واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: نوشتاری از آیتالله صافی به مناسبت روز عرفه:
عرفه ؛ روز عافیت خواهی از محبوب
یکی از مراجع تقلید شیعیان تاکید کردند: دعاهایی كه انسان در روز عرفه می خواند همه عروج دهنده و بینش آفرین و كمال بخش روح است مخصوصاً دعای عرفه حضرت امام حسین علیهالسلام كه نمیتوان رقائق و معارف آنها را توصیف كرد.
به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران؛حضرت آیتالله العظمی صافی گلپایگانی به مناسبت فرا رسیدن روز عرفه نوشتاری را منتشر کردند.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
عرفه ؛ روز خداپرستی
عرفه، روز عبادت و خداپرستی است؛ روزی است كه انسانها در آن، خود را به رحمت خدا نزدیكتر از سایر روزها میبینند.
دعاهایی كه انسان در این روز می خواند همه عروج دهنده و بینش آفرین و كمال بخش روح است مخصوصاً دعای عرفه حضرت امام حسین علیهالسلام كه نمیتوان رقائق و معارف آنها را توصیف كرد.
هر جمله از آن نور است كه بر باطن شخص میتابد و آن را روشن میكند و كدورات و زنگارهای آن را زایل میسازد و حیات و سعادت را تفسیر میكند و نعمتهای خدا را بر میشمارد و قصور و تقصیر آن را در ادای شكر این نعمتها شرح میدهد كه هر انسانی در هر اوج از معرفت كه باشد از خواندن آنها لذت میبرد و خود را در عوالم روحانی مشاهده كرده و هر دم حضور خود را در درگاه خداوند تعالی بیشتر میبیند.
واقعاً جامعهای كه چنین ذخائر عرفانی و تربیتی را در اختیار دارد باید از همه اوضاع و احوال و برنامههایش نور و معنویت و بیاعتنائی به مال و منال و اعتبارات دنیا ظاهر باشد.
سعادت دنیا و آخرت، مرهون عافیت
یكی از مهمترین حوائجی كه حضرت سید الشهداء علیه السلام در دعای عرفه از خداوند می خواهد، عافیت در بدن و دین است؛ «اللّهم .... عَافِنی فی بَدنی و دینی» كه هر كسی این دو نعمت خداوند را داشته باشد، سعادت دنیا و آخرت را دارا شده است.
عافیت در بدن
عافیت در بدن، عبارت از تندرستی و سلامتی از بیماری ها و نقص های عضوی و كمال استوای خلقت و آفرینش است كه از نعمت های بزرگ خداست كه با توجه به انواع و اقسام امراض، سلامتی از هر یك از آنها نعمتی جداگانه به شمار میرود و غالب مردم از شكر این نعمتها غافلند چون از خود نعمت غافلند؛ یا اصلاً آن را نمیشناسند؛ زیرا اطلاع بر این نعمت ها نیاز به اطلاع وافی و كامل در علوم متعدده دارد كه همه مربوط به جسم انسان از گوشت، پوست، استخوان، رگ، پیه، خون، مفاصل، سلولها، اعضا و جوارح ظاهره و باطنه میباشد كه به فرض اینكه كسی از این همه علوم مطلع باشد چون این علوم كامل نشده است باز هم از شناخت نعمت های خدا در این رابطه و شكر آنها قاصر است.
عافیت دین و انواع آن:
و امّا عافیت در دین كه اهمیت آن بیشتر است و اگر آن نباشد عافیت در بدن وسیله احتجاج بر عبد و استحقاق توبیخ و معاقبه زیادتر است بر سه قسم است:
* عافیت فكری و اعتقادی
عافیت فكری و اعتقادی این است كه شخص در شناخت خدا و صفات و اسماءالحسنای او در شناخت ملائكه و مسائل نبوّت پیغمبران و وحی و امامت خصوصاً شناخت حضرت خاتمالأنبیاء صلی الله علیه وآله و اوصیا و خلفای آن حضرت و در شناخت معاد و خلاصه كلّ امور اعتقادی، ایمانش سالم از انحرافات و پاك از بدع و شبههها باشد و از خطی كه انبیاء خصوصاً حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه وآله ترسیم فرمودهاند بیرون نباشد و همه را با معیارهای صحیح عقلی و نقلی تحصیل كرده باشد و به آنچه بر حضرت محمّد بن عبدالله صلی اللهعلیه وآله نازل شده است؛ اعم از اصول یا فروع ایمان داشته باشد كه حتّی به جزئیترین امری از امور اعتقادی و كوچكترین فرع از فروع و احكام شرعی و عملی، ایمان مطمئن داشته باشد و میل نفس خود را در همه امور، تابع شرع قرار دهد، بدیهی است گاه یك انحراف و انكار یك موضوع مسلّمِ دینِ اسلام، شخص را زیر سؤال برده و موجب كفر او میشود.
* عافیت اخلاقی
و امّا عافیت اخلاقی عبارت از اتّصاف انسان به اخلاق اسلامی است كه در قرآن مجید و احادیث مرویه از پیغمبر و ائمه صلواتالله علیهم بیان شده است. مثل: صبر، زهد، تواضع، صداقت سخاوت، شجاعت، عدالت، ترحّم، حلم، عفّت، مروّت، حرّیت، فتوّت، عفو و گذشت، ایثار، صله رحم، رعایت حقّ همسایه حق پدر و مادر، مواسات، احسان، انصاف، كظم غیظ، صدق وعده، تفویض، توكّل، رضا و تسلیم و سایر صفات حمیده و مكارم اخلاق كه در قرآن مجید و احادیث شریفه و ادعیه بر آنها ترغیب و توصیه شده است.
و بر حسب حدیث معروف: «اِنّما بُعِثْتُ لاُتَمِّمَ مَكارِمَ الأخلاق» پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله برای اتمام و آموزش كامل اخلاق مبعوث شده است.
در موضوع اخلاق، تعالیم اسلام كاملترین و سازندهترین تعالیم است. بسیاری از حكما هم كه علم اخلاق را حكمت عملی مینامند در حكمت عملی وارد نمیشوند؛ زیرا معتقدند با تعالیم اسلام در این موضوع دیگر جایی برای كلام و مقال دیگران نیست.
كتاب های اخلاق و اشعار شعرا و حكایاتی كه از مسلمانان تربیت شده در مكتب اسلام نقل شده، مسلمانان را در اخلاق به قدری غنی و صاحب افتخار نشان میدهد كه بالاتر از آن تصور نمیشود.
شخص پیغمبر اكرم صلیالله علیه وآله كه خدا به او خطاب فرموده است: «اِنَّكَ لَعَلی خُلُق عَظیم» دارای عالیترین اخلاق انسانی بود و یكی از علل عمده نفوذ دعوت آن حضرت در اعراب جاهلیت كه تغییر عادات آنها امری ناممكن به نظر میآمد همان اخلاق كریمه آن حضرت بود.
همچنین اهل بیت آن حضرت امیرالمؤمنین و سایر ائمه طاهرین علیهالسلامـ همه نمونه اعلی و مثل اكمل اخلاق انسانیت بودند كه دوست و دشمن به آن اعتراف داشتند و این اخلاق سرّ و رمز محبوبیت فوقالعاده آنها در قلوب مردم بود.
* عافیت عملی
و امّا عافیت عملی به این است كه انسان در اعمال و كارهای خود خواه فردی، اجتماعی، سیاسی و مالی و همچنین در عبادات و تكالیف و فرایض، رعایت كامل احكام شرع مقدّس را بنماید و نسبت به این دستورات كه عمده آنها در كتاب های فقه مدوّن است، تعهّد كامل داشته باشد و از معصیت و مخالفت پرهیز كند و تقوا پیشه سازد و حتی در گناهان صغیره نیز اگر چه وعده گذشت از آنها در صورت اجتناب از گناهان كبیره داده شده بپرهیزد و چنان عمل كند كه شاعر در این شعر میگوید:
خلّ الذنوب صغیرها و كبیرها فهو التقی
كُن مثل ماش فی طریق الشوك تحذر ماتری
لاتحقرن صغیرة ان الجبال من الحصی
یعنی: از گناهان كوچك و بزرگ پرهیز كن كه این كار، تقوی است. مانند رونده ای باش كه در یك راه پر از خار، با احتیاط گام بر می دارد و هیچ كوچكی را حقیر مشمار كه كوه ها از سنگریزه ها تشكیل شده است.
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۳۹۳ - ۱۱:۲۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]