ماندگار همچنین اظهار کرد: من همینجا باید به سهم خودم، از زحمات همه مدیران شهرداریهای 22گانه تهران تشکر کنم که چه کار پرزحمتی دارند. مخصوصا از مدیران میانی باید سپاسگزار باشیم که بیشترین فشارها روی آنهاست، چون با موضوعات و مشکلات عجیب و غریبی دست به گریباناند و دلشان میخواهد پاسخگو باشند، اما نیستند. چه بکنند با این انبوه مشکلات متعدد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]