واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
استانها > جنوب > اصفهان نویسنده کتاب زندگی نامه شهید خرازی:
به دنبال ناگفته هایی از خرازی نبودم/می خواستم شخصیت متفاوتی از خرازی را انتخاب کنم
اصفهان - خبرگزاری مهر: نویسنده کتاب زندگی نامه شهید خراز گفت: در مورد شخصیت شهید خرازی من به دنبال ناگفته هایی از وی نبودم بلکه می خواستم شخصیت متفاوتی از خرازی را انتخاب کنم و به خواننده نشان دهم.
به گزارش خبرنگار مهر، دوازدهمین نشست داستانی خط انار ( ادبیات داستانی) با موضوع "زندگی نامه در ادبیات جنگ" و با حضور نصرت الله محمود زاده پیش از ظهر امروز در خانه هنرمندان اصفهان برگزار شد. در این نشست نصرت الله محمود زاده به بیان نکاتی در مورد چگونگی نوشتن زندگی نامه پرداخت و گفت: بسیاری از نویسندگان بزرگ دنیا به دور از جار و جنجال و حاشیه ها بودند اما از جریانات ادبی و حال و احوال هم دوره ای ها و دیگر نویسندگان زمان خود غافل نبودند. وی افزود: وقتی وارد زندگی نامه می شویم تا حدودی دستمان باز است تا حوادث و رویدادهای مهم زندگی فرد را بیان کنیم اما پس از حوادث مهم نوبت به تفکر و ذهنیات و درونیات فرد می رسد که در واقع ورود به این مرحله مهم تر از حوادث زندگی فرد است. وی ادامه داد: شما به عنوان زندگی نامه نویس باید با بیان حوادث در جای درست خود به برجستگی ها و تفکرات زندگی فرد برسید و نشان دهید که این شخصیت به چه دلیل و انگیزه ای چنین رفتار کرده است و در چنین جایی است که می توانید فرد را به مخاطب نشان دهید. نویسنده کتاب زندگی نامه خرازی (عقیق) با اشاره به اینکه اگر از خاطره گویی صرف نگذریم و تنها به بیان رویداد و حوادث زندگی یک شخصیت بسنده کنیم، کلاه گشادی سرمان رفته است تصریح کرد: موضوع اصلی زندگی نامه نویسی جنگ در تمامی دنیا برای عینیت بخشیدن به تفکراتی است که مطرح می شود و وارد شدن به لایه های درونی شخص به کمک اسنادی که گردآوری شده است به صورت مستند قابل انجام است. وی تأکید کرد: تا اوایل دهه هفتاد کتابهای کمی در زمینه جنگ منتشر شده اند که البته همین تعداد به دلیل نزدیکی زمانی به زمان جنگ روح خاصی دارد. اما پس از دهه هفتاد کتابهای زیادی به ویژه در زمینه خاطره گویی منتشر شد که متاسفانه آن روح و حال و هوا را نداشتند و پس از این زمان است که زندگی نامه های جنگ نیز منتشر می شوند. محمود زاده با اشاره به اینکه زندگی نامه داستانی نباید از واقعیت یک داستان بسازد تصریح کرد: ما باید خاطره ها را بازسازی کنیم و نه آنکه از آنها داستان بسازیم و سختی کار ما نیز همین است. زندگی نامه داستانی در واقع به شخصیت فرد وفادار است و نشان می دهد که فرد دارای چه روحیاتی می باشد. وی با اشاره به جایگاه ظریف تخیل در زندگی نامه نویسی افزود: شما باید با توجه به تفکرات و شناخت شخصیت فرد بتوانید دیالوگ هایی را که او عنوان کرده است با استفاده از قوه تخیل خود فضاسازی کنید و آن شخصیت را در نقاط اوج حوادث درست تصور کنید و با طبقه بندی رفتار او به بیان سخنان و گفتار شخصیت برای خواننده بپردازید. سخنران این برنامه گفت: تخیل به ما به عنوان زندگی نامه نویس کمک می کند تا به اعتبار تفکرات یک شخصیت، فرد را شخصیت پردازی کنیم، پرداخت شخصیت نیازمند تخیل است اما استفاده از تخیل به ما اجازه نمی دهد تا زندگی نامه را از خود بسازیم بلکه باید به شخصیت وفادار بوده و با کمک تحقیقات و پرسیدن از افراد متعدد درگیر ماجرا روایت درستی از فرد به خواننده ارائه نماییم. وی افزود: برای نگاشتن یک زندگی نامه بیشترین سهم را تحقیق دارد تا نوشتن. در زندگی نامه ها با سه نوع شخصیت روبرو هستیم یک شخصیتی که نویسنده می سازد، دوم شخصیتی که وجود خارجی دارد اما به دلیل عدم وجود فرد، دست یافتنی نیست و سوم شخصیتی که به اندازه ای که ادعا می کنیم آن را نگاشته ایم. محمود زاده خاطرنشان کرد: نزدیکترین روش برای رسیدن به زندگینامه این است که تابع محض شخصیت باشیم و نباید از شخصیت دیگری چیزی را به شخصیت فرد اضافه یا کم کنیم. وی با اشاره به زندگی نامه شهید حسین خرازی تاکید کرد: در مورد این شخصیت من به دنبال ناگفته هایی از خرازی نبودم بلکه می خواستم شخصیت متفاوتی از خرازی را انتخاب کنم و به خواننده نشان دهم و با نشان دادن شخصیت های متعدد و بزرگ در کنار یکدیگر بگویم این جنگ توسط چه افراد مختلفی با همکاری در کنار یکدیگر اداره شده است. وی تصریح کرد: زندگی نامه داستانی برآوردی از تحقیقات شما و چیدمانی است که مطرح می کنید، اگر می خواهید زندگی نامه مستند داشته باشید به صلاح است که توالی زمانی را رعایت کنید اما در زندگی نامه داستانی نیازی به رعایت توالی زمانی نیست.
۱۳۹۳/۵/۲۷ - ۱۴:۵۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]