تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820450189
انتخاب رجایی به عنوان رئیس جمهور تا تولد سیمون بولیوار
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
انتخاب رجایی به عنوان رئیس جمهور تا تولد سیمون بولیوار
انتخاب شهید محمدعلی رجایی به عنوان رئیس جمهور مبارز انقلابی رویدادهای است که در 2 مرداد در تارخ روی داده است.
به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، امروز 2 مرداد 1393 خورشیدی برابر با 26 رمضان 1435 هجری و24 جولای 2014 میلادی است. *رای مثبت جامعه ملل درباره قیومیت انگلیس نسبت به سرزمین اسلامی فلسطین (1301 ش) * تسلیم شدن ناصرالدین شاه (1328 ش) ناصرالدین شاه دوم مرداد 1328هجری خورشیدی (24 جولای1859) تسلیم نظر رجال ملی گرای وقت شد و حمزه میرزا (حشمت الدوله) و میرزا محمد (قوام الدوله) را مامور دفاع از مرو و نواحی اطراف آن (امروزه؛ جمهوری ترکمنستان) کرد که زیر تهدید روس‌ها قرارداشتند. این رجال که در آن زمان انگشت شمار بودند در هر فرصتی به ناصرالدین شاه فشار می‌آوردند که مانع تصرف فرارود (ماوراءالنهر) و به ویژه شهرهای تاریخی ایران در آن منطقه از جمله بخارا، مرو، سمرقند، خجند و ... توسط روس‌ها شود که مهد فرهنگ و تمدن ایرانی و ادبیات پارسی بودند. در یک جلسه مشورتی حتی به ناصرالدین شاه گفته شده بود که می‌توان برای این منظور از سراسر کشور داوطلب جمع آوری کرد و فرستاد و نام دفاع میهنی بر آن نهاد. در پی صدور دستور ناصرالدین شاه به شازده (پرنس) حشمت الدوله و نیز قوام الدوله که با واحدهای نظامی آماده به مرو بروند و در دفاع از منطقه به نیروهای محلی کمک کنند، از سوی مقامات محتاط آن زمان به سفیر روسیه در تهران اشاره شده بود که این نیروها به منظور سرکوب کردن ترکمن‌های قبیله سالور و طایفه تکله که نافرمان شده‌اند و به ساکنان منطقه مرو آسیب وارد می‌کنند عازم آنجا خواهند شد و خصومتی با روسیه درکار نیست. باوجود این، سران دو واحد اعزامی در نیمه راه با هم نساختند، از یکدیگر جدا شدند و ماموریت انجام نشد! و روس ها به تدریج بازهم پایین‌تر آمدند، و تاشکند (چاچی) را که گرفته بودند در سال 1865 پایتخت ترکستان روسیه اعلام داشتند و به کوچ دادن غیر تاجیک (غیر پارسی) به مناطق متصرفی دست زدند تا اکثریت به دست آورند. آخرین نقطه متصرفی روس‌ها در خراسان بزرگتر، ناحیه نسا بود (نسا همزه ندارد و کلمه ای عربی نیست، نامی است دو هزار و چهارصد ساله و واژه ای است پهلوی = پارسی دوران اشکانیان). نسا شهری بود که اشک یکم سردودمان اشکانیان (خراسانیها - پارت‌ها) در کنار آن شهر تازه‌ای ساخت که به نام او اشک آباد نامیده شده است که اینک این نام در ایران (فقط در ایران!) عشق آباد تلفظ می‌شود، چرا؟!؛ زیرا که روس‌ها اصرار داشتند ایرانیان متوجه هویت اصلی این شهر نشوند و به صورت همگانی ادعای آن را نکنند.مهرداد یکم، شاه اشکانی دیگر ایران در اشک آباد یک دژ نظامی عظیم بساخت که اروپاییان به این دژ "میترادات کرت = مهرداد کرد" نوشته‌اند. منطقه نسا (اشک آباد) تا مرز ایران امروز فاصله‌ای بسیار کوتاه دارد. باقیمانده نسا یک منطقه حراست شده باستانی است و تاکنون از زیر خرابه‌های آن آثار باستانی گرانبها و منحصر به فرد مربوط به زمان اشکانیان به دست آمده و نگهداری می‌شود. *صدور اعلامیه مشترک علما در تأیید مرجعیت حضرت "امام خمینی"(ره) (1342 ش) پس از دستگیری حضرت امام خمینی(ره) و رویداد واقعه 15 خرداد 1342، تعدادی از علما و مراجع، از قم، مشهد و دیگر شهرها راهی تهران شده و ضمن تهیه نامهای مبنی بر تأیید مرجعیت ایشان خواستار آزادی حضرت امام شدند. تعدادی از مراجع عالیقدر و علمای اعلام که در این حرکت شرکت داشتند عبارتند از: سید شهابالدین مرعشی نجفی، مرتضی حائری یزدی، سیدمحمدهادی میلانی، سیدعلی بهبهانی، خادمی، جزائری، خسروشاهی، روحاللَّه کمالوند، محمد صدوقی، سیدروحاللَّه خاتمی، سیدمرتضی پسندیده، اکبر هاشمی رفسنجانی، صدرالدین حائری شیرازی، ابراهیم امینی و... . این حرکت و نیز ادامه اعتراضات مردمی در پی دستگیری حضرت امام، رژیم را به در پیش گرفتن سیاست آرام سازی و تشنج زدایی وادار کرد و با حرکتی نمایشی در صدد برآمد با آزاد نمایی رهبر نهضت اسلامی ایران، خشمها را فرو نشاند. در نهایت حضرت امام در یازدهم مرداد 1342شمسی از طرف رژیم آزاد شدند و پس از مدت کوتاهی در منزلی در تهران در حالت حَصر قرار گرفتند. *برگزاری دومین انتخابات ریاست جمهوری و انتخاب شهید "محمدعلی رجایی" (1360 ش) در حالی که جمهوری اسلامی ایران درگیر جنگی نابرابر بود و تمام توان و نیروی عناصر انقلابی در مسأله جنگ مصروف میشد، اختلافات بین رییس جمهوری و مجلس، اوضاع داخلی را آشفته میکرد. سرانجام کارشکنیهای بنی صدر و اختلاف آفرینی او کار را به جایی رسانید که بنا به توصیه حضرت امام خمینی(ره)، مجلس شورای اسلامی مسأله عدم کفایت سیاسی او را به بحث گذاشت و آن را تصویب کرد. پس از عزل بنی صدر از مسند ریاست جمهوری که قبل از آن، حضرت امام نیز منصب فرماندهی کل قوا را که به او تفویض کرده بودند از وی باز ستاندند، کشور در حالی مهیای دومین انتخابات ریاست جمهوری میشد که اثر تلخ این حادثه هنوز هم در کام یاران انقلاب وجود داشت. در این انتخابات، زمینهای فراهم شد تا لیاقت کاردانی و تعهد شهید رجایی بیشتر از قبل آشکار شود. در نهایت در تاریخ دوم مرداد 1360 شمسی، انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی برگزار شد که از مجموع چهارده میلیون و هفتصد و بیست و دو هزار رای ماخوذه، برادر محمدعلی رجایی در حدود سیزده میلیون رای را به دست آورد و به عنوان دومین رییس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد. این شهید والامقام در حالی این پست خطیر را برعهده گرفت که به تازگی، بنیصدر مخلوع از ایران فراری شده و ایران پس از حادثه هفتم تیر 1360، دورانی ویژه را میگذارند. حکم ریاست جمهوری محمدعلی رجایی در تاریخ یازدهم مرداد 1360 توسط حضرت امام تنفیذ شد و ایشان تا زمان شهادت به مدت کمتر از یک ماه، در این پست خدمت کرد. * عملیات غدیر جهت دفع مجدد تجاوز دشمن از مرزهای جنوبی در منطقه شلمچه (1367 ش) در پی قبول قطعنامه 598 از جانب جمهوری اسلامی ایران، رژیم عراق به تصور ضربه زدن مجدد به نظام اسلامی، حملات گستردهای را علیه ایران آغاز کرد. از اینرو عملیات غدیر جهت دفع این تجاوز، در منطقه شلمچه توسط رزمندگان اسلام به اجرا درآمد. ماموریت بغداد آن بود که تلاش کند خوزستان و منابع نفتی آن را طی چند روز به اشغال خود درآورد و شانس خود را در این زمینه بیازماید. تهاجم سنگین دشمن در سراسر خطوط مرزی به خاطر آن بود که چنین هدفی را تعقیب کند و دقیقاً به همین دلیل بود که رسانههای استکباری و حتی مزدوران منطقهای استکبار به احیای طرح جداسازی خوزستان از ایران دامن میزدند. اما پاسخ سریع و قاطع ملت و نیروهای اسلام، بسیار تکان دهنده و هشیارانه بود و تلفات سنگینی را به نیروهای متجاوز در منطقه وارد آوردند. در این عملیات، صدها کیلومتر از سرزمینهای میهن اسلامیمان که به مدت 3 روز به اشغال متجاوزین در آمده بود، باز پس گرفته شد و رزمندگان موفق شدند بخشهایی از استان خوزستان در منطقه عمومی شلمچه، جاده خرمشهر، اهواز، پادگان حمید و جفیر را آزاد ساخته و دشمن بعثی را در منطقه جنوب تا مرزهای بینالمللی عقب برانند. در این عملیات علاوه بر کشته و زخمی شدن تعداد زیادی از قوای دشمن و چند درجهدار عالی رتبه، چندین تیپ و گردان زرهی و پیاده و کماندویی بعث به میزان 60 الی 100 درصد منهدم شد. رویدادهای مهم این روز در تقویم قمری (26 رمضان): * اشغال بوشهر توسط انگلیسى‌ها و آغاز قیام مردم تنگستان (1333 ش) بوشهر از بنادر بزرگ و مهم ایران است که قریب به یکصد سال است بهعنوان مرکز بنادر جنوب کشور شناخته شده. قبل از ظهور و ورود دین اسلام به ایران، بندرى بهنام بوشهر اساساً وجود نداشته است و آبادى در دو فرسنگى سمت جنوب بوشهر در ساحل دریا بوده که آنجا را (ریشهر) مىنامیدهاند. به قول مؤلفین «فارسنامه ناصرى» و «گنج دانش»، بوشهر از زمان کریمخان زند رو به آبادى گذاشت و در زمان ناصرالدینشاه رو به عمران بیشتر گذاشت و از بنادر تجارى مهم محسوب شد. تا در سال 1273قمری که شهر هرات از طرف دولت ایران محاصره شد، انگلیسیها خائف گشتند و براى انصراف ایران از تصرف هرات که کلید هندوستان شمرده مىشد، سى فروند کشتى جنگى به خلیج فارس فرستادند و پس از جنگ با دلاورمردان تنگستان این بندر را تصرف کردند. (این درگیرى بین باقرخان ضابط تنگستانى و پسر رشیدش احمدخان تنگستانى با چهارصد تفنگچى در قلعه ریشهر روى داد و احمدخان تنگستانى بههمراه 72 نفر در این راه شهید شدند.) در آغاز جنگ جهانى اول (1914میلادی) قواى روس از شمال و نیروهاى انگلیس از جنوب کشور، ایران را در معرض هجوم قرار دادند. کشتیهاى جنگى انگلیس در مقابل بوشهر لنگر انداختند و نیروهاى اشغالگر در بیست و ششم رمضانالمبارک سال 1333 هجری قمری (8 اوت 1915میلادی، برابر با 17 مرداد 1294شمسی)، شهر بوشهر را به اشغال خود درآورند. یک روز از پس از اشغال بوشهر، چهارده نفر از احرار آن علیه اشغالگران اعتراض کردند ولى چون اهل جدال و اسلحه نبودند دستگیر و به هندوستان تبعید شدند. رئیسعلىخان دلوارى، شیخحسینخان چاهکوتاهى و زائرخضرخان اهرمى سه نفر خوانین دلیر تنگستان از این وقایع آگاه شدند و تصمیم گرفتند که علیه دشمن قیام و در مقام مدافعه از وطن برآیند. حدود دو ماه قبل از اینکه قواى انگلیس بوشهر را اشغال کنند، جنرال کاکس کنسول انگلیس در خلیج فارس، نامهاى به مرحوم شیخ محمدحسین برازجانى روحانى متنفذ و مجتهد معروف دشتستان نوشت که جواب آن نامه انگیزه قیام رئیسعلى دلوارى آن قهرمان نامى ایران و اسلام شد. کنسول انگلیس در این نامه از شیخ محمدحسین برازجانى خواسته بود که از نفوذ خود استفاده کند و از هرگونه آشوب و قیام علیه اشغالگران جلوگیرى کند. در این نامه تأکید شده بود که از دشمنى با دولت انگلیس هیچ سودى عاید ملت ایران نخواهد شد، بلکه در صورتى که ایرانیان وارد جنگ شوند، انگلیس یک سوم خاک ایران را به تصرف خود درخواهد آورد. شیخ در پاسخ به این نامه تمام مصیبتها را از طرف دولت انگلیس برشمرده و اعلام کرده بود که چنانچه عملیات انتقامجویانه علیه اشغالگران صورت پذیرد، مسئولیت آن بر عهده انگلیسیها خواهد بود. رئیسعلى در نامههاى متعدد به شیخ محمدحسین برازجانى، براى جهاد و قیام علیه قواى انگلیس کسب تکلیف مىکند که سرانجام مرحوم شیخ صورتى از حکم جهادى که مراجع شیعه از نجف اشرف ارسال داشته بودند، به ضمیمه حکم خود مبنى بر وجوب جهاد با کفار انگلیسى و جلوگیرى از رخنه آنها به بنادر جنوب و دشتى و تنگستان و لزوم همکارى خوانین این مناطق و بسیج مردم مسلمان براى رفتن به میدان جنگ صادر مىکند و براى همه خوانین مىفرستد. رئیسعلى دلوارى همینکه از حکم جهاد مرحوم شیخ محمدحسین برازجانى و دیگر مراجع دینى آگاهى مىیابد، آماده نبرد با قدرت امپراتورى انگلیس مىشود و مقدمات کار را در خانه حاج سیدمحمدرضا کازرونى فراهم مىسازد. رئیسعلى همراه دوستش خالوحسین دشتى در اوایل ماه رمضان 1333قمری در عمارت حاج سیدمحمدرضا کازرونى، پس از مذاکراتى با وى آمادگى خود را براى دفاع از بوشهر و جلوگیرى از پیشروى نیروهاى انگلیسى اعلام مىدارد. رئیسعلى پس از اظهار تشکر، قرآن مجید را مىطلبد و همینکه خادم قرآن مىآورد، برمىخیزد و تعظیم مىکند و با احترام تمام آن را روى میز جلو خود مىگذارد، آنگاه رو به حاضرین کرده و مىگوید: «اى کلامالله گفتار مرا شاهد باش. من به تو سوگند یاد مىکنم که اگر انگلیسیها بخواهند بوشهر را تصرف کنند و به خاک وطن من تجاوز کنند در مقام دفاع برمی‌آیم، و تا آخرین قطره خون من بر زمین نریخته است، دست از جنگ و ستیز با آنان نکشم، و اگر غیر از این رفتار کنم در شمار منکرین و کافرین به تو باشم، و خدا و رسول از من بیزار شوند.» بعد از اشغال شهر بوشهر در 26 رمضان 1333قمری، نیروهاى انگلیسى قصد تصرف ناحیه دلوار را مىکنند. دلوار محلى بود که پیش از آن چند بار سربازان انگلیسى ببه آنجا تجاوز کرده اما طعم تلخ شکست را در این ناحیه چشیده بودند. رئیسعلىخان دلوارى، شیخحسینخان چاهکوتاهى و زائرخضرخان اهرمى، از این وقایع آگاه و در مقام دفاع از وطن برمىآیند. بدینترتیب قیام دلیران تنگستان علیه اشغالگران انگلیس آغاز مىشود و نیروهاى متجاوز انگلیس که قریب به پنچ هزار بودند در دام دلیرمردان تنگستانى گرفتار مىآیند و عده زیادى از متجاوزان انگلیسى در این حمله از بین مىروند. قیام مردم تنگستان بر روى هم، هفت سال به طول مىانجامد. رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی (24 جولای): * پایان جنگ هفت ساله بین امپراتوری ایران و روم با شکست رومیان (579 م) فزونخواهی دو قدرت بزرگ قرن ششم میلادی یعنی ایران و روم که هر یک سعی داشت سرزمینهای بیشتری را در اختیار داشته باشد، باعث شد تا در طول سالیان طولانی، بین این دو امپراتوری، جنگ و درگیری صورت گیرد. یکی از این جنگها، موسوم به جنگ هفت ساله است که در تاریخ نهم سپتامبر 572 میلادی، در زمان امپراتوری ژوستینین پادشاه روم و به فرمان او برای تسخیر پارهای متصرفات غربی ایران آغاز شد. اما این جنگ پس از هفت سال در 24 ژوئیه 579 میلادی با شکست رومیان به پایان رسید. این شکست چنان برای ژوستینین گران آمد که از مقام خود استعفا داد و جانشین او با پرداخت چهل و پنج هزار سکه طلا به عنوان غرامت، انوشیروان پادشاه سلسله ساسانیان را حاضر به صلح کرد. با این حال، با مرگ انوشیروان، جانشین وی هرمز چهارم دوباره جنگ با رومیان را آغاز کرد. جنگهای طولانی بین ایران و روم حاصلی در برنداشت جز اینکه دو قدرت را به ضعف کشاند. در نهایت با ورود اسلام، دو امپراتوری ایران و روم در برابر سپاه اسلام به زانو درآمدند و تسلیم شدند. *تولد "سیمون بولیوار" مبارز انقلابی و استقلال طلب معروف امریکای جنوبی (1783 م) سیمون بولیوار سیاستمدار و انقلابی معروف امریکای لاتین در 24 جولای 1783میلادی در شهرکاراکاس در ونزوئلا به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات دانشگاهی در رشته حقوق، درصدد برآمد تا کشور خود و مناطق امریکای لاتین را از یوغ استعمار اسپانیا رهایى بخشد. از اینرو از سال 1813میلادی، مبارزات استقلالطلبانه خود را آغاز کرد و بسیاری از سرزمینهای این ناحیه را از استعمار اسپانیا آزاد کرد. پس از آن، بولیوار در انقلاب کاراکاس شرکت فعال داشت و با کمک ارتشی از هوادارانش، کلمبیا را به تصرف درآورد. پس از آن، بولیوار از طرف کنگرهای که به منظور تشکیل کلمبیای بزرگ برپا شده بود، به ریاست جمهوری برگزیده شد و با آزادسازی کلمبیا، ونزوئلا و پاناما، این هدف را تحقق بخشید. در سال 1822میلادی مبارزات آزادیبخش بولیوار به اکوادور نیز گسترش یافت و این کشور پس از آزادی به کلمبیای بزرگ پیوست. یک سال قبل از آن نیز بولیوار با فرماندهی نیروهای آزادی بخش پرو، این کشور را از یوغ استعمار اسپانیا آزاد کرده بود. در سال 1826 انقلابیون بولیوی نیز به رهبری بولیوار پس از هفده سال مبارزه توانستند سرزمین خود را آزاد کنند و به پاس خدمات سیمون بولیوار، این کشور را بولیوی نامیدند. بولیوار رؤیای وحدت امریکای جنوبی را در یک قالب تشکیل فدراسیون دنبال میکرد، اما به علت خودمحوریها و فرقه گرایىها، نتوانست به این خواسته خود جامه عمل بپوشاند. وی در اواخر عمر پس از آنکه مدتی نیز به دیکتاتوری روی آورد، از قدرت کناره گرفت. سیمون بولیوار تمام ثروت سرشار و ارثیه هنگفت پدر را در راه پیشرفت انقلاب و آزادی سرزمینهای امریکای لاتین گذاشت تا اینکه در هفدهم دسامبر سال 1830میلادی در 47 سالگی درگذشت. در حال حاضر، سیمون بولیوار در کشورهای امریکای جنوبی و به ویژه در ونزوئلا به عنوان قهرمان ملی، محبوب همگان است. انتهای پیام/ر
93/05/02 - 00:01
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
گوناگون
پربازدیدترینها