تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867165078
مدرسه دوست داشتنی من
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مدرسه دوست داشتنی من مدرسه من آن سوی دشت‌های سرسبز، مقابل آن کوه بلند که خورشید از آن سر درمی‌آورد به دنیا آمد.
کمی آن طرف تر از خانه آجری قرمزمان که چهار پنجره داشت و از دودکشش زمستان و تابستان دود بیرون می آمد و جلوی آن حوض نقاشی بود، مدرسه من یک روز بیدار شد و خمیازه کشید. یکی از روزهای اول پاییز. مدرسه ام بزرگ بود و ده تا پنجره داشت. آن هم مثل خانه مان شیروانی داشت و بالای پشت بامش پرچم سه رنگ بود. پشت آن خورشید از پشت دو تا کوه نوک تیز و دوتا خانه سربلند می کرد. یکی خانه اولم که آجری بود و همیشه دودکش آن دود داشت و آن یکی که دودکش نداشت اما بزرگ بود و پر از بچه. راه خانه تا مدرسه پر بود از گل های رنگارنگ و سنگ فرش زرد طلایی و توی آسمان پرنده های هفت و هشتی همیشه می پریدند و خانه که می آمدم مرغابی ها داشتند توی حوض نقاشی شنا می کردند. مدرسه من مثل خانه دوست داشتنی بود و معلم ها مثل مادر مهربان بودند. در خانه من و مامان و بابا دست هایمان را به هم می دادیم و توی حیاط می ایستادیم و در مدرسه من و معلم و دوستانم دست های هم را می گرفتیم. اما یک روز بابا تصادف کرد و دیگر برنگشت. دست های ما توی صفحه نقاشی از هم باز شد و بابا را پرنده های هفت و هشتی با خود به آسمان بردند. سقف خانه قرمز آجری ما خراب شد و ما به خانه کوچک تری رفتیم که حوض نقاشی نداشت. دیگر مدرسه ما بزرگ نبود و ده تا پنجره نداشت. دیگر دستم به دست هیچ کدام از دوست هایم نرسید. آسمان سیاه شد. سنگفرش سیاه شد و گل ها گریه کردند و دق کردند و مردند. شب شد و همه رفتند خوابیدند جز من. جز من و ماه و مامان که شب ها با هم گریه می کردیم. دیگر خانه مان را دوست نداشتم. مدرسه مان را دوست نداشتم. دلم نمی خواست از خانه بیرون بروم. می خواستم بروم همان مدرسه قبلی و پیش دوستانم اما نمی شد. مامان دیگر خانه نبود. مامان سر کار بود و من در خانه تنها بودم. خیلی زود باید بزرگ می شدم و از صفحه نقاشی بیرون می آمدم. بعد درسم را خواندم و بزرگ شدم تا بیایم بیرون و به مامان کمک کنم. بزرگ شدم، به مامان کمک کردم، خانم شدم، شوهر کردم و بچه دار شدم و امسال کودکم به مدرسه می رود اما هنوز هم دلم برای مدرسه مان، خانه مان و آن حوض نقاشی تنگ می شود، همانجا که همه دست هایمان را به هم می دادیم و می خندیدیم. (ضمیمه چاردیواری)
سه شنبه 25 شهریور 1393 5:40 بازدید:0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها