تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805580034
دلایل کشیدن مو توسط کودکان
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: دلایل کشیدن مو توسط کودکان
قتی کودکتان موی کسی را می کشد، عصبانی نشوید؛ این تنها شیوه ای می باشد که برای رسیدن به خواسته اش بلد است.
به گزارش نامه نیوز به نقل از پارسه گرد، کشیدن ناگهانی مو، لگد زدن، گاز گرفتن، نیشگون گرفتن و زدن، یکی از شیوه‌هایی است که کودکان نوپا احساس خود را بیان می‌کنند و سعی می‌کنند به این شکل کنترل محیط پیرامون خود را به دست بگیرند.
مارک رابرتز، استاد روان‌شناسی بالینی دانشگاه ملی ایداهو، می‌گوید چنین رفتاری ۳ عامل عمده دارد:
برای کودکان نوپای کم سن و سال (۱۲ تا ۱۸ ماه)، این کار ساده‌ترین راه ممکن و بهترین شیوهٔ بیان است. آنها دریافته‌اند که چگونه به عکس العمل مورد نظرشان دست یابند و می‌خواهند که دوباره چنین عکس العملی را دریافت کنند. مثل روشن کردن چراغ، ضربه زدن به یکی از اسباب بازی‌هایی که چیزی از آن بیرون می‌زند. کودک موی برادر بزرگش را کشیده و او هم جیغ می‌کشد، بامزه است!
دلیل دیگر آن این است که کودک می‌خواهد کاری کند که چیز‌های بد از سر راهش کنار برود. یکی سینه خیز رویش رفته یا اسباب بازی او را برداشته است. او هم می‌رود سراغش، مو‌هایش را می‌کشد و آن کار بد دیگر تکرار نمی‌شود.
بالاخره اینکه در کودکان بزرگ‌تر (۲ تا ۳ ساله)، مهارت‌های‌شناختی برای سر در آوردن از هر چیزی در حال شکل گیری است و ممکن است برای کنترل وضعیت سعی در کشیدن موی آن شخص کند.
رابرتز مثال می‌زند: برادر بزرگ‌تر آخرین شیرینی باقیمانده را برمی دارد، بنابراین او هم مو‌هایش را می‌کشد تا جیغ بکشد. در این مورد دو احتمال وجود دارد: ممکن است شما مداخله کنید و از برادر بزرگ‌تر بخواهید که آن را با او تقسیم کند و مهم‌تر از همه اینکه ممکن است با انجام این کار برادر بزرگ‌تر حساب کار دستش بیاید و قبل از برداشتن آخرین شیرینی باقی مانده، خوب فکر‌هایش را بکند.
راه حل چیست؟
بیهودگی این کار را به او ثابت کنید. یکی از مهم‌ترین راه کار‌های جلوگیری از رفتار نادرست کودکتان این است که او را مجاب کنید که این شیوه، فایده‌ای نخواهد داشت. اگر از این کارِ او چشم‌پوشی کنید، موثر خواهد بود (در غیر این صورت کودک تصور می‌کند که با کشیدن موی هر کسی می‌تواند به خواسته خود برسد) و همین طور که با گذشت زمان به این مسأله پی می‌برد که کشیدن مو او را به خواسته‌اش می‌رساند، رفتار او بد‌تر می‌شود.
اگر زیادی در این مورد استدلال کنید (هانا باید موهای الی را می‌کشید، چون الی از قصد این کار را کرده است یا بروم برایش داستان بخوانم تا حواسش را پرت کنم)، ممکن است بازیچهٔ دست او قرار بگیرید. کودک شما پیچیدگی تعامل اجتماعی را نمی‌فهمد. چیزی که او دستگیرش شده، این است که اگر موی کسی را بکشد، شما به او (کودکتان) دلسوزی خواهید کرد و روی پا‌هایتان خواهید نشاند. به جای این کار، بیهودگی و بی‌نتیجگیِ آن را به او ثابت کنید. اگر کودکتان موهای خواهرش را به قصد گرفتن اسباب بازی او کشید، اسباب بازی را به خواهرش برگردانید و برایش توضیح بدهید که «ما موی کسی را نمی‌کشیم.» برای اثربخشی این شیوه باید سریع وارد عمل شوید، زیرا کودکان مخلوقاتی لحظه‌ای هستند.
time out، زمانی است که والدین کودک خود را پس از انجام کاری نامناسب به گوشهٔ خلوتی می‌برند و به منظور تربیت کودک با او صحبت کرده و او را در سکوت نگه می‌دارند تا کودک به رفتار نامناسب خود فکر کند.
تاثیر این شیوه در کودکانِ زیر ۲ سال ثابت نشده است. بنابراین برای کودک نوپایتان بهترین کار نصیحت است: «به آرامی دست او را بگیرید و در حالی که دستانش را در دستتان گرفته‌اید با او صحبت کنید؛ مثلاً بگویید: «نه! نه! ما موی کسی را نمی‌کشیم. اگر موی کسی را بکشیم، دردش می‌گیرد.»
اگر کودکتان ۲ یا بیش از ۲ سال دارد، بگذارید از طریق «قرنطینه روی صندلی» بفهمد کشیدن مو واکنش قابل قبولی نیست. در حین قرنطینه پیش او بمانید، اما با او حرف نزنید. این تنبیه باید یک دقیقه طول بکشد. اگر کودکتان روی صندلی نمی‌ماند، نوع مستمر این شیوه را امتحان کنید. بعد از انجام time out، راجع به کاری که کرده است، با او صحبت کنید، حتی اگر هنوز بسیاری از مهارت‌های کلامی را نیاموخته است و از جملات کوتاه که برای کودک قابل فهم است، استفاده کنید (مثلاً نه! نه! مو نمی‌کشیم!!).
زیرا این کار به او نشان می‌دهد که صحبت کردن راهی برای حل مشکلات است. از کودک خود بپرسید: «چه کار اشتباهی انجام داده؟» و بعد بگویید: «چرا این کار اشتباه بود؟» رابرتز می‌گوید نگران نشوید اگر در پاسخ شما گفت: «چون که باید تنبیه می‌شدم.» و یا پاسخی متفاوت‌تر داد.
چنین پاسخی به لحاظ رشدی طبیعی است و می‌توانید در ادامه بگویید: «بله، اگر موی کسی را بکشی، مجبوری مدتی تنها بمانی؛ اما راه دیگری هم هست که باید راجع به آن فکر کنی. تو نباید موی کسی را بکشی، چون دردش می‌گیرد.» هرچند انجام این فرایند مهم است، اما انتظار زیادی از آن نداشته باشید. کودکان باید شیوه‌های سخت تری را بیاموزند، با انجام مکرر آن و پی بردن به اینکه انجام چنین کاری او را به دردسر خواهد انداخت، نتیجه خواهید گرفت. وظیفه شما این است که منطقی باشید و از اینکه هر روز همان نصایح را تکرار می‌کنید، ناامید نشوید.
۱۴ مهر ۱۳۹۳ - ۲۰:۲۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها