واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
روستاى ۱۲ هزار ساله ايران روستاى ميمند كرمان بى شك يكى از باستانى ترين سكونتگاه هاى بشر در جهان است كه از دوازده هزار سال پيش تا كنون همچنان پا برجاست و به حيات خود ادامه مى دهد. به عقيده محققين هسته هاى اوليه روستاى ميمند متعلق به زمانى است كه ايرانيان مهر پرست بوده اند و آنها را مقدس مى شمرده اند. آنها تاريكى غارها را براى عبادت برگزيده و مرده هاى خود را درون دخمه هاى كنده شده در كوه قرار مى دادند. و بدين ترتيب در ميمند تعدادى عبادتگاه و مقبره بنا شده است. مهرپرستان به پايدارى، استقامت و زوال ناپذيرى كوه ها معتقد بودند و بر اساس همين اعتقاد خانه هاى خود را نيز در دل كوه مى كندند.
عده اى از محققين نيز معتقدند كه مهر پرستان از غار هايى كه با دست در دل كوه مى كنده اند فقط براى عبادت و دفن مردگان استفاده مى كردند و بعد از مدتى بنا به اضطرار ناشى از آب و هوا سكونت گزيده اند. آيين مهر پرستى قبل از ظهور زرتشت در ايران رواج و تا مدت ها از ظهور وى نيز ادامه داشته است. بر اساس دانسته هاى جديد تاريخ ظهور زرتشت ۶۰۰۰ سال قبل از ميلاد مسيح است و لذا قدمت ميمند حداقل ۶۰۰۰ سال پيش از ميلاد مسيح مى باشد. نقوش ۱۰ هزار ساله و سفال هاى ۶۰۰۰ ساله از جمله مستندات مكشوفه اى هستند كه تاريخ ميمند را گواهى مى دهند. ميمند به دليل استحكام دفاعى در طول تاريخ كمتر دستخوش تحولات كالبدى و اجتماعى شده و بيشترين تغيير آن مربوط به چند ماه اخير است. مجموعه اى از آثار بسيار قديمى همچون خانه هاى صخره اى پراكنده معبد، قلعه و برج هاى مختلف ( مربوط به هزاران سال پيش) وجود دارد كه ميمند را از يك روستا به يك مجموعه با تمدن خاص تبديل مى كند. اين تمدن در ابتدا بر گرفته از آيين مهر پرستى و بعد از آن آيين زرتشت بوده است.
در سطح شيب دار و در طبقات مختلف (۲ تا ۵ طبقه) بريدگى هايى به صورت شكاف هاى افقى ايجاد شده است. طول اين بريدگى هايى كه به آنجا كيچه گفته مى شود به ۶ الى ۹ متر مى رسد تا در انتها به ارتفاع مورد نظر براى كندن خانه مى رسد. انتهاى كيچه به فضايى ايوان مانندى به نام دالان مى رسد كه مهم ترين عنصر محل است به لحاظ اينكه اغلب امور روزمره خانواده در آن صورت مى گيرد. در اطراف هر كدام از اين دالان ها بين يك تا پنج خانه صخره اى وجود دارد. اين منازل مسكونى در پنج طبقه و به شكل پلكانى و يك در ميان روى هم قرار دارند. به نحوى كه هيچ كدام از آنها با يكديگر برخوردى ندارند. فاصله كيچه ها در طبقه زيرين بيشتر از فاصله آنها در طبقات بالايى است. در حدود ۴۰۰ كيچه كوچك و بزرگ در ميمند وجود دارد. فضاى داخلى خانه ها گاهى شكل مربع، مستطيل يا مدور دارد و از ورودى كوتاهى كه ارتفاع آن به ۷۵ تا ۷۶ سانتيمتر مى رسد نور مى گيرند.
درهاى ورودى چوبى و به داخل ديوار ايوان روزنه اى ايجاد كرده اند كه از طريق آن و به وسيله ابزارى به نام كليدون (كليد دان) در قفل يا باز مى شود شكل ورودى اتاق ها در روستاى ميمند منطبق با مدل بدن انسان است. به طورى كه عرض ورودى در قسمت پايين يعنى ۶۵ الى ۸۰ سانتيمتر مى رسد. پايين ورودى منازل از سطح كيچه حدود ۱۵ تا ۲۰ سانتيمتر برجستگى دارد كه اين برجستگى مانع ورود آب و خاك به داخل منازل مى شود. بر بدنه شيبدار تپه هاى غربى و شرقى مسيرهاى متعدد پياده به صورت خطوط نسبتاً كمرنگ مشاهده مى شوند اما اين مسيرها نمى توانند چندان دائمى باشند. زيرا با قطعات سنگ هايى كه از بالا دست حركت مى كنند و يا به وسيله اهالى مرتباً در حال تغيير هستند. در لابلاى حفره هاى مسكونى بى هيچ نظمى چرخش مى كنند. مى توان ادعا كرد كه در روستاى صخره اى ميمند بر خلاف همه سكونتگاه هاى شناخته شده شهرى و روستايى كوچه ها معبرى وجود ندارد. كوچه در فرهنگ ميمند صرفاً به مسيرهاى افقى كه در دل شيبدار تپه ها به عمق رفته و در انتها به منازل غار مانند مسكونى مى رسد اطلاق مى شود.منبع:www.javannewspaper.com/خ
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 430]