واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲ دي ۱۳۹۳ (۱۲:۳۰ب.ظ)
به مناسبت شهادت جانسوز حضرت امام رضا (ع)؛ عاقبت دلت خواست راز عشق ِ ما به تو عيان شود گروه فرهنگي
به پيش گاه ِ مهربان ِآقا علي بن الموسي الرضا(ع)
که مي دانم و نمي دانم چرا اين همه دوستش مي دارم...که نمي دانم چرا زمستان هم در کنر او و به ياد او اين همه بهار است...بهاري درخشان و بي پايان...مثنوي زير، عرض ارادت اين کمترين است به ساحت مقدس حضرتش...
دارالفنون ِعشق
پربودم از تنهايي و ترديد و بيماري/ حيران و سرگردان و سر در پاي بيزاري
پربودم از تدبيرهاي مرده، از آوار/ از مرگ هاي تشنه در آن سوي هر ديوار
ازحلقه هاي اشک وماتم،از پريشاني/ از قلّه هاي بي شمار ِ رو به ويراني
پر بودم از زهر و غم و خون و غبارِ زرد/ از جنگل ِ آتش گرفته، از بهار ِزرد
بيگانه با درياي آرامي که مي باريد/ ديوانه بازنجير ِناکامي که مي باريد
دنياي من،دنياي ماتم هاي مادر زاد/ صحرا نشين ِغربت ِغم هاي مادر زاد
سردار بي مقدار ِاوهامي که تلخ وزرد/ تکرار ِنافرجام وبد نامي که تلخ وزرد
ويران ِروياهاي سرد وپوچ وبي بنياد/ تسليم ِمحض ِگريه هاي هر چه بادا باد...
تا اين که باريدن گرفت نام ِتوبر روحم/ روشن شد ازتابيدنت چشمان ِمجروحم
دستان ِتو آيينه در آيينه من را برد/ تا خلوت ِدريايي بي کينه من را برد
شرح ِخوش آهنگ ِدويدن در بهشتي سبز/ طرح ِتب آلود ِپريدن در بهشتي سبز
آغوش تو،آغوش ِگنبد هاي باراني/ شرقي ترين تن پوش ِگنبدهاي باراني
در برف هم زيباترازصبح ِبهاري تو!/ آرام ِجان ِزائران ِبي قراري تو!
حبل المتين ِشاخه هاي زرد و پژمرده/ عين اليقين ِرازقي هاي ترک خورده
خوشحالي غمگين ِهر چشمي که مي بيني/ روياي عطرآگين ِهر چشمي که مي بيني
ما شيعيان ِخفته در خون ِتوايم اي دوست!/ هابيل و اسماعيل و مجنون ِتوايم اي دوست!
نامت رضا،امّانگاهت مهدي موعود/ آيينه اي امّا پناهت، مهدي موعود
خرد وخراب وخسته ايم اي خوب ِبالا دست!/ هفتاد قفل ِبسته ايم؛محبوب ِبالادست!
من حتم دارم باغريبان مهرباني تو/ باناله هاي بي طبيبان مهرباني تو
من حتم دارم فاتح ِشهر ِخراساني/ آتش فشان ِنور وگل؛اعجازباراني
اين درد ِبي درمان ِما،نان وجنون ِعشق!/چشمان بي سامان ِما،دارالفنون ِعشق!
حالاخودت مي داني واين نااميدي ها/ شرح ِغم ِمرداب ومردن در پليدي ها
ديگر خودت مي داني ومرگي که مي بيني/ دل تنگي رنجور و بي برگي که مي بيني
سر بسته ناليديم امّا بر تو اي زيبا/ پوشيده نيست،احوال ِخون آلود ِاين دريا
ما را که خاک مرده اي هستيم در کويت/ بردار؛ اي چشم ِخدا محراب ِابرويت!
سربسته ناليديم امّا بر تو اي زيبا / پوشيده نيست احوال ِخون آلود ِاين دريا...
شاعر: اعظم رمضاني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]