تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849257152
یادداشت/حجت‌الاسلام مسائلی مقابله با فتنه‌گران شیعه، تفرقه‌افکنی نیست!
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/حجت‌الاسلام مسائلی
مقابله با فتنه‌گران شیعه، تفرقه‌افکنی نیست!
متأسفانه در سال‌های اخیر در میان شیعیان نیز گروه‌های و جریان‌هایی به صورت برنامه‌ریزی شده و هدفمند همراه با ترویج افراط‌گری مذهبی، بر طبل تفرقه میان مسلمانان می‌کوبند.
خبرگزاری فارس ـ راهبرد فرهنگ: همه می‌دانند که امروز جهان اسلام بیش از هر زمان دیگری نیاز به وحدت و اتفاق کلمه دارد و هر اقدامی که در راستای تفرقه‌افکنی میان مسلمانان صورت می‌گیرد، در واقع نوعی مزدوری برای دشمنان اسلام به حساب می‌آید. اما متأسفانه در سال‌های اخیر در میان شیعیان نیز گروه‌های و جریان‌هایی به صورت برنامه‌ریزی شده و هدفمند همراه با ترویج افراط‌گری مذهبی، بر طبل تفرقه میان مسلمانان می‌کوبند، آن گونه که توهین‌های این عده به مقدّسات اهل‌سنت آتش جنگ‌های مذهبی را بیش از پیش برافروخته نموده است. البته این اقدامات هدفمند که با پشتیبانی مالی و رسانه‌ای گسترده‌ای صورت می‌گیرد، اعتراضات و جبهه‌گیری‌های فراوانی را در میان علماء، اندیشمندان و اقشار گوناگون شیعیان در پی داشته است، به گونه‌ای که حرکت‌های فرهنگی متعدد و خودجوشی در مقابل این جریان‌ها شکل گرفته است. اما با این حال عده‌ای نیز از سر دلسوزی به تشکیک درباره این گونه اقدامات فرهنگی می‌پردازند و پیگیری آن را موجب تشدید اختلافات میان شیعیان می‌دانند. این عده معتقدند که نباید به خاطر تحکیم ارتباط با اهل سنت و تقویت وحدت اسلامی، به طرد شیعیان پرداخته و به تقسیم بندی شیعه کمک کنیم. به دیگر سخن اگرچه این عده، افکار و رفتارهای جریان‌های افراط گرای شیعه را قبول ندارند، اما محافظ کاری در مقابل آنها را بهتر از افشاگری و مقابله مستقیم می‌دانند، با این توجیه که ضرورت وحدت شیعیان کمتر از وحدت اسلامی نیست. متأسفانه حقیر در سال‌های اخیر بار‌ها شاهد بوده‌ام که عده‌ای دلسوزانه خواسته‌اند با این شبهه هرگونه اقدام اصلاح‌گرایانه‌ای را به حاشیه رانده و صورتی تفرقه افکنانه از آن ترسیم نمایند. ولی در این میان نکات مهمی نیز از نظر این افراد مخفی مانده که التفات به آنها می‌تواند تا حدودی پاسخ گوی بسیاری از شبهات در این زمینه باشد. 1. جریان‌های افراط گرای شیعه افزون بر ایجاد تفرقه و دشمنی میان مسلمانان و مذاهب اسلامی، به خط کشی و دسته بندی شیعیان نیز پرداخته و آنها را هم در مقابل یکدیگر قرار می‌دهند. به این معنا که این جریان‌ها افکار و حتی رفتار‌ها و عادات موهن خویش را معیار پذیرش تفکر شیعی معرفی می‌کنند و کوچک‌ترین زاویه با این اندیشه‌ها و عادات را عامل خروج از مکتب تشیع دانسته و به تکفیر، تفسیق و طرد شیعیانِ دگراندیش می‌پردازند. جالب اینکه حتی این جریان‌ها تحمل پذیرش یکدیگر را نداشته و علی رغم اشتراکات فکری گسترده میان آنها به طرد و مقابله با یکدیگر می‌پردازند. از همین رو نه تنها برخورد فرهنگی با این جریان‌ها تفرقه افکنی میان شیعه به شمار نمی‌آید، بلکه در راستای مقابله با فتنه گران و تحقق وحدت و انسجام شیعیان می‌باشد. 2. متأسفانه افراط گرایان شیعه با به حاشیه راندن مباحث اصلی تفکر شیعی، به ترویج و تبلیغ افکار و رفتارهای موهنی می‌پردازند که می‌تواند سهمگین‌ترین ضربه‌ها را بر پیکره مکتب تشیع وارده نماید و با روی گردان ساختن سایر مسلمانان از تعالیم عالی شیعه، تفکر حقه را در انزوا قرار دهد. از همین رو معروف است که دین، با وجود دوستانِ نادان، احتیاج به دشمن ندارد. زیرا دیندارِ نادان، ندانسته و نخواسته، چنان آسیبی به دین می‌زند که دشمن نمی‌تواند. او از درون، دین را چنان ضایع می‌کند که دیگری از بیرون نمی‌تواند کرد. آنکه از بیرون به دین می‌تازد، می‌خواهد دین را براندازد امّا آنکه از درون به دین زیان می‌رساند، دین را از چشم می‌اندازد. «دین را برانداختن» غیر از «دین را از چشم انداختن» است و خطر این، بیش از آن. متأسفانه آنکه به دین حمله می‌کند، دشمن است و حسّاسیت در برابر آن، بسیار، ولی آنکه از دین، بد دفاع می‌کند و یا آن را بد عرضه می‌دارد، نامش دوست است و نیتش نیک. و همین نام و نیت، موجب می‌شود که کسی برآشفته نشود و او را برجایش ننشاند. در حالی که همین عرضه بد، چهره دین را زشت می‌نماید و موجب می‌شود بر آن خرده گیری شود. در واقع دوست نادان دین، دشمن ساز دین است. (محمد اسفندیاری، آسیب‌شناسی دینی، ص96.) متأسفانه همواره عدم توجه به این مقوله، بیشترین و سهمگین‌ترین ضربه‌ها را به مکتب اهل بیت - علیهم السلام - وارد نموده و موجب فاصله گرفتن هرچه بیشتر عامة مسلمین از معارف الهیِ آن بزرگواران شده است. معارفی که اهل بیت - علیهم السلام - حتی جانِ مقدّس خویش را نیز فدای تبلیغ آن می‌نمودند و از این رو ضایع نمودن این معارف، بدین روش، از جنگ با امام و به شهادت رساندن ایشان نیز خطیر‌تر دانسته شده است. چنان که امام صادق - علیه السلام - در سفارش هاى خویش به «محمد بن نُعْمان» می‌فرمایند: «یا ابْنَ النُّعْمَانِ! إِنَّ الْمُذِیعَ لَیسَ کَقَاتِلِنَا بِسَیفِهِ بَلْ هُوَ أَعْظَمُ وِزْراً بَلْ هُوَ أَعْظَمُ وِزْراً بَلْ هُوَ أَعْظَمُ وِزْرا؛ یا ابْنَ النُّعْمَانِ! إِنَّهُ مَنْ رَوَى عَلَینَا حَدِیثاً فَهُوَ مِمَّنْ قَتَلَنَا عَمْداً وَ لَم یقْتُلْنَا خَطَأ؛ای پسر نعمان! فاش کنندة سرّ [ما] مثل کشنده و قاتل ما با شمشیر خودش نیست، بلکه بار گناه او سنگین‌تر است؛ بلکه گناه او سنگین‌تر است؛ بلکه گناه او سنگین‌تر است. [امام - علیه السلام - برای تأکید، این عبارت را سه بار تکرار نمودند.]ای پسر نعمان! هر کس که حدیثى ضد ما نقل کند از شمار کسانى باشد که ما را به عمد کشته است نه به خطا!» (ابن شعبة حرانی، تحف العقول، ص309 و بحار الانوار، ج75، ص288.) از همین رو رهبری انقلاب پس از سخنانی که در سال 73 درباره ماهیت خرافی قمه زنی داشتند، به این نکته اشاره نمودند که: «عدّه‌ای وقتی این حرف را بشنوند، مطمئناً از روی دلسوزی خواهند گفت «خوب بود فلانی این حرف را امروز نمی‌زد.» نه؛ من بایستی این حرف را می‌زدم. من باید این حرف را بزنم. بنده مسئولیتم بیشتر از دیگران است. البته آقایان هم باید این حرف را بزنند. شما آقایان هم باید بگویید. امام بزرگوار، خط شکنی بود که هرجا انحرافی در نکته‌ای مشاهده می‌کرد، با کمال قدرت و بدون هیچ ملاحظه‌ای، بیان می‌فرمود. اگر این بدعت‌ها و خلاف‌ها در زمان آن بزرگوار می‌بود یا به این رواج می‌رسید، بلاشک می‌گفت. البته عدّه‌ای هم که به این مسائل دل بسته‌اند، متأذّی خواهند شد که چرا فلانی به موضوع مورد علاقه ما این طور بی‌محبتی کرد و با این لحن از آن یاد نمود. آنها هم البته، اغلب، مردمان مؤمن و صادق و بی‌غرضی هستند؛ امّا اشتباه می‌کنند.» l3. اصلاح‌گری اگر با اخلاق الهی و عدالت علمی همراه بوده و از تعصبات مذهبی و وسوسه‌ها شیطانی به دور باشد، موجب زدودن حجاب خرافات و رشد اندیشه دینی خواهد شد و هرگز نباید آن را به تفرقه افکنی تفسیر نمود. بی‌شک رفتارهای احساسی و متعصبانه که با مجادله‌ها و مناظره‌های بیهوده و خارج از ادب همراه است، هرگز مورد تأیید ما نبوده و نیست، چنانچه قرآن کریم دعوت و روش تبلیغی مؤمنین را این گونه معرفی می‌فرماید: «ادْعُ إِلِى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِی أَحْسَنُ؛ به وسیله حکمت و اندرزهاى نیکو به سوى راه پروردگارت دعوت کن و با آنها (یعنى مخالفان) به طریقى که نیکو‌تر است به مناظره‌پرداز» (نحل/ 125.) همچنان که خداوند از مؤمنین خواسته که حتی در مقابل توهین و دشنامِ جاهلان با صبر و تحمل برخورد نموده و از آنها درگذرند: «وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا؛ و بندگان خداى رحمان کسانی‌اند که روى زمین به فروتنى راه مىروند، و هنگامی که جاهلان آنها را مورد خطاب قرار مى‌دهند [و به جهل و جدال و سخنان زشت مى پردازند] در پاسخ آنها سلام گویند [و درگذرند].» (فرقان/63) 4. از آنجا که مشخص است که عده‌ای از این تفرقه افکنان با هدایت مستقیم دشمنان، در حال تشدید دشمنی میان مسلمانان هستند و اغراض سوء آنها بر کسی پوشیده نیست، نباید برخوردهای سلبی و امینتی با آنها را با توجیهاتی این گونه مورد غفلت قرار داد. زیرا طرد این افراد از جامعه شیعه و برخورد امنیتی با آنها، منفعتی بیش از حضور و پرچم داری آنها از مکتب شیعه دارد. یادداشت: حجت‌الاسلام مهدی مسائلی انتهای پیام/س
93/10/21 - 10:34
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها