تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805316246
بررسي وضعيت اسکاتلند بعد از همه پرسي
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱ مهر ۱۳۹۳ (۲۳:۱۰ب.ظ)
بررسي وضعيت اسکاتلند بعد از همه پرسي گروه بين الملل خبرگزاري موج
به گزارش خبرنگار بين الملل خبرگزاري موج، مردم اسکاتلند در روز 18 سپتامبر (27 شهريور) در مورد اينکه اين کشور جزئي از بريتانيا ياقي بماند يا خير، تصميم گيري کردند.
مسلما بيشتر مقامات دولتي هر دو کشور خواستار باقي ماندن اين کشور در اتحاديه بريتانيا بودند. اين کشور از سال 1707 به اين اتحاديه ملحق شده است.
نکته جالب در مورد اين کشور اين است که تاکنون هيچ جنگ و يا انقلابي را تجربه نکرده است.
تا قبل از برگزاري اين همه پرسي همه چيز 50/50 بود و اين موضوع "ديويد کامرون"، نخست وزير انگلستان، را به شدت نگران کرده بود. اين نگراني تا حدي پيش رفته بود که حتي ملکه اليزابت دوم را هم مجبور به واکنش کرد. کامرون به مردم اين کشور وعده هاي فراواني داد و حتي از آنها خواهش هم کرد که اين يکپارچگي را از بين نبرند.
اگرچه، خوشبختانه يا متاسفانه 55 درصد از مردم اين کشور به اين استقلال رأي منفي دادند و اتحاديه بريتانيا متشکل از انگلستان، ولز، اسکاتلند و ايرلند شمالي، همچنان به عنوان بريتانيا يکپارچه باقي ماند.
شايد دليل اصلي برنده شدن مخالفان دخالت "گوردن براون"، نخست وزير اسکاتلندي اين کشور، بود. "براون" نيز همانند "کامرون" به مردم اين کشور قول داد که حتي بدون جدايي از بريتانيا نيز مي توان قدرت سياسي و آزادي بيشتري بدست آورد. وي به وطن پرستان کشور قول داد اين آزادي را از انگلستان بگيرد.
اين درحالي است که "توني بلر"، نخست وزير اسبق اسکاتلند، که خود علاقه و رابطه خوبي با اين کشور داشت در اين انتخابات مي توانست نقش پررنگ تري بازي کند، اما؛ وي در سال 1994 درگذشته است. "بلر" براي اولين بار پارلمان و حزب کارگر را در اين کشور تشکيل داده بود.
اين درحالي است که بيشتر مردم اسکاتلند دخالت هاي ارتش انگليس در عراق را نمي پسندند و نماد روشن اين مسأله زماني بود که "رابين کوک" از کبينه اين کشور استعفا کرد و مورد استقبال و حمايت شديد مردم اين کشور قرار گرفت.
اگر "بلر" اکنون زنده بود حتما مسأله اهميت ارتش اسکاتلند براي انگليس را مطرح مي کرد؛ زيرا در مقر دريايي اسکتلند است که زير دريايي هاي اتمي توليد و نگه داري مي شوند.
"الکس سالموند"، معاون اول اسکاتلند، نيز اگر قدرت مي داشت همانند بيشتر اسکاتلندي ها خواستار حذف اين مقر از اسکاتلند مي شود؛ زيرا به نظر آنها اين کار انگليس تنها به هدر دادن منابع مالي و نماد تجمل گرايي است.
اما اگر نتيجه اين همه پرسي طور ديگري بود مشکلات انگلستان از امروز آغاز شده بود؛ زيرا بيشتر قدرت نظامي و مالي انگلستان در اسکاتلند نهفته شده است. همچنين ممکن بود اکنون "کامرون" را ديگر به عنوان نخست وزير نبينيم. بعلاوه رأي مثبت گرفتن اين همه پرسي مي توانست در انتخابات سال آينده اين کشورها نيز تاثير داشته باشد و با رأي آوردن ملي گرايان شايد انگلستان براي هميشه از اتحاديه اروپا جدا مي شد.
اين درحالي است که اقدامات و نتيجه اين همه پرسي باعث شده مردم به اين فکر باشند که شايد انگليس در اين مورد تنها از مسکن استفاده کرده باشد و در نهايت تغييري در رفتار با اين کشور صورت نگيرد. اما اين سياستمداران نبايد فراموش کنند که اگر 55 درصد مردم به نفع آنها رأي داده اند 45 درصد ديگر شعارهاي آنها را باور نکرده اند.
يکي از مهم ترين شهرهايي که به اين همه پرسي رأي مثبت داده اند شهر "گلاسکلو" است که مردم اين شهر اعلام کرده اند منتظر هستند تا ببينند انگلستان چگونه چاله اول را پر مي کند.
اما چيز مهمي که از اين همه پرسي حاصل شد قدرت و نارضايتي مردم از رفتار سياسي انگليس با اسکتلند و علاقه ديگر اعضا به حفظ يکپارچگي بريتانيا بود.
اکنون بايد منتظر بود که آيا "ديويد کامرون" و "گوردن برون" به تعهدات و وعده هاي خود در مورد تفويض اختيارات بيشتر به اسکاتلند عمل خواهد کرد يا خير.
حامد عبداللهي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها