واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: امین حیایی: هشتصد و پنجاه میلیون تومان خرج کردم و کلی بدهی بالا آوردم!!
الان یک سال است که با این مشکلات درگیرم. خیلی از دوستان لطف داشتند و به من مبالغی را قرض دادند تا این کار انجام شود و برگرداندن این قرض سخت بود چون نمایش سودی نکرد. نگذاشتند.
امین حیایی در تازهترین گفتگویش در هفت نگاه، به نکتههایی درباره فعالیتهای موسیقاییاش اشاره کرده است._ وقتی کنسرتها شروع بشوند مخصوصاً که قصد دارم در خارج از کشور هم اجرا داشته باشیم مسلماً جلوی بخشی از فعالیتهایم در بازیگری را خواهد گرفت و مجبورم حضور کمرنگتری در سینما داشته باشم و شاید برای مدتی هم کار نکنم و بیشتر وقتم را صرف موسیقی کنم._ به هرحال هر کسی در زندگی اش رسالتی را برای خودش درنظر دارد. من هم احساس می کنم آنچه که در دلم بوده، احساسم بوده را نتوانستم به صورت کامل از طریق سینما به مخاطبم انتقال بدهم. همین مسأله بود که باعث شد به سراغ نمایش «قحطی نور» بروم.پیام «قحطی نور» پیام صلحی جهانی بود و چون به زبان شعر و موسیقی است همه جهانیان آن را می فهمند ... یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان هزینه این نمایش می شد که با ارتباطاتی که داشتم با هشتصد و پنجاه میلیون تومان جمع آوری اش کردم. با این وجود هزینه بسیار هنگفتی برای من بود و همه پس اندازی که جمع کرده بودم را در این کار گذاشتم و این پس انداز از بین رفت. حالا دوباره دارم کار می کنم تا بدهی هایم را صاف کنم.. الان یک سال است که با این مشکلات درگیرم. خیلی از دوستان لطف داشتند و به من مبالغی را قرض دادند تا این کار انجام شود و برگرداندن این قرض سخت بود چون نمایش سودی نکرد. نگذاشتند_ من در سینما قصه ها و فیلمنامه های دیگران را بازی کردم. هیچ وقت فیلمنامه ای از خودم کار نکردم. مسلماً فیلمنامه ای که خودم بنویسم خیلی با کارهایی که انجام داده ام فرق خواهد داشت. قطعاً نگرش من به دنیا و جامعه با دیگرانی که فیلمنامه هایشان را بازی کردهام فرق خواهد داشت. آن وقت هایی که گروه توانستهایم با هم هماهنگ شویم کارهای خوبی انجام دادهایم. وقتی از نظر اعتقادی و ایدئولوژیکی با کسی هم فکر باشیم نتیجه خیلی فرق خواهد کرد.من فیلمهای زیادی کار کرده ام. مطمئناً اکثراً آنگونه که من مد نظرم بوده نبوده اند. فقط خودم را به عنوان یک بازیگر در آنها دیده ام. اینکه خودم بخواهم فیلمسازی کنم و فیلمی که خودم دوست دارم را ارائه بدهم قضیه اش خیلی فرق می کند._ احسان خواجه امیری، حمید عسگری، مرتضی پاشایی، علیرضا عصار و مازیار فلاحی. آن موقعی که شادمهر در ایران بود شادمهر را خیلی دوست داشتم._ اگر بخواهیم موسیقی داخل ایران را با موسیقی های به اصطلاح لس آنجلسی مقایسه کنیم خب یکسری خواننده ها هستند که از قدیم کارهایشان را گوش می دادیم و دوست داشتیم و اینها واقعاً جایگاه خودشان را حفظ کرده اند و هنوز هم دارند کارهای خوب ارائه می دهند. خواننده های جدیدی که در ایران به میدان می آیند آنها هم حرفی برای گفتن دارند و کارهای خوبی ازشان می شنویم. من به کاری علاقه دارم که از نظر شعر و موسیقی درست باشد. خلاقیت داشته باشد و کپی کار دیگران نباشد.
1393/05/15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]