تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815598903
افزایش هزینه مارک بازی و تقویت تولید ملی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
افزایش هزینه مارک بازی و تقویت تولید ملی
قرار دادن کالاهای گرانقیمت برندهای خارجی در گروه کالاهای لوکس وارداتی و اعمال نرخ مالیاتی مربوط به این گروه از راهکارهایی است که متولیان اقتصادی دولت می توانند از طریق آن هزینه وارد کردن و فروش این قبیل کالا را بالا ببرند.
این روزها اگر به مجتمع های تجاری و فروشگاههای لباس در مناطق برخوردار و مرفه شهرهای بزرگ سری بزنیم،مشاهده قیمت های نجومی و کاذب برخی البسه، کیف وکفش و عطریات مارا به شگفتی و تامل واخواهد داشت. از تی شرت های 300 هزارتومانی گرفته تا کت و شلوارهایی به قیمت 15 تا 25 میلیون تومان که روشن است بخش عمده ای از این قیمت تنها به خاطر داشتن مارک هایی با نام کمپانی های معروف تولید لباس است. عبارت های آشنای «پول مارکش رو دادم» یا «به خاطر مارکش خریدم» اصطاحات آشنایی است که این روزها در مراکز خرید به وفور به گوش می رسد که نشان دهنده گسترش این پدیده در جامعه و به ویژه نسل جوان است. روند استفاده از کالاهای لوکس و البسه با مارک های خارجی در کشور از اوایل دهه1370 و با گسترش ارتباطات فرهنگی و رسانه ای با جهان خارج آغاز شد.افرادی که به ثروت بیشتری در جامعه دسترسی داشتند برای متفاوت نشان دادن خود از وسایل و لباسهاییی با مارک های گران قیمت استفاده می کردند. به این ترتیب یک جنس مارکدار دیگر تنها یک کالای متفاوت با سایر کالاها نبود بلکه هویت ویژه ای پیدا کرده بود که می توانست سطح طبقاتی افراد را نشان بدهد.مارک و برند تجاری در ابتدا تنها یک نشانه برای متفاوت شدن یک کالای مشخص از سایر کالاها بود اما با گذشت زمان «مارک» هم در بافت جامعه بار معنایی جدیدی پیدا کرد و به این ترتیب دیگر یک جنس مارکدار تنها یک کالای متفاوت با سایر کالاها نبود بلکه هویت ویژه ای پیدا کرده بود که می توانست سطح طبقاتی افراد را نشان بدهد. از اواخر دهه 70 با شتاب گرفتن استفاده از ماهواره و اینترنت در کشور و گرایش روز افزون به دنیای مد و لباس وضعیت پوشش و ظاهر افراد دچار دگرگونی شد و کم کم مدهای جدید غربی جایگزین پوشش متداول جامعه شد. دیگر خبری از شلوارهای چین دار یا پاچه گشاد در خیابان ها نبود و کم کم شلوارهای جین تنگ و تی شرت های مدل دار فراگیر شد. لباس هایی که عمدتا به صورت قاچاق وارد کشور شده و نبض بازار را در دست گرفتند. تولیدات داخلی نیز که با کمبود مشتری و فروش روبرو بودند ورشکسته شدند و یا به کپی برداری از الگوهای خارجی روی آوردند. از نیمه اول دهه 80 به تدریج عده ای سودجو که بازار ایران را برای ورود این گونه لباس ها مستعد می دیدند اقدام به ورود لباس های مدل دار با طرح های سخیف کردند. تی شرت هایی با مدل های شیطان پرستی، آستین های سه ربع و مدل های یقه باز وارد کشور شدند. البته باز هم عده ای در کشور اقدام به کپی برداری کرده و طرح هایی همچون عکس خوانندگان غربی، کلمات سخیف به زبان لاتین و حتی نمادهای شیطان پرستی را روی تی شرت ها حک و به بازار عرضه کردند. البته بودند تولیدکنندگانی که حاضر به انجام این کار نشده و به علت حمایت نشدن از سوی نهادهای مربوطه ورشکست شدند. تی شرت های مختلف با مارک ها و مدل های مختلف تولید و عرضه می شود اما مارک بازهای حرفه ای خوب می دانند که باید برای خرید تی شرت به قول خودشان مارک باید به دنبال مارک هایی مثل شانل، پردا، ورساچه، نایک، آدیداس، ماسیمو دوتی، جیوردانو و… باشند. اگرچه مراکز تجاری نیز وجود دارند که به علت فروش لباس های مارک دار معروف شده و محلی برای تردد افراد مارک باز و جوانان شمال، مرکز یا حتی جنوب شهر شده اند. افرادی که حاضرند برای خرید یک تی شرت تا 400 هزار تومان نیز هزینه کنند. برخی دیگر از جوانان که قدرت مالی پرداخت چنین پول هایی را ندارند اغلب در بازارهای جنوبی شهر لباس های به اصطلاح مارک را با قیمت پایین تر خریداری می کنند. آنها هم به دنبال لباس هایی با برچسب و نمادهای غربی هستند. لزوم برنامه ریزی برای برندهای با کیفیت ایرانی «صدیقه پاک بین» عضو انجمن طراحان لباس و پارچه ایران در گفتگو باخبرآنلاین افرادی را که از لباس مارک دار استفاده می کنند به دو دسته تقسیم می کند:عده ای هستند که این لباسها را دارای جنس خوب ، رنگ ، مدل و دوام خوبی می دانند و از نظر ثبات رنگ ، طرح چاپی ، تزئینات لباس هم آنها را خوب تشخیص می دهند. این افراد با دید باز از مارک استفاده می کنند.اما عده ای هم هستند که به صرف اینکه بگویند« من از این برند استفاده می کنم » از یک مارک استفاده می کنند. عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا افزود:«ما اگر طبق نیازهای جوانان نوع طراحی ، جنس و دوخت لباسها را عوض کنیم می توانیم تاثیر بگذاریم. در ایران لباسهای خوب هم داریم.بعضی تولیدیها کار خوبی دارند اما برای اینکه عرضۀ خوبی داشته باشند از مارکهای خارجی استفاده می کنند.در عین حال برندهای معروفی هم هستند که لباسشان خیلی جالب نیست ولی فقط به صرف استفاده از برند استفاده می شوند این طراح لباس پیشرفت در بخش پوشاک مردانه را خوب ارزیابی می کند:« برندهای خوبی در پوشاک مردانه داریم در حالی که در بخش پوشاک بچگانه و زنانه به این صورت نیست. بازار رقابتی خوبی می تواند ایجاد شود به طوری که لباسهای متفاوت در مغازه های نزدیک به هم باشد و این طور نشود که همه ی مغازه ها لباسهای شبیه به هم داشته باشند» طبق مواد 5و 6 قانون ساماندهی مد و لباس مصوب مجلس در دی ماه سال 85 وزارت بازرگانی مکلف است برای دسترسی عمومی و حمایت از تولید و فروش پارچه ها و پوشاک منطبق با الگوهای ایرانی-اسلامی ، نمایشگاههای عرضه فصلی مد و لباس و پوشاک برگزار نماید و همچنین برای حمایت از تولیدات داخلی با رعایت قانون مقررات صادرات و واردات مصوب سال 1372 و اصلاحات بعدی ، عوارض گمرکی ، بر واردات تجاری پوشاک و پارچه های خارجی وضع نماید به نحوی که امکان رقابت برای تولیدکنندگان داخلی فراهم گردد. بدیهی است تا زمانی که نهادهای دولتی و مراکز فرهنگی زمینه ای برابر برای رقابت تولیدکنندگان ایرانی با خارجی فراهم نکنند و همکاری مناسبی بین نهادهای دولتی، انجمن طراحان لباس و پارچۀ ایران و نهادهای تولیدی لباس به ویژه لباس زنانه بوجود نیاید صحبت کردن ازخلا موجود در زمینۀ پوشاک مناسب و متنوع برای تمام سلیقه ها در کشور به تنهایی نمی تواند نابسامانی موجود را برطرف کند و نیاز به اقدامات جدی تری در این زمینه وجود دارد. قرار دادن کالاهای گرانقیمت برندهای خارجی در گروه کالاهای لوکس وارداتی و اعمال نرخ مالیاتی مربوط به این گروه از راهکارهایی است که متولیان اقتصادی دولت می توانند از طریق آن هزینه وارد کردن و فروش این قبیل کالا را بالا ببرند. در این صورت قشر مرفه جامعه نیز اگر طالب استفاه از اجناس برند باشند به صورت غیر مستقیم مالیات آن را به دولت می پردازند و از طرف دیگر تقاضای سایر اقشار هم به مرور به سمت کالاهای با کیفیت داخلی سوق می یابد. این فرآیند البته در شرایطی قابل اجراست که اولا بخش تولید بتواند کالاهای قابل رقابت با نمونه خارجی به بازار عرضه کند و ثانیا فرهنگ سازی صحیح و پذیرفتنی نیز در این حوزه رخ دهد. جلیل خبره منبع: رصد انتهای متن/
93/06/05 - 04:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها