واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۳ - ۰۰:۰۹
یک هنرمند کارتونیست میگوید نشریات ایرانی برای کاریکاتور احترامی قایل نیستند، چنانچه علاوه بر دستمزد بسیار پایین به کارتونیستها، گاهی کار آنها را کنار آگهیهای خود کار میکنند واین توهین به کار کاریکاتوریست است. محمدعلی خلجی - کاتونیست - در گفتوگو با خبرنگار هنرهای تجسمی ایسنا، دربارهی کاریکاتور مطبوعاتی در ایران اظهار کرد: مشکل اصلی ما در ایران، نبودن کاریکاتور مطبوعاتی نیست. مشکل ما این است که نشریاتمان از کاریکاتورهایی که کاریکاتوریستها تهیه میکنند، استفاده نمیکنند. در واقع تعداد نشریانی که از کاریکاتور مطبوعاتی در کارشان استفاده میکنند، بسیار اندک و انگشتشمارند. او افزود: روزنامههایی هم هستند که برایشان فرقی ندارد که یک کاریکاتور مطبوعاتی باشد یا خیر و از همهی کارتونها در نشریاتشان استفاده میکنند. در مواقعی نشریات هم به کاریکاتور به عنوان تزیین نگاه میکنند. حتی میبینیم که کاریکاتور را در میان آگهیهایشان جا میدهند و این توهین به این هنر است. این هنرمند کاریکاتوریست اضافه کرد: از این موارد گذشته دستمزد کاریکاتوریستها بسیار اندک است، 30 هزار تومان بابت هر کارتون مبلغی نیست که کاریکاتوریست بتواند با آن زندگی کند. من مبلغ 30 هزار تومان را هم برای زمانی گفتم که شرایط مساعد باشد، ما دستمزد 15 هزار تومانی هم داریم. این وضعیت به این خاطر پیش میآید که ما انجمن صنفی نداریم که بخواهد از ما حمایت کند. بنابراین هر کسی هر قیمتی که بخواهد روی کار کاریکاتوریست میگذارد و از سوی دیگر کارتونیستها هم در مواردی چون نیاز دارند در این شرایط و با این مبلغهای اندک کار میکنند. خلجی دربارهی خط قرمزیهای موجود در کار کاریکاتور بیان کرد: به نظر من خط قرمز در همه جای دنیا وجود دارد. حتی در بعضی از موارد هست که من فکر میکنم شاید اگر در کشور دیگری بودم اجازهی کار کردن در این موارد و زمینهها را نداشتم. به هر حال بعضی مواقع سیاست مقابل هنر میایستد و این در همه جای دنیا وجود دارد. در بعضی مواقع هنرمند کار خود را انجام می دهد ولی باید به نشریات التماس کند که آنها را کار کنند، چون سردبیران اجازهی انتشار کارتون را نمیدهند. این هنرمند کارتونیست دربارهی جلسهای که چندی پیش مسوولان سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران برا ی مشارکت کارتونیستها در امور مربوط به خانهی کاریکاتور برگزار کرد، گفت: من هم به این جلسه دعوت بودم ولی نرفتم. چون برایم کاری پیش آمد. به نظرم این سازمان هر از گاهی چنین برنامههایی ترتیب میدهد ولی در حد شعار باقی میماند. چنین کارهایی به در بسته کوبیدن است. کمااینکه اکنون هم مدتی است از این اتفاق گذشته است ولی ما تغییری نمیبینیم و به نظرم اتفاقی هم نخواهد افتاد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 78]