واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بخش اول
همهپرسی استقلال اسکاتلند به روایت آمار
ساکنان اسکاتلند روز پنجشنبه در همهپرسیای شرکت میکنند که نتیجه آن میتواند سرنوشت انگلیس و اسکاتلند را دستخوش تغییرات بسیار بزرگی کند.

خبرگزاری فارس - مریم الحوان: آنچه امروز با نام اسکاتلند میشناسیم در قرن چهاردهم میلادی تحت عنوان پادشاهی اسکاتلند، جنگهای بسیاری را بر سر استقلال از پادشاهی انگلستان از سر گذراند. بعدها اما اولین اتحاد میان دو پادشاهی زمانی رخ داد که در سال 1603 م. جیمز ششم، پادشاه اسکاتلند، ساعاتی پس از مرگ ملکه الیزابت اول، جیمز اول انگلستان هم شد. چند سال بعد در 1707، در پی مذاکرات کمیسیونهای نماینده پارلمان دوکشور طرح «اتحاد» اسکاتلند و انگلستان مطرح و با موافقت هر دو پارلمان، «اتحاد» به طور رسمی، اسکاتلند را به بخشی از کشور انگلستان بدل کرد. پارلمان انگلیس طرح اتحاد با اسکاتلند را در 1706 و پارلمان اسکاتلند طرح اتحاد با انگلستان را در سال 1707 به تصویب رسانید. جالب اینکه پس از اتحاد پادشاهی، دو کشور چندین بار در سالهای 1606، 1667، 1689 طرح اتحاد را مطرح نموده بودند، ولی این طرح هربار توسط پارلمان یکی از دو طرف رد شده بود. پس از اتحاد در اولین روز ماه می سال 1707، پارلمان دو کشور تلفیق شد و «پارلمان بریتانیا » در کاخ وست مینستر لندن مستقر گردید. آنچه با عنوان «بریتانیای بزرگ» معرفی میشود، با پیوستن پادشاهی ایرلند در سال 1801 بدست آمد، البته بیشتر بخشهای ایرلند در سال 1922 از اتحاد با انگلستان خارج شدند و جمهوری ایرلند شمالی را تشکیل دادند.

استقلالطلبان حزب ملی اسکاتلند (SNP) که نقش پررنگی در افزایش احساسات ملیگرایانه اسکاتلندی و میل به استقلال ایجاد کرده است، بزرگترین حزب سیاسی اسکاتلند از نظر تعداد اعضا است و در سال 1934 تاسیس شد. پارلمان اسکاتلند در سال 1999 ایجاد شد و به سبب واقع شدن در منطقه «هالیرود» در ادینبرو با همین نام خوانده میشود. حزب ملی اسکاتلند توانست سال 2007 بیشترین کرسیها را در پارلمان اسکاتلند از آن خود کرده و با انتخاب رهبر حزب «الکس سموند» به سمت وزیر ارشد اسکاتلند، دولت اقلیت را تشکیل دهد. سال 2011 این حزب موفق به تشکیل دولت اکثریت در پارلمان اسکاتلند شد. حزب ملی اسکاتلند هماکنون 6 کرسی از 59 کرسی مجلس عوام پادشاهی انگلستان و همچنین 2 کرسی از 6 جایگاه اسکاتلند در پارلمان اروپا را در اختیار دارد. افزون بر آن در حال حاضر، حزب ملی اسکاتلند، بزرگترین گروه در دولت محلی اسکاتلند است. در رقابتهای انتخاباتی سال 2007 بر سر کرسیهای هالیرود، تعهد به برگزاری همهپرسی بخشی از مانیفست حزب ملی اسکاتلند بود. پس از بدست آوردن اکثریت کرسیها در پارلمان اسکاتلند، حزب ملی تعهد خود را با انتشار طرح پیشنهاد همهپرسی در 30 نوامبر 2009 پیگیری کرد که از میان چهار طرح پیشنهادی برای تغییر یا تفویض اختیارات از سوی لندن به ادینبرو، چهارمین گزینه پیشنهادی استقلال کامل اسکاتلند بود.

