تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834251343
موضوع نگران‌کننده در انتخابات اتحادیه ناشران، عدم حضور ناشران عمومی است نه حضور ناشران آموزشی
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و ادب > بازار نشر یادداشت مهمان/
موضوع نگران‌کننده در انتخابات اتحادیه ناشران، عدم حضور ناشران عمومی است نه حضور ناشران آموزشی
یک ناشر معتقد است در انتخابات اتحادیه ناشران و کتابفروشان، آن‌چه باید اعضای صنف را نگران سازد، نه نامزد شدن ناشران آموزشی، بلکه عدم استقبال مدیران نشر عمومی کشور و حضور نیافتن چهره‌های شاخص، باسابقه و مورد اعتماد نشر ایران در انتخابات است.
خبرگزاری مهر ـ گروه فرهنگ و ادب: انتخابات اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران طی روزهای آتی برگزار می‌شود. اما این دوره از انتخابات این اتحادیه، با دوره‌های پیشین آن متفاوت است. تعداد کم نامزدها در ابتدای امر و عوامل دیگر باعث تمایز این انتخابات با دوره‌های پیشینش شده‌اند. پیش از این گفتگوهای مختلفی با نامزدهای این انتخابات داشته‌ایم و از هرکدام از آن‌ها درباره‌های برنامه‌های مورد نظرشان پرسیده‌ایم. مجید رهبانی مدیر انتشارات جهان کتاب و سردبیر ماهنامه فرهنگی جهان کتاب در یادداشتی که در این باره در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده، معتقد است اینکه تعداد زیادی از نامزدان این دوره از انتخابات، از ناشران آموزشی هستند، موجب نگرانی نیست بلکه نکته نگران‌کننده این است که ناشران باسابقه و مورد اعتماد نشر در این دوره نامزد نشده اند. مشروح متن این یادداشت در ادامه می‌آید: به‌زودی انتخابات هیئت مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران برگزار می‌شود. اتحادیه از تشکل‌های صنفی باسابقه ایران است که از سال 1337 تا امروز، با فراز و فرودها و گاه وقفه‌هایی، به فعالیت خود ادامه داده است. یکی از ویژگی‌های برجسته اتحادیه، استقلال و عدم وابستگی آن به دولت یا قطب‌های قدرت سیاسی و اقتصادی است. همین امر نشانگر حساسیّت اعضای اتحادیه و دلبستگی‌شان به حفظ استقلال و همبستگی صنفی خود است؛ آن هم به‌رغم تمام مانع‌ها، محدودیت‌ها و فشارهایی که همواره تحمل کرده‌اند و کمتر نهاد صنفی دیگری در کشور مشابه آن‌ها را تجربه کرده است. اما در انتخابات پیش رو، تعداد و ترکیب نامزدان و پیشینه فعالیت‌های صنفی آن‌ها توجه ناظران به خود جلب کرده است. برای 5 عضو هیئت مدیره و 2 بازرس آن، در مجموع 19 نفر نامزد شده‌اند: 15 نفر برای عضویت در هیئت مدیره و 4 نفر برای سمت بازرس. از این جمع، 4 نفر در هیئت مدیره کنونی حضور دارند. حدود یک‌سوم نامزدان سابقه مشخص فعالیت در این نهاد صنفی را دارند، اما چند نفری حتی به عنوان ناشر نیز دارای سابقه و شناخته شده نیستند. از سوی دیگر، در برخی اظهارنظرها این ایراد مطرح شده است که 8 نفر از 15 نامزد عضویت در هیئت مدیره، ناشران آموزشی‌‌اند و همین را موجب نگرانی دانسته‌اند. در نظر اول این پرسش به ذهن خطور می‌کند که چرا تعداد نامزدهایی که متعلق به حوزه عمومی نشر هستند این‌قدر کم است. بنا به گفته یکی از اعضای هیئت مدیره اتحادیه، تعداد اعضا (شامل ناشر و کتابفروش و تولیدکننده کارت و پوستر) بیش از 1300 واحد صنفی است. اگر چنین باشد، نامزد شدن تنها 7 ناشر از حوزه عمومی نشر تعجب‌آور است. از آن‌جا که ناشران حوزه عمومی، نشر فرهنگی کشور را نمایندگی می‌کنند، کم بودن شمار نامزدان آن‌ها را چگونه باید توضیح داد؟ آیا این بی‌علاقگی به مشارکت در فعالیت صنفی و مدیریت اتحادیه را صرفاً باید واکنش طبیعی به برخوردهایی دانست که در دولت قبل با اعضای فعال هیئت مدیره‌های سابق صورت گرفت و تا حدّ تهدید امنیت شغلی و ابطال پروانه نشرشان پیش رفت؟ یا شاید وضعیت حاضر را باید تا حدودی نتیجه عملکرد خود اتحادیه در چند سال اخیر دانست؟ نهادهای صنفی بخشی از جامعه مدنی کشورند و حلقه واسط و رابط را میان فعالان صنف و دولت تشکیل می‌دهند. می‌دانیم که برای رشد و گسترش فعالیت این‌گونه نهادها ـ که باید غیرسیاسی و از وابستگی حزبی و گروهی به دور باشند ـ پیش‌زمینه‌هایی لازم است. قانون‌مند بودن عرصه فعالیت صنفی، عدم مداخله دولت در مدیریت نهادها، و تضمین امنیت شغلی فعالان آن‌ها از جمله این پیش‌زمینه‌هاست. اما از سوی دیگر هم آشکار است که درون نهاد صنفی، مدیریت جمع‌گرا باعث ایجاد انگیزه مشارکت هر چه بیشتر در اعضا می‌شود و مدیریت فردگرا موجب سرخوردگی و دور شدن آن‌ها از کار گروهی. اعتقاد به خِرَد جمعی و ضرورت مشورت با اعضا، کسب نظر از صاحب‌نظران و کارشناسان، ایجاد فضای بحث و گفت‌وگو، انتقادپذیری و داشتن مدارا در برابر نظرهای مخالف همکاران، و تشویق مشارکت جمعی، با فردگرایی و سازوکارهای سنّتی مدیریت یک بنگاه نشر یا یک مغازة کتابفروشی (هر قدر هم موفق و سودآور) سازگار نیست. فراهم ساختن زمینه ابراز عقیده و طرح نظرها، نیازمند داشتن حداقلی از تحمل و مدارا، اعتقاد به مدیریت دمکراتیک و استقبال از آرای متنوع و گاه مخالف است. تنها در آن صورت است که مدیریت نهاد صنفی می‌تواند ارتباطی واقعی و پایدار با مجموعه اعضا برقرار سازد، خواسته‌های اکثریت صنف را نمایندگی کند و از حمایت قوی آن‌ها بهره‌مند باشد. تنها در آن زمان است که اعضای صنف، اتحادیه را خانه خود می‌شمارند و در قبال سرنوشت آن احساس مسئولیت می‌کنند. باید دید که اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران تا چه میزان در پدیدآوردن چنین موقعیتی موفق بوده است. شاید برای یک ناظر خارجی، همین مقدار مشارکت و ترکیب نامزدان انتخابات آینده، محکی برای سنجش موفقیت اتحادیه در جلب اعتماد و ایجاد احساس تعلق در اعضا به شمار آید. پیداست که اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران باید مجموع صنف نشر را نمایندگی کند و پاسخگوی خواسته‌های همه اعضای خود باشد. نشر آموزشی و دانشگاهی نیز بخشی از نشر ایران است که به نظر می‌رسد هر ساله سهم آن از گردش مالی نشر کشور رو به افزایش است. این بخش را نمی‌شود حذف کرد یا نادیده گرفت. اینکه 8 یا به روایتی 6 نفر از نامزدان انتخابات آینده ناشر آموزشی هستند، به خودی خود محل ایراد نیست. این نامزدان نیز خواسته‌های همکاران خود را نمایندگی می‌کنند و در میان‌شان کسانی هستند که پیشینه فعالیت‌های جمعی موفق، از جمله در اتحادیه را دارند و صاحب درکی پیشرفته از نهاد صنفی و کار جمعی‌اند. آن‌چه باید اعضای صنف را نگران سازد، نه نامزد شدن ناشران آموزشی، بلکه عدم استقبال مدیران نشر عمومی کشور و حضور نیافتن چهره‌های شاخص، باسابقه و مورد اعتماد نشر ایران در انتخابات است. انتظار می‌رود که هم ناشران حوزه عمومی و هم ناشران آموزشی تنها بر اساس شناخت خود از نامزدان، میزان اعتبار اجتماعی و سوابق گذشته و توانایی‌های کنونی آن‌ها رای دهند و بعید است که به خاطر تعلق داشتن یک فرد به یک حوزه تخصصی نشر، اتحادیه را از توانایی‌های وی محروم سازند.
۱۳۹۳/۸/۳ - ۱۰:۳۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها