محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852424320
استفاده از نانوساختار اکسید سیلیکون در پروتز استخوان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: استفاده از نانوساختار اکسید سیلیکون در پروتز استخوان تهران- ایرنا-محققان دانشگاه استرالیایی سوینبرن موفق به استفاده از دی اکسید سیلیکون به عنوان یک ماده زیست سازگار در پروتز استخوان شدند.
به گزارش ایرنا از ستاد ویژه فناوری نانو ، با این کار احتمال عفونت در بدن کاهش یافته و خطر جراحی مجدد عضو پیوند خورده به حداقل می رسد.
در پزشکی از فلز تیتانیوم و تانتالیوم به طور گسترده برای ساخت اعضاء قابل کاشت در بدن استفاده می شود.
همچنین برای ترمیم استخوان ها به ویژه استخوان لگن از این فلزات استفاده می شود.
این دو فلز بسیار صاف، دوام زیادی در بدن دارند به طوری که زمان خستگی فلزی در آن ها بسیار طولانی است اما مشکلی که تیتانیوم و تانتالیوم دارند، عدم زیست سازگاری آن ها در بدن است. بنابراین پزشکان و تولیدکنندگان مدت هاست که به دنبال مواد جایگزین نظیر هیدروکسید آپاتایت معدنی هستند.
با این ماده می توان سطح قطعات قابل کاشت در بدن را پوشش داد و در نهایت آن ها را زیست سازگار کرد. بنابراین با زیست سازگار شدن این قطعات احتمال رشد سلول ها و رگ ها در سطح آن افزایش می یابد.
مشکلی که در اینجا وجود دارد این است که سطح صاف فلزات، چسبندگی خوبی ندارد و برای گرفتن مواد زیست سازگار مناسب نیست.
محققان دانشگاه سوینبرن برای حل این مشکل از اکسید سیلیکون برای پوشش دهی سطح قطعات قابل کاشت در بدن استفاده کردند. این ماده از اجزاء اصلی سازنده شن و شیشه است.
محققان برای تولید لایه نازکی از اکسید سیلیکون از روشی موسوم به تبخیر پرتو الکترونی استفاده کردند.
آنها موفق شدند سطح را با استفاده از روش کندوپاش هیدروکسید آپاتایت پوشش داده و سپس روی آن را با اکسید سیلیکون به ضخامت 200 نانومتر پوشش دهی کنند.
صاف بودن این سطح موجب می شود تا عوامل بیماری زا نتوانند به راحتی روی آن نشست کنند در نتیجه مشکلات عفونتی رایج در کاشت اعضاء بدن به حداقل می رسد. از نقطه نظر تئوری، افزودن لایه زیست سازگار به یک سطح موجب افزایش اتصال باکتری ها می شود، این درحالی است که محققان این پروژه امیدوارند که طبیعت نانوساختار این کامپوزیت مانع از این کار شود. این گروه تحقیقاتی چند باکتری مختلف را روی این نانوکامپوزیت آزمایش کردند که نتایج حکایت از عدم اتصال و رشد این باکتری ها داشت.
این مقاله در نشریه International Journal of Surface Science and Engineering منتشر شده است .
علمی **1354**1440
18/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها