واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۷ شهریور ۱۳۹۳ - ۰۸:۴۵
ثبت یک اثر فرهنگی یا طبیعی در فهرست میراث فرهنگی یونسکو افتخار بزرگی برای هر کشور محسوب میشود و کشورها سالانه با معرفی آثار خود در تلاشاند تا به تعداد آثار خود در فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه کنند، اما در این میان دو کشور آلمان و عمان منفعت اقتصادی و پروژههای عمرانی را بر غنای فرهنگی تاریخی یک اثر جهانی ترجیح دادهاند و اثر خود را از فهرست جهانی یونسکو حذف کردند. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، براساس کنوانسیون میراث فرهنگی و طبیعی یونسکو که در هفدهمین نشست این سازمان در 16 نوامبر 1972 در پاریس به تصویب رسید، آثار ثبت شده به عنوان میراث جهانی متعلق به تمام انسانهای روی زمین فارغ از نژاد،مذهب و ملیت است و دولتها موظف به حفظ و نگهداری از این آثار هستند. یونسکو نیز در صورتی که کشورها شرایط لازم برای حفاظت و مدیریت میراث جهانی را نداشته باشند، ابتدا آنها را در فهرست آثار در معرض خطر قرار میدهد و در صورتی که اقدامات لازم از سوی دولتهای مسئول در جهت بهبود شرایط آثار صورت نگیرد، از فهرست میراث جهانی خارج میکند. در حالی که بسیاری کشورها از هیچ تلاشی برای ثبت آثار تاریخی و طبیعی خود در فهرست میراث جهانی یونسکو فروگذار نمیکنند تا بر وجهه بینالمللی و جذب گردشگران خود بیفزایند، تاکنون دو اثر از فهرست جهانی یونسکو خارج شدهاند که یکی متعلق به عمان و دیگری آلمان است.
میراث جهانی خارج شده از فهرست جهانی یونسکو
(Arabian Oryx Sanctuary) پناهگاه تیزشاخ عربی در کشور عمان اولین محوطهای بود که در 28 ژوئن 2007 از فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یک اثر طبیعی خارج شد. نکته قابل توجه در این تصمیم تاریخی آن بود که عمان اولین کشوری بود که خواهان حذف یک اثر ثبت شده جهانی از فهرست جهانی یونسکو بود. این محوطه که در سال 1994 ثبت جهانی شده بود، پس از کشف نفت در این منطقه و بنابر درخواست دولت عمان از فهرست میراث جهانی یونسکو خارج شد. دولت عمان ابعاد این محوطه را تا 90 درصد کاهش داد و جمعیت تیز شاخ عربی نیز از 450 به 60 قلاده کاهش داد.
میراث جهانی خارج شده از فهرست جهانی
آلمان دومین کشوری بود که این نقطه تاریک را در کارنامه خود ثبت کرد و در سال 2009 دره «درسدن آلبه» را پس از بحث و جدلهای فراوان و به رای یونسکو از فهرست میراث جهانی خارج کرد. این محوطه 20 کیلومتری که در سال 2004 ثبت جهانی شده بود به دلیل عملیات ساحت یک پل تا سال 2008 در فهرست آثار در معرض خطر یونسکو قرار گرفت و درگیریها و نزاعات فراوانی میان طرفداران و مخالفان ساخت پل صورت گرفت تا اینکه در سال 2005 یک رفراندوم درباره ساخت پل بدون اطلاع رسانی برگزار شد و پس از هشدارهای فراوان یونسکو و بی اعتنایی مسئولان سرانجام در جلسهای در 25 ژوئن 2009 در سویل اسپانیا کمیته میراث جهانی یونسکو رای به حذف این اثر از فهرست داد. پل مذکور در سال 2013 افتتاح شد. در حال حاضر از مجموع 913 اثر ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو تنها 182 اثر ماهیتی طبیعی دارند که در مقابل 714 اثر در دستهبندی تاریخی در اقلیت محسوسی قرار دارند. حذف دو اثر طبیعی از فهرست میراث جهانی یونسکو در حالی در هفت سال اخیر رقم خورده است که بسیاری از کشورها سالها در تکاپوی ثبت یک اثر در این فهرست هستند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]