محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804080805
جا دارد که روز سوختن آشوراده را در تقویم علامت زده و ملی بدانیم! |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: جا دارد که روز سوختن آشوراده را در تقویم علامت زده و ملی بدانیم!
اگر تعریف توسعه پایدار را به یاد آوریم، درخواهیم یافت میان آنچه می‌بایست باشد و آنچه هست، هنوز فرسخ های زیادی فاصله داریم؛ اینقدر که شنیدن «باید مدیریت محیط زیست گشت حفاظتی از نیروی انسانی موجود در منطقه را راه‌اندازی می‌کرد.» یا آگاهی یافتن به «فقدان هر گونه امکانات و تجهیزات نیمه مدرن برای اطفاء حریق» از زبان فرماندار، حتی اگر این جملات درباره یکی از ذخایر زیست کره بیان شده باشد، عجیب جلوه نکند!
کد خبر: ۴۳۶۱۹۰
تاریخ انتشار: ۳۱ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۷:۰۲ - 22 September 2014
«توسعه پایدار»؛ بی شک اگر از علاقمندان به حفاظت از محیط زیست باشید، با معنای این ترکیب آشنایی دارید و به نیکی می‌دانید که نمی‌توان با حصار کشیدن از محیط زیست مراقبت کرد بلکه باید راهکاری یافت که هم توسعه رقم بخورد و هم محیط زیست با کمترین آسیب مواجه شود، اما آیا روند توسعه در کشورمان اینچنین است؟ خاکسترهای آشوراده بهترین پاسخ را به این سوال ارائه می‌دهند!
دولت دهم نه؛ دولت یازدهم مقصر است!
به گزارش «تابناک»، دوازدهم آبان ماه سال 1348، هنگامی که شورای عالی سازمان شکاربانی و نظارت بر صید وقت (نیای سازمان حفاظت از محیط زیست امروزی) طبق مصوبه شماره ۱۲ مورخ ۱۳۴۸/۸/۱۲، تالاب بین‌المللی و پناهگاه حیات وحش میانکاله را به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام کرد، اتفاقی مترقی در کشورمان رقم خورده بود که دورنمای زیبایی از آینده یکی از منحصر به فردترین تالاب های جهان ترسیم می‌کرد اما حیف که این اتفاق مبارک در ادامه راه فراموشمان شد تا به جایی برسیم که شنیدن اخبار ناخوش در این منطقه، تبدیل به عادت شود.
تاریخچه اجمالی آشوراده، مختصات آن در تالاب بی نظیر میان کاله و حواشی پیرامون واگذاری آن به بخش خصوصی که در دولت دهم کلید خورد و در دولت یازدهم ادامه داشت را اینجا بخوانید.
اکنون چهل و پنج سال از آن مصوبه می‌گذرد و در این سالها اتفاقات متعددی در این منطقه فوق‌العاده اکولوژیکی رقم خورده که جملگی در قیاس با ارتقای تالاب به منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش، روند نزولی نشان می‌دهد و آخرینش، سوختن بخش بزرگی از خشکی‌های شمالی تالاب در روزهای گذشته است.
در روزهای گذشته نزدیک به 90 هکتار از بخش شرقی خشکی های شمالی تالاب، جزیره آشوراده بر اثر قصور انسانی سوخت و خاکستر شد تا پیش از هر چیز، یادآوری سخنان یکسال پیش فرهاد فلاح، مشاور وقت رییس سازمان محیط زیست آزارمان دهد؛ آنجا که وی در دفاع از واگذاری این جزیره به بخش خصوصی، استدلال های عجیب و غریب می‌آورد و معتقد بود مخالفت رسانه ها با این اتفاق درست نیست؛
«تمام کشورهای دنیا تجربه موفق حضور گردشگران در مناطق حفاظت شده با رعایت موازین زیست محیطی را دارند اما شما رسانه ها هرگز اجازه تجربه کردن این موضوع را به سازمان محیط زیست نداده‌اید!»
دولت یازدهم نه؛ دولت دهم تیشه به ریشه میانکاله زد!
اما هرچه آقای «مشاور عالی» در روزهای انتخاب نشدن معصومه ابتکار در ابتدای عمر دولت یازدهم، با چنین اظهارنظرهای عجیبی سعی داشت عملکرد متولیان محیط زیست در دولت دهم را موجه جلوه دهد، باز نمی‌شد فراموش کرد که تصمیم به واگذاری آشوراده در دولت قبل گرفته شده و البته نمونه مشابه در دوران حضور ایشان بر راس هرم اجرایی کشور، موجود است.
کافی است کمی در آرشیو اخبار مرتبط با دولت قبل جست‌وجو کنیم تا دریابیم تصمیمات دولت مردان سابق برای دخل و تصرف در میان کاله آنقدر مدون پیش رفته بود که برخی معتقدند مصوبه جدا کردن این منطقه از استان مازندارن و پیوند زدنش به استان گلستان در این راستا رخ داده است؛ بماند که تاسیس پالایشگاه در مجاورت آن، بزرگترین اتفاقی بوده که این ذخیره گاه زیست کره از آن اسیب دیده است.
بعد از تاسیس این پالایشگاه، تالاب میانکاله که به عنوان یکی از ذخایر زیست کره شناخته می‌شود، عمری همراه با آلودگی نفتی و باران های اسیدی تجربه کرد و شگفت اینکه این همه اشکالات وارد شده نه با اعتراض مسئولان محیط زیست مواجه شدو نه واکنش امثال نمایندگان مجلس یا دیگر مسئولان را به همراه آورد.
بدین ترتیب می‌توان توقف واگذاری جزیره آشوراده به بخش خصوصی را که در دولت فعلی رقم خورده، ملاک توجه مسئولان فعلی به این منطقه ویژه دانست و در مقابل، با آسیب دیدن تجارت مردمان پیرامون این تالاب که صیادی است، نتیجه گیری کرد که دولت دهم میانکاله را فدای توسعه کرد.
جای خالی آتش سوزی آشوراده در تقویم ملی!
این گلایه ها زمانی منصفانه تر به نظر می‌رسد که آتش سوزی اخیر آشوراده، تنها جزیره ایرانی در دریای خزر را هم مورد توجه قرار داده و واکنش های رقم خورده به آن را هم مد نظر قرار دهیم؛ آنجا که می‌بینیم برای منفعت جستن از ویژگی های تالاب مسئولان مختلف از یکدیگر سبقت می‌گیرند ولی در مصائب وارد آمده به آن، هر یک مسئولیت را متوجه دیگری می‌داند.
چند روزی است که وسعت زیادی از جزیره سوخته و با خاکستر شدن بخشی از گونه های گیاهی شاخص منطقه، حیات وحش این منطقه آسیب شدیدی دیده اما نه سازمان محیط زیست، نه شیلات، نه فرمانداری و هیچ نهاد دیگری حاضر نیست مسئولیت اتفاق را پذیرفته و برای بازسازی آسیب های وارد آمده با تمام توان، اعلام آمادگی کند چراکه لابد همگی معتقدند این کار در حیطه وظایفشان نیست!
آشوراده اینقدر تنهاست که حتی ارزیابی خسارات وارد شده به آن اعلام نشده و معلوم نیست چنین اتفاقی در آینده نیز رخ دهد تا به نظر اگر این حقیقت تلخ را به سراسر تالاب بی نظیر میان کاله تعمیم دهیم، راه خطایی نرفته باشیم.
اینجاست که اگر تعریف توسعه پایدار را به یاد آوریم، درخواهیم یافت میان آنچه می‌بایست باشد و آنچه هست، هنوز فرسخ های زیادی فاصله داریم؛ اینقدر که شنیدن «باید مدیریت محیط زیست شهرستان بهشهر گشت حفاظتی از نیروی انسانی موجود در منطقه را راه‌اندازی می‌کرد.» یا آگاهی یافتن به «فقدان هر گونه امکانات و تجهیزات نیمه مدرن [با مدرن اشتباه نشود!] برای اطفاء حریق» از زبان فرماندار شهرستان بندرترکمن، حتی اگر این جملات درباره یکی از ذخایر زیست کره بیان شده باشد، عجیب جلوه نکند!
با این تفاسیر به نظر پیشنهاد درج سالروز آتش سوزی وسیع آشوراده در تقویم ملی برای تاکید بر ضرورت رعایت الزامات توسعه و فراهم آوردن بدیهیات حفاظت از محیط زیست، پیشنهادی در خور تامل باشد که می‌توان در سایه یادآوری هر ساله آن، امید داشت که دست کم تفاوت میان شعارهای زیبای محیط زیستی و واقعیات تلخ کشورمان آشکار شود!
مطالب مرتبط
سوختن جزیره ایرانی در دریای خزر میان اخبار گم شد
آشوراده 44 سال پیش منطقه حفاظت شده اعلام شد تا امروز هبه شود؟!
نگاه شما: روی دیگر جزیره آشوراده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها