محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844426011
تولد دوباره در شب فرشته ها ...
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
فیسبوک تویتر Google+ Cloob تولد دوباره در شب فرشته ها ... سمنان - ایرنا - مهم نیست کجایی، شب قدر هر جا که باشی، هر کسی که باشی، بیدار نگهت می دارد، آنقدر بیدار که لااقل یک قطره اشک از چشمانت بچکد، گوشه قلبت کمی ترک بخورد، آنقدر که به زبان بیایی: خدایا کمکم کن ...
با اینکه سفارش شده شب قدر را در مسجد بگذرانی اما شاید نتوانی از جایی که هستی بیرون بیایی اما مرغ دلت را پر داده ای سوی خدا، درست مثل ˈعلی رحیمیˈ که سرباز نگهبان یکی از اداره های دولتی است، ساعت نیم بامداد در حالیکه جلوی در اداره کشیک می دهد می بینمش، مفاتیح کوچکی در دست دارد و همزمان که راه می رود و چشم به این سو و آن سو می گرداند و زیر نور لامپ ورودی جوشن کبیر می خواند.
علی که تا پایان سربازی اش چند ماهی باقی مانده می گوید: با اینکه دسته جمعی خدا را صدا کردن در شب های قدر حال دیگری دارد اما اینجوری هم شب قدر را احیا گرفتن خالی از لطف نیست وقتی خودت به تنهایی قرآن به سر می گیری و الهی العفو می گویی یاد قیامت می افتی و تنهایی خودت و اینکه آنجا هم چشم به امید خدا داری.
ˈرحمانˈ هم مثل علی تنهاست ... خیابان را جارو می زند، همراه با رادیو جیبی کوچکی که همراهش هست جوشن کبیر می خواند، هر از چند گاهی قطره اشکی هم میریزد ، می گوید: موقع عزاداری شهادت حضرت علی (ع) و قرآن به سر گرفتن، خودم را می رسانم به مسجد، می خواهم همانطور که گرد و خاک را از روی زمین جارو می زنم گناه هم از وجودم جارو شود.
خیابانی که رحمان جارویش می کند را که رد کنی می رسی به ایستگاه آتش نشانی، ماشین های قرمز آب پاش آمده است ، چراغ های ایستگاه هم روشن.
ˈمحمد رضاˈ و دوستانش چشم دوخته اند به تلویزیون که مراسم احیای شب 21 ماه رمضان را از حرم حضرت امام رضا (ع) پخش می کند.
محمدرضا می گوید: شب قدر، کپسول آتش نشانی است که خدا در اختیارمان گذاشته تا وسعت آتش گناهانمان زیاد نشود، هر جایی که هستیم باید خودمان را به شب قدر بسپاریم ، گناه ما را می سوزاند و این شب زنده داری آبی است بر آتش گناه و آن را دود می کند.
دود سفیدی که دهانه کتری می آید توجهم را جلب می کند، کتری روی پیک نیک ، آن هم در کنار یک چادر و ماشینی که باربندش پر از وسایل است، یعنی سفر.
در بوستان 17 شهریور ، زیر نور لامپ کوچکی که از سقف چادر آویزان است ، پدر جوشن می خواند و مادر و دو دخترش زیر لب تکرار می کنند. اهل تبریزند و مسافر مشهد.
با خونگرمی خاصی دعوت می کنند در جمع احیایی شان بنشینم، الهه دختر کوچک خانواده است، پنج سال دارد و کودکانه می گوید: هر جا که باشیم ، خدا ما را می بیند ، دستمان را که به سویش دراز کنیم می گیرد، به پدرم گفته ام موقع قرآن به سر گذاشتن از چادر برویم بیرون، امشب آسمان پر از فرشته هاست و خدا ما را به فرشته هایش نشان می دهد.
از بوستان 17 شهریور تا آن ساختمان با دیوارهای بلند، خیلی راه نیست. پشت آن دیوارهای بلند، آدم هایی هستند که نمی خواهند معرفی شوند، نمی خواهند حتی ببینیشان، اما هستند و نفس می کشند، امشب مثل همه ما دست به سوی خدا دراز می کنند. شاید خیلی هایشان مثل ˈفرشیدˈ تنها گناهشان این است که نمی توانند مهریه پرداخت کنند، یا مثل ˈعباسˈ توان پرداخت دیه ندارند، اما باز هم چشم دوخته اند به آسمان به امید نگاهی ...
بعضی هایشان هم می دانند گناهکارند، مثل آن پسر 27 ساله که سرقت از منزل در کارنامه عملش بود، همان که پشیمانی در صدایش موج می زد وقتی گفت: خدا عیب پوش است تو هم اسمم را ننویس.