با کسب تنها 50 کرسی از 129 جایگاه در دور سوم انتخابات هالیرود، حزب طرح پیشنهادی رفراندوم را کنار گذاشت ولی در دور بعدی انتخابات وقتی حزب ملی اسکاتلند با رهبری «الکس سموند» 69 کرسی هالیرود را از آن خود کرد، بار دیگر طرح همهپرسی استقلال اسکاتلند به طور جدی مطرح شد و سرانجام در ژانویه 2012، استقلالطلبها به پیروزی بزرگی دست یافتند و دولت انگلستان با «قانونی و عادلانه» خواندن همهپرسی مجوز برگزاری آنرا به پارلمان اسکتلند داد. دولت اسکاتلند 21 مارس 2013 تاریخ برگزاری همهپرسی استقلال اسکاتلند را 18 سپتامبر 2014 (27 شهریور) اعلام کرد. بر مبنای اعلان رسمی دولت اسکاتلند این گروهها مجاز به رای دهی خواهند بود: - بریتانیاییهای مقیم در اسکاتلند - اتباع 52 عضو دیگر کشورهای مشترکالمنافع مقیم در اسکاتلند - اتباع 27 عضو دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا مقیم در اسکاتلند - اعضای مجلس اعیان مقیم در اسکاتلند - اعضای خدمات پادشاهی انگلستان یا اعضای ارتش بریتانیا که برای رایدهی برای اسکاتلند ثبت نام شده باشند. در این همه پرسی 4.12 میلیون بزرگسال واجد شرایط رای دهی هستند و با توجه به اینکه سن رایدهی بالای 16 سال اعلام شده است، انتظار میرود حدود 100 هزار نوجوان 16 و 17 ساله نیز در همهپرسی مشارکت داشته باشند. مخالفان استقلال کمپین مخالفین موسوم به کمپین «نه» یا «با هم بهتریم» حاصل اتحاد سه حزب اصلی انگلستان یعنی شاخه اسکاتلندی حزب محافظهکار، حزب کارگر و حزب لیبرال دموکراتهاست و توسط «آلیستر دارلینگ» راهبری میشود. این کمپین در بدو تشکیل 1.1 میلیون پوند توسط هواداران پشتیبانی مالی شد که حدود 500 هزار پوند آن از سوی یک معاملهگر نفتی پرداخت شده بود.

حزب کارگر انگلستان قدرت خود را در مجلس عوام مدیون حضور 59 عضو اسکاتلندی است. تعداد کرسیهای بالای حزب کارگر بود موجب شد محافظهکاران در انتخابات پیشین برای کنار زدن آنها به تشکیل دولت ائتلافی با لیبرالدموکراتها تن دهند. با وجود اینکه نبود این اعضای اسکاتلندی در مجلس عوام، محافظهکاران را قدرتمندتر میکند، ولی «دیوید کامرون» رهبر این حزب و نخستوزیر انگلستان در پیام اخیر خود در 10 سپتامبر، گفت «منافع کشورم برای من بسیار مهمتر از منافع حزبی هستند.» وی همچنین در سخنرانی احساسیاش گفته بود که رای به استقلال و فروپاشی این خانواده «قلب مرا میشکند.» با استقلال اسکاتلند از لندن، آینده سیاسی کامرون نیز ممکن است در معرض تهدید قرار گیرد و ناتوانی او از منصرف کردن اسکاتها از استقلال میتواند به برکناری یا استعفای اجباری وی منجر شود. همهپرسی استقلال اسکاتلند فردا برگزار میشود. سوال پیش روی رایدهندگان ساده است «آیا اسکاتلند باید یک کشور مستقل باشد؟» اما پاسخ آن سرنوشت اسکاتلند و بریتانیا را دستخوش تغییرات بسیار خواهد نمود. اگر همانگونه که برخی نظرسنجیها نشان میدهند اسکاتها به استقلال «بله» بگویند، با فروپاشی اتحاد 307 ساله میان انگلستان و اسکاتلند، هفتههای آتی به هفتههای تاریخی در سیاست «بریتانیا» بدل خواهد شد. انتهای پیام/ق
93/06/26 - 03:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]