واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: همسر شهيد آوينی: مرتضي از طريق فرهاد مهراد با امام (ره) آشنا شد
در نشست برنامه روايت يک حقيقت که در راستاي بزرگداشت شهيد آويني برگزار شد مسايلي از جمله اينکه اگر شهيد آويني در زمان کنوني حضور داشت فيلم نميساخت و تنها به دنبال بيان حقيقت بود و اينکه امروزه ادازدگي جايگزين فرهنگ دفاع مقدس شده است، مطرح شد.
به گزارش آخرین نیوز به نقل از مهر، برنامه روايت يک حقيقت در راستاي بزرگداشت شهيد مرتضي آويني شامگاه دوشنبه 31 شهريورماه با حضور بهروز افخمي، کيومرث پوراحمد، حبيب احمدزاده، مسعود فراستي، حسين معززينيا، مريم اميني همسر شهيد آويني و مصطفي دالايي از تصويربرداران مجموعه «روايت فتح» به همت فرهنگسراي انقلاب برگزار شد. بهروز افخمي با اشاره به ويژگيهاي شهيد آويني بيان کرد: در مستندهاي شهيد آويني جهان بيني و نگاه متفاوتي وجود داشت. همچنين نريشن در فيلمهاي او اهميت زيادي دارد از اين حيث که کلمات و معاني که به کار ميبرد متن و بک گراند کارش را مشخص ميکنند. نقش موسيقي هم در آثارش از اهميت ويژه اي برخوردار است چون موسيقي آنقدر براي او اهميت دارد که اگر کسي زبان فارسي نداند با موسيقي و زبان شعرگونه و لحن شهيد آويني متوجه حس و حال اين مستندها ميشود. وي با اشاره به زبان خاص شهيد آويني در مستندهاي «روايت فتح» بيان کرد: من پيش از اين جلسه با خانم اميني صحبتي داشتم و گفتم ترجمه اين نريشن ها بسيار سخت است چون از نوعي فلسفه برخوردار هستند و همچنين در آنها اصطلاحاتي به کار برده ميشود که در زمان ما کاربرد داشت و جوانان ما در اين زمان اين اصطلاحات را نميدانند. البته معتقدم بسياري از اين اصطلاحات را خود مردم آن زمان هم نميفهميدند چون اين کلمات معاني فلسفي و ادبي غني را دنبال ميکردند. افخمي در پايان صحبتهايش درباره اينکه اگر شهيد آويني زنده بود آثار مستند و سينمايي به چه سمت و سويي گرايش پيدا مي کرد، توضيح داد: اگر آويني الان در قيد حيات بود احتمالا کارهايي مثل «آخرين روزهاي زمستان» که توسط شاگردان او ساخته شده است، بيشتر توليد ميشد. همچنين فيلم ها شايد بيشتر جنبه شاعرانه و فلسفي پيدا ميکرد، فلسفهاي واقعي که به شعر نزديک است. حسين معززينيا نيز در ادامه اين سخنان بيان کرد: اگر ما تعريف درستي از همان زمان که آويني وارد کار هنر شد داشته باشيم، ميتوانيم فرض کنيم که او در زمانه کنوني چه خواهد کرد. وي با اشاره به دغدغه سينماي بعد از انقلاب بيان کرد: هم اکنون يکي از مباحث سينماي انقلاب بومي سازي و سينما را از آن خود کردن، است. اين ماجرا براي آويني به اين شکل بود که به اقتضاي انقلاب وظيفه خود دانست که با فرايند فيلمسازي بيشتر آشنا شود. آويني ابتدا تصميم گرفت سينما را براي خود تعريف کند و همين تعريف بود که آويني را منحصر به فرد کرد تا جاييکه وي به نوعي کشف و شهود شخصي دست پيدا کرد. او در مقدمه کتاب «آيينه جادو» مي نويسد که اينها سوالات خود من است و مطالبي است که در پروسه فيلمسازي خودم به آنها رسيده ام. اين منتقد ادامه داد: وي حتي مقالات و کتاب هاي غرب را نيز مي خواند و تلاشش اين بود که دريافت شخصي خودش را داشته باشد که مقاله «عالم هيچکاک» او در ادامه همين تلاش است. حبيب احمدزاده نويسنده کتاب هاي دفاع مقدس نيز در ادامه اين نشست در پاسخ به سوال کوروش علياني بيان کرد: ما وقتي از شهدا حرف ميزنيم انگار آنها بايد زنده شوند و بيايند کاري انجام دهند. درحاليکه شهدا فلش و جهت هستند. شهيد آويني در همه مواقع نيازسنجي ميکرد به طور مثال ابتدا درباره «خان» ها کار ميکرد بعد به جهاد سازندگي و بعد به دفاع مقدس رسيد. مريم اميني با اشاره به زندگي خود و شهيد آويني بيان کرد: ما سال 56 با يکديگر ازدواج کرديم و در آن زمان هيچ نوع گرايش سياسي در ما نبود و ما حتي تصور چنداني از حضرت امام خميني (ره) نداشتيم. او در آن زمان از دايره ادبيات، فلسفه و عرفان و هنر بيرون نميرفت و بعد از حضور امام در تلويزيون بود که به تدريج ما با ايشان و انديشههايشان آشنايي پيدا کرديم. وي همچنين به خاطره اولين آشنايي خود و همسرش اشاره و بيان کرد: ما بعد از ازدواج به طور اتفاقي در منزل مادر فرهاد مهراد مستاجر شديم و در آن زمان نوعي دوستي با فرهاد مهراد شکل گرفت. اولين ارتباط و آشنايي ما هم با حضرت امام از طرق نوار کاستي بود که يک شب فرهاد مهراد با هيجان به ما داد. اميني در ادامه به تغيير افکار شهيد آويني بعد از ورود به جهاد سازندگي اشاره و بيان کرد: وقتي آقاي آويني وارد جهاد سازندگي شد شکل ظاهري و عادتها و آيينهايش تغيير کرد و با يقين و انگيزه بسيار بالاي وارد عرصهاي شد که وقتي اين سير را نگاه ميکنيم انتهاي آن جز شهادت نخواهد بود. در ادامه مسعود فراستي در پاسخ به کارشناس مراسم درباره ويژگيهاي شهيد آويني اظهار کرد: يک نکته مهم وجود دارد و آن اين است که مرتضي آنچنان نبود که نشان مي داد. خاطرم هست زماني ما با يکديگر صحبت ميکرديم و او از افکار خود و گذشتههايش سخن ميگفت ما در مجله سوره مهر بوديم و ناگهان در باز شد و شخصي از در به داخل آمد و آويني ديگر حرفي نزد. اين نويسنده و منتقد سينما در ادامه درباره دغدغه سياسي شهيد آويني بيان کرد: مرتضي آدم سياسي نبود و بينش سياسي نداشت مرتضي به شدت باسواد بود اما در فلسفه و ادبيات و نه در سياست چون دغدغهاش نبود. حالا خانم اميني بايد بگويد که آيا انقلاب و پيروزي انقلاب او را از يک روشنفکر بي ربط به يک متفکر هنرمند تمام عيار در فرهنگ انقلاب تبديل کرده است يا خير؟ زيرا اساسا به نظر من مرتضي با جنگ مرتضي ميشود.
چهارشنبه, 02 مهر 1393 ساعت 10:21
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]