واضح آرشیو وب فارسی:فارس: حجتالاسلام ساجدی درگفتوگو با فارس:
عواملی که ذائقه انسان را در دینداری تغییر میدهد/ علل دینگریزی جوانان
عضو هیأت علمی مؤسسه امام خمینی(ره) گفت: دینداری یک مسئله فطری است مانند گرسنگی یا تشنگی که مردم با به دست آوردن آب یا غذا بلافاصله آن را تناول میکنند همانگونه هم باید با فطرت خودشان به سوی دین حرکت کنند.
حجتالاسلام ابوالفضل ساجدی عضو هیأت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در خصوص علل دینگریزی جوانان و نوجوانان به خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس گفت: بررسی علل دینگریزی از موضوعات قابل بازبینی ویژه است لذا شرایط خاصی که ما در آن زندگی میکنیم و دلایل متعددی اقتضاء میکند ما در دوران حاضر نگاه تازهای به دینگریزی و عوامل آن داشته باشیم. وی عنوان کرد: تغییر شرایط اجتماعی و فرهنگی، تغییر روشهای فرهنگسازی، تغییرات فکری که در جهان اتفاق افتاده، تغییر نوع نظام ارتباطی، فاصله میان نسلها و عوامل مؤثر در ایجاد شکاف بین نسلی از جمله مسائلی است که اقتضا میکند ما در دوران حاضر نگاه تازهای به عوامل دینگریزی داشته باشیم و والدین و نهادها در این زمینه مسئولیت ویژهای دارند. عضو هیأت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) ابراز داشت: خداوند رسالت پیامبران را در این قرار داده که مردم را به سوی دین هدایت کنند؛ «وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِی کُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلالَةُ» و امروز این مسئله مطرح است که چرا جوانان از دین فاصله گرفتند و چرا با مظاهر دینی مشکل دارند! این سؤال با توجه این برجسته میشود که اصل دینداری، امری است که در نهاد انسانها نهفته شده یعنی خداوند انسان را به گونهای آفریده که فطرتاً به دنبال خداست از این رو اگر چیزی در نهاد انسان باشد و انسان از آن فاصله بگیرد نمود بیشتری پیدا میکند.
وی تصریح کرد: پژوهشهای روانشناسی نشان میدهد از دوران نوجوانی زمینههای گرایش به دین آغاز میشود. «ژان ژاک روسو میگوید: از سن 15-20 سالگی است که علایق مذهبی شروع شده و غلبه پیدا میکند. همچنین نویسندگان دیگری مانند «ادوآرد اشپرانگل» در خصوص تحولات دوران بلوغ در اواخر دوران نوجوانی مینویسد: نقشهها و اهداف زندگی در این مرحله محدود به انتخاب شغل نیست بلکه جوان به دنبال فهم فلسفه زندگی است و او وضعیت کاملاً متفاوتی از یک کودک دارد.
ساجدی ادامه داد: بنابر این اگر چنین گرایش فطری وجود دارد چرا باید خانوادهها انگشت تأسف بگیرند واحسرتهایشان بلند شده و بگویند چرا جوانان ما از دین فاصله گرفتهاند. آیا جا ندارد که ما تأملی در این خصوص داشته باشیم و ببینیم که چه اتفاقی افتاده خصوصاً با توجه به اینکه کشور ما یک کشور اسلامی است انتظار میرود رشد دینداری در جامعه ما بیشتر شود آیا واقعاً آنچه را که انتظار داریم در کشور محقق میشود یا اینکه مسیر دیگری وجود دارد. آیا جا ندارد مسئولان و نهادهای مختلف موثر در تربیت و دینداری فرزندان، خودشان را بازنگری کنند. وی گفت: دینداری یک مسئله فطری است مانند گرسنگی یا تشنگی که مردم با به دست آوردن آب یا غذا بلافاصله آن را تناول میکنند همانگونه هم باید با فطرت خودشان به سوی دین حرکت کنند. بخشی از این عوامل به درون انسان و بخشی هم به عوامل بیرونی جوامع باز میگردند. این کارشناس دینی شبکه سحر اظهار داشت: در خصوص عوامل درونی باید گفت یک بخش بُعد شناختی و اندیشهای، یک بخش امیال و گرایشهای انسان و بخشی هم رفتارهایی است که از انسان سر میزند. هر سه این موارد میتوانند در پذیرش یا گریز از دین مؤثر باشند. به طور مثال، فرد مسمومی را در نظر بگیرید؛ یک جوان مسموم اگر بهترین غذاها را هم جلوی او بگذاریم حالت تهوع به او دست میدهد و در واقع او باید تحت نظر پزشک باشد تا سموم بدنش دفع شده و سیستم گوارشی فعالیت خویش را از سر بگیرد و در نهایت منجر به بازگشتن اشتهای فرد شود. تا زمانی که این سم در بدن او هست به غذا اشتها پیدا نمیکند. وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه گرایش به دین فطری است اما اگر فردی دینگریز است نشان میدهد سمومی در بدن او وجود دارد که موجب تغییر ذائقه فرد شده است و او احساس تهوع دارد بنابراین ابتدا باید توجه کنیم چه سمومی، اشتهای انسانها را از مسیر خدا گرفته است که ما این سموم را موانع گرایش به دین مینامیم تعامل سموم داخلی و بیرونی باعث میشود اشتهای انسان به دین کم شود. انتهای پیام/ک
93/10/10 - 09:16
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 82]