واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
اشکانخطیبی: مدیریت تئاتر نباید باج دهد/ کار دولت حمایت از تئاترهای محکوم به شکست است
اشکان خطیبی معتقد است؛ شیوه مدیریت در سالنهای نمایشی پایتخت امکان برنامهریزی بلند مدت گروهها را از بین میبرد و موجب میشود مدیران تولید و تهیهکنندگان برای تامین هزینهها با مشکل مواجه شوند. مجموعه عواملی که این بازیگر، تئاتر، سینما و تلویزیون در این گفتگو به بخشی از آنها اشاره کرده و تاکید میکند در صورت برطرف نشدن، موجبات گوشهگیری هنرمندان را فراهم خواهد کرد.
به گزارش نامه نیوز به نقل از ایلنا، خطیبی با بیان اینکه در شرایط امروز تئاتر خصوصی و دولتی هر دو بیمعنا هستند؛ اظهار داشت: دخالتهای بیمورد مدیران و سالنهای نمایشی در کار گروهها موجب میشود امکان برنامهریزی صحیح برای مدیران تولید و تهیهکنندگان وجود نداشته باشد. به عنوان نمونه ما نمیتوانیم جریان فروش بلیت از پیشفروش گرفته تا قیمت گذاری مورد نظر را انجام دهیم و در زمینه تبلیغات هم مشکلات زیادی وجود دارد که مجموع اینها به گروه لطمه وارد میکند و موجب گوشهگیری هنرمندان و افراد علاقهمند به سرمایهگذاری در تئاتر میشود.
او به تجربههای اخیر خود در زمینه تهیهکنندگی و مدیریت تولید اشاره کرد و ادامه داد: الان بنیاد رودکی به شما میگوید برای فیلمبرداری از نمایشی که از صفر تا صد هزینههای آن برعهده گروه بوده ۲میلیون و ۵۰۰ هزارتومان پرداخت کنید. یا تئاترشهر اجازه بالا بردن قیمت بلیت را نمیدهد و در زمینه پیش فروش هم مسائلی وجود دارد؛ به این ترتیب شما امکانی برای مدیریت بحران نخواهید داشت که مجموعه این شرایط کار را برای گروهها سخت میکند.
این هنرمند تصریح کرد: شما در نظر بگیرید قرار است بیش از ۲۰ نفر در نمایش «ترانههای محلی» محمد رحمانیان روی صحنه بروند. این گروه شامل هنرمندان موسیقی، بازیگران، گروه درگیر طراحی صحنه و طراحی لباس و دیگر عوامل میشود. با توجه به اینکه در بهترین حالت قرار است حدود ۴۰ اجرا داشته باشیم چطور امکان تامین هزینهها برای گروه وجود خواهد داشت؟ با خودم فکر میکنم اگر خیریه برگزار کنیم بهتر باشد.
وی ادامه داد: محمد رحمانیان هم هنرمندی نیست که بگوید با توجه به این مسائل کار را تقلیل دهیم و اعتبار خود را زیر سوال ببرد. اما این احتمال وجود دارد تصمیم بگیرد برای اجراهای آینده از تعداد بازیگران و هنرمندان کمتری استفاده کند تا هزینهها را کاهش دهد.
خطیبی ضمن تاکید بر اینکه مدیریت تئاتر کشور باید سیاست کلی داشته باشد و طبق آن پیش برود؛ گفت: در صورت تعیین چارچوب مشخص مدیریت هم باید بدون باج دادن به نظرهای مخالف در همان جهت گام بردارد نه اینکه مرعوب دیدگاههای مختلف شود. به این دلیل که ما مردمی هستیم صاحب نظر در تمام زمینهها و عادت داریم درباره همه چیز اظهارنظر کنیم، پس مدیر باید کار خودش را انجام دهد.
وی افزود: مثلا متوجه نیستم چرا پیشفروش اینترنتی بیلت نمایش باید موج نارضایتی ایجاد کند و مدیر هم بترسد؟ اینطور کار درست پیش نمیرود. این رویه شرایطی را به وجود میآورد که گروه هم نتواند برنامهریزی بلند مدت داشته باشد و نسبت به تامین هزینهها اقدام کند. به همین دلیل فکر میکنم متخصصان تئاتر کم کم کنار بکشند و راهی باز شود تا افراد غیرمتخصص وارد شوند و شاهد نزول کیفیت آثار باشیم.
بازیگر نمایش «ترانههای قدیمی» به حضور پریسا مقتدی در مدیریت تئاترشهر اشاره کرد و گفت: خیلی خوب شد که فردی از خانواده تئاتر و آشنا به مسائل مدیریت مجموعه را بدست گرفت اما مدیریت کلان باید نکاتی را برای کمتر شدن مشکلات گروهها در نظر بگیرد.
او همچنین در ارتباط با حمایت از آثار توسط اداره کل هنرهای نمایشی عنوان کرد: دولت از گروههایی حمایت میکند که شکست آنها در گیشه حتمی است و با نمایشهایی که میتوانند روی پای خود بایستند و مخاطب دارند کاری ندارد. با مشکلاتی که قبلا گفتم به نوعی سر راه این گروهها سنگاندازی هم صورت میگیرد. این روند بعد از مدتی افراد علاقهمند مثل ما را کنار میزند و شرایط فعالیت غیرحرفهایهایی را فراهم میکند که تنها دغدغه درآمد بیشتر دارند.
خطیبی خاطرنشان کرد: از طرفی اصولا درباره سالنهای نمایش در اختیار شهرداری تهران به ویژه فرهنگسراها نمیتوان صحبت کرد. در جریان مدیریت کلان فرهنگی با تشدد برنامهها مواجه هستیم که گروهها را با مشکل مواجه کرده است. آن هم در شرایطی که میبینیم برگزاری مسابقات جهانی والیبال و جام جهانی فوتبال خدشهای به تماشاگران تئاتر وارد نمیکند و سالنها تماشاچی خود را دارند.
بازیگر نمایش «خدای کشتار» نسبت به گوشهگیری یا کوچ هنرمندان در این شرایط هشدار داد و گفت: من به اندازهای که در توان داشته باشم از تولید نمایشهایی که فکر میکنم تئاتر ما به اجرای آنها نیاز دارد حمایت خواهم کرد. شاید شیوه اجرایی کارگردان با سلیقه من همسو نباشد اما باید امکان را برای فعالیت تمامی ژانرها فراهم کنیم. امروز دیگر معلوم نیست نصیر ملکیجو چه زمانی میتواند سالنی برای اجرا پیدا کند. یا شاید علیرضا کوشک جلالی هم دیگر در ایران کار نکند؛ چون هر بار که به کشور میآید با کولهباری از مشکلات مواجه است که موجب میشود با احوال خراب به آلمان بازگردد.
وی در پایان اظهار داشت: هنرمندی که گذشته از ترجمه و کارگردانی در ایران او را بیشتر به عنوان یک مدرس میشناسیم که به محض ورود به کشور در استانهای مختلف کارگاه آموزشی برگزار میکند و هنرجویانی تربیت میشوند که معرفی بازیگران جوان مانند آنچه در تجربه «رابینسون کروزئه» شاهد بودیم تنها نمونهای از آن محسوب میشود. ما نباید شاهد سختی کشیدن و احیانا کوچ هنرمندان به دیگر کشورها باشیم.
1393/4/29
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]