واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: از سنگک های بی هویت و جعلی تا درد «کم فروشی» تهران - ایرنا - به نوشته سایت خبری تابناک ،اگر دولت گران شدن نرخ نان را به افزایش نظارت بر نانوایی ها گره می زد و موجبات افزایش کیفیت این محصول را فراهم می آورد، آن زمان می شد ادعا کرد که همه جوانب کار دیده شده است، نه اکنون که شاهدیم ابعاد نان بسیاری از نانوایی ها آب رفته و کیفیتشان نیز چنگی به دل نمی زند و هیچ نظارتی بر این واحدهای متخلف اعمال نمی شود!
تفاوت انواع نان های ایرانی با یکدیگر چیست و مثلا بربری چه فرقی با سنگک یا لواش دارد؟ آیا تنها فرقشان در ابعاد و شیوه پخت است یا بیشتر؟ هر چه پاسخ به این سؤال ها برای ما ساده به نظر می رسد، ظاهرا برای مسئولان این گونه نیست، وگرنه سنگک و تافتون را همسان نمی دانستند.
به گزارش «تابناک»، اگر قرار باشد شاخصه منحصربفردی برای نشانه گذاری هفته گذشته انتخاب کنیم، بی شک افزایش نرخ نان بهترین نمونه خواهد بود؛ گران شدن یکباره نرخ نان تا 30، 40 و در برخی اقلام تا 200 درصد که دلیلش، تصمیم دولتمردان برای حمایت از نانوایی ها در مقابل گرانی های رقم خورده در حامل های انرژی بیان شد تا به نظر برسد هرچه ممکن است تعداد زیادی از مردم از گرانی رخ داده ناراضی شوند، دست کم مالکان و شاغلان 60 هزار واحد نانوایی پراکنده در سطح کشور باید از این تصمیم خرسند و راضی شده باشند.
البته این گزاره زمانی صادق است که فراموش کنیم سهمیه آرد نانوایی ها همزمان با مجوز دولت برای گران کردن نرخ، کاهش یافته و بخشی از آرد یارانه ای، جایش را به آرد با نرخ آزاد داده که نتیجه آن کاسته شدن از سود نانوایی ها و افزایش سود دولت است و چه بسا همین دلیل موجب شد تا کاهش سهمیه آرد چراغ خاموش رقم بخورد.
بدین ترتیب بدون آنکه معلوم شود، سهم مردم از حذف بخشی از یارانه نان که تا به امروز مستقیم و غیر مستقیم (با خرید نانی که با آرد یارانه ای پخته می شود) دریافت می کردند، کجا دیده شده و یا خواهد شد، حمایت از نانوایی ها در دستور کار قرار گرفت و نرخ نان رشدی بی سابقه را در روزهای اخیر تجربه کرد تا افزایش نرخ دلار و گرانی گوجه فرنگی تا حدود زیادی به حاشیه رانده شود!
این گرانی با توجه به گلایه های نانوایان از افزایش هزینه ها و دستمزد و ثابت ماندن درآمد، شاید تا حدودی اجتناب ناپذیر به نظر می رسید، ولی به شرطی که درست اعمال می شد و شفافیت در عملکرد دولتمردان به چشم می آمد نه آنکه حذف سهمیه آرد دولتی اعلام نشده و میزان افزایش قیمت به طور شفاف بیان نشود.
البته اشکالات دیگری هم متوجه عملکرد دولت در گران کردن نرخ نان هست که از جمله آن ها، نظارت بسیار ضعیف بر نانوایی هاست که موجبات پایین بودن کیفیت نان و کم فروشی برخی از نانوایان را فراهم آورده و همواره مورد اعتراض شهروندان بوده است. با این یادآوری چاره ای نخواهیم داشت که صدور مجوز گران کردن نرخ نان را معادل حمایت دولت از نانوایان بدانیم و به همان نسبت، از فراموش شدن حق و حقوق مشتریان نانوایی ها سخن بگوییم.
به عبارت بهتر، اگر دولت گران شدن نرخ نان را به افزایش نظارت بر نانوایی ها گره می زد و موجبات افزایش کیفیت این محصول را فراهم می آورد، آن زمان می شد، ادعا کرد که همه جوانب کار دیده شده است، نه اکنون که شاهدیم ابعاد نان بسیاری از نانوایی ها آب رفته و کیفیتشان نیز چنگی به دل نمی زند و هیچ نظارتی بر این واحدهای متخلف اعمال نمی شود!
این اشکال زمانی بزرگ تر می شود که می بینیم مالکان واحد های نانوایی، کیفیت پایین محصول تولیدی شان را به کیفیت پایین آردهای مصرفی ربط می دهند که دولت در اختیارشان می گذارد. این سخنان زمانی تعبیر می شود که با سرکشی به واحدهای نانوایی سنگگ یا بربری متوجه می شویم که آرد نان تافتون در اختیار نانوایان قرار گرفته است که البته مناسب پخت نان هایی چون سنگک نیست.
اینجاست که چرایی غفلت دولتمردان در نظارت بر نانوایی ها آشکار شده و درمی یابیم اگر برخی نانوایی ها از وزن چانه می زنند و کم فروشی می کنند، دولت در مقیاس بزرگ تر ورود کرده و با تغییر آرد سهمیه ای کاری کرده که تفاوت نان های چون سنگک با تافتون، تنها در شکل آن ها باشد نه در سبوسی که می بایست در آرد سنگک باشد که نیست!
اینجاست که نمی دانیم از که به که گلایه کرده و کدام گوش شنوایی را برای بیان اشکالات نان خور ها هدف قرار دهیم و بپرسیم آیا تنها مشکلی که در چرخه تولید نان وجود داشت، سود اندکی نانوایان بود که نسخه گرانی برایش پیچیدید یا اشکالات دیگری هم در این زمینه وجود دارد؟!
منبع/ تابناک
اول **
15/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]