هر کدامشان جایی نشسته اند ، بعضی ها در نمازخانه و سالن اجتماعات و دسته جمعی دعا و قرآن می خوانند ، چند نفر هم در محوطه داخلی بند هستند، یکی با صورت سرخ از فرط گریه و تسبیحی در دست توجهم را جلب می کند، چشمهایش را بسته انگشتانش را حلقه کرده داخل موهایش، زیر لب آهنگ ثابتی را زمزمه می کند، گوش تیز می کنم ... اللهم فک کل اسیر ... اللهم فک کل اسیر ... اللهم فک کل اسیر ...
هم بندی اش می گوید: پنج سال است اینجاست، بدهکار دیه بود ، جشن گلریزان امسال گره از مشکلش باز شد و تا عید فطر آزاد می شود. آزادی چه حس خوبی دارد ، می توانی از ته دل نفس عمیق بکشی، همان کاری که دکتر ˈ شبنم تاری ˈ از بیمارش خواست انجام دهد.
پیرمرد نفس عمیقی کشید و صدای خس خس ریه اش در آمد ، خانم دکتر گفت : این صدای سیگارهایی است که کشیدی پدر جان، اگر می خواهی تا سحر راحت بیدار بمانی این ماسک اکسیژن را بزن.
پیرمرد با دلخوری جواب داد: ماسک بزنم نمی توانم دعا بخوانم ... دکتر در حالیکه از اتاق می رفت بیرون گفت: پسرتان می خواند شما گوش کنید.
قبل از اینکه پسر پیرمرد ماسک را به صورت پدرش بزند ، پیرمرد گفت : این شب های قدر شب های اکسیژن گیری است ، باید نفس تازه کنی برای بندگی .دکتر چند ضربه به در اتاق زد و گفت: پدرجان ... ماسک!
از کنار ایستگاه پرستاری رد می شوم ، مرتب کردن پرونده های بیماران تمام شده و دکتر شیفت و پرستارها مشغول جوشن کبیر خواندن هستند. ساعت دو و 30 دقیقه را نشان می دهد، یکی از پرستارها مفاتیح را می بندد و سراغ جعبه داروها می رود و می گوید: نوبت آمپول تخت پنج رسیده ...
در راهروی بخش زنان، رفت و آمد زیاد است ، همراهان بیمار در راهرو نشسته اند و آرام جوشن کبیر می خوانند، خانم میانسالی تلو تلو خوران به جمعشان می پیوندد ، دختر جوانی با اضطراب از صندلی بلند شد و گفت: ای وای شما اینجا چیکار می کنید مادر ... برویم روی تخت بخوابید من همانجا دعا می خوانم ...
کمی آن طرف تر در بخش کودکان، مادری در حالیکه فرزند کوچکش را در آغوش دارد راه می رود، مادر ، آرام به پهنای صورت اشک ریخته و می گوید: امشب تنها دعایم سلامتی اوست و به پسرکی اشاره می کند که روی شانه اش بخواب رفته، پسرک دو ساله به نظر می رسد و آن دستش را که سرم وصل شده آویزان کرده است.
به اتاق دیگری سرک می کشم ، دخترک روی تخت نشسته ، سه سال بیشتر ندارد و با عروسک هایش بازی می کند ، مادر کنار تخت نشسته و در حالیکه مراقب است عروسک ها از دست دخترک نیفتد ، قرآن می خواند. دخترک که انگار بازی با عروسک ها خسته اش کرده ، قرآن کوچکی که زیر بالشش است را بر می دارد، روی سر می گذارد و شیرین می خندند ، با خنده او مادر چشم های اشک آلودش را پاک می کند و با صدایی گرفته قربان صدقه اش می رود.
بیرون از بخش ها، جایی کنار یک در سبز رنگ عده ای نشسته اند ، دو زن و سه مرد، همه کتاب دعا و قرآن به دست دارند ، در سبز رنگ باز می شود و زنی می گوید: همراه نادری ساک بچه را بدهید ...زن ها و مردها همه پشت در سبز رنگ بزرگ جمع می شوند، زن در حالی که ساک صورتی را می گیرد می گوید: مادر و دختر کوچولویش هر دو سالمند ...
چه حس زیباییست ، تولد ، پاک بودن ، زندگی کردن و پاک ماندن ...
رویایی است در شبی که هزاران فرشته برای عاقبت بخیریمان دعا می کنند، دوباره متولد شویم ، پاک شویم از گناه ، قدر بدانیم شب فرشته ها را و از نو زندگی را شروع کنیم ... ک/4
7340/599
انتهای پیام /*
ارتباط با سردبير:
[email protected]
تماس بی واسطه با مسئولین
28/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها