تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867139115
«ماه عسل» با طعم ترحم!
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
«ماه عسل» با طعم ترحم!
ارتباط همیشه به صورت دوطرفه بوده که از آن در دنیای ارتباطات امروزی به‌عنوان «ارتباط دوجانبه» یاد می‌شود و تاثیراتی گاه عمیق و گاه سطحی از خود به‌جا می‌گذارد.
روزنامه شرق: ارتباط همیشه به صورت دوطرفه بوده که از آن در دنیای ارتباطات امروزی به‌عنوان «ارتباط دوجانبه» یاد می‌شود و تاثیراتی گاه عمیق و گاه سطحی از خود به‌جا می‌گذارد. مهارت کلام، نوع بینش و موضوع گفت‌وگوی هرکدام از طرفین، در باور و میزان سنجش نفوذ کلامی و شخصیتی فرد از مواردی است که به موفقیت گفتاری و شنیداری از حیث درک و فهم آن می‌انجامد.
تلقی این نظریه با برنامه‌های بحث‌برانگیز رسانه ملی از نگاه اجتماع، هیچ‌گاه پوشیده نیست و همیشه چراغ انتقاد آن روشن است. در این خصوص برجسته‌نمایی آسیب‌های اجتماعی و دل‌کاوی‌های فروخفته که با طعم شیرین «ماه عسل»، افطار را بر کام روزه‌داران تلخ می‌کند، گرچه به‌ظاهر پند‌آمیز است و در خود مخاطبانی دارد، اما به‌دور از رسالت واقعی رسانه‌ها، ثبت لحظه‌های تحریک و ترحم است.
چه آنجا که مجری توانای رسانه ملی سعی در نقب‌زدن به لایه‌های زیرین احساس مخاطب دارد و چه آنجایی که میهمان برنامه، با افتخار پرده از اسرار می‌گشاید.
علاوه بر ترحم، ابزاری که به کمک این برنامه می‌شتابد، توسل به عواطف مخاطبی است که مجری درصدد القای سخن خود به وی است؛ از دامنه وسیع واژه و کلمات گرفته تا شور و هیجان پی‌درپی میهمان برنامه. این‌همه در قاموس این رسانه ملی و در کنار تبلیغات سودآور، فقط مخاطب‌پذیری را ترغیب و تشویق می‌کند و با تاثیرات سودمند بر بهبود و هم‌افزایی در چاره‌اندیشی چالش‌ها، فاصله دارد.
از آلبر کامو در اثر به‌یادماندنی او «طاعون» جمله‌ای با این مضمون ثبت است که می‌گوید: «ترحم زمانی ارزشمند است که تمام انسان‌ها نیازمند ترحم نباشند.»
در این مقال، منظور و مقصود، وفق چنین سخنی با روحیه حاکم بر ارزش‌های اجتماعی کنونی ایران است که در بسیاری از مواقع، حس ترحم به همنوع در انواع گرفتاری‌های روزمره، جای خود را به بی‌تفاوتی‌های عمدی داده و شخص گرفتار را در صحنه‌های گوناگون جامعه به حال خود رها می‌کنیم؛ امری که با هرگونه تکدی‌گری‌ای کاملا مغایر است.
انطباق مفهومی ترحم، عواطف و احساس در بستر این بحث به صورت آشکار، محل کاربرد و استفاده کلامی در پذیرش عقاید و نظریات یکسویه ارتباطی از سوی مجری این برنامه را به‌همراه داشته و صرفا در حد بروزنمایی معضلات و مشکلات اجتماعی بدون هیچ‌گونه راهکاری است.
حال با چنین واقعیتی، اجرای اینگونه برنامه‌ها در حکم «مصادره به مطلوب» ذهن و روح هر دو سوی پیام‌دهنده و پیام‌گیرنده است که در خلق آثار اینچنینی، تنها نمود بیرونی داشته و این همان روشی است که سال‌هاست رسانه ملی از آن بهره برده و به‌زعم خود مخاطب‌آفرینی می‌کند.
تاریخ انتشار: ۲۹ تير ۱۳۹۳ - ۱۱:۲۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها