واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۵ تیر ۱۳۹۳ - ۱۱:۱۱
نویسنده کتاب «سرزمین آبی من» گفت:هماکنون دفاعمقدس مظلوم است و ادبیات آن تهدید میشود بنابراین باید فکری برایش داشته باشیم. به گزارش خبرنگار سرویس «فرهنگحماسه» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) زندگینامه داستانی شهیدان مهدی و حمید باکری که با عنوان «سرزمین آبی من» توسط نصرتالله محمودزاده به نگارش درآمده است طی نشستی با حضور سردار حسین علایی و جمعی از نویسندگان و فیلمسازان حوزه دفاعمقدس نقد و بررسی شد. در این نشست،نصرتالله محمودزاده نویسنده کتاب «سرزمین آبی من» با بیان اینکه دنیای قلمزنی من از سه دوره تشکیل شده است،توضیح داد: نخستین مرحله از دوران نویسندگی من به زمان جنگ باز میگردد.در آن موقع از آنجایی که در دنیای دور و باروت جنگ حضور داشتم بیشتر مستندنویسی، مشاهدهنویسی و ثبت حوادث میکردم. این مسئله سال 1361 در من شکل گرفت. وی افزود: دومین مرحله از دنیای قلمزنی من شخصیتشناسی بود. اینکه چه کسانی جنگ را بالنده کردند. برای همین تجربههای میدانی خودم را با روزی 9 ساعت تحقیق و یک ساعت نوشتن آغاز کردم و 25 سال این کار را ادامه دادم که حاصلش کتابهایی همچون «مسیر کردستان»، «پای گلدسته کوهستان» و «سفر سرخ» شد. سومین مرحله نیز به بیان ناگفتههای جنگ و پیامدهای آن بازمیگردد چرا که دوران خاکستری رمان میتواند جوابگوی بسیاری از مطالبی باشد که نمیتوان از آن نوشت. در حقیقت رماننویسی موجب میشود که بتوانیم در بیان واقعیتها از خطوط قرمز عبور کنیم. کتاب «سرزمین آبی من» نیز نشأت گرفته از همین مرحله است. در این کتاب بحث من سخن از آینده است و هیچ دلم نمیخواهد در گذشته بمانم. وی در بخش دیگری سخنان خود پس از نقد کتابش توسط منتقدان گفت:ما در این نوع از نگارش زندگینامه با یک حادثه جدی قرن 21 روبرو هستیم که باید به صورت ترکیبی به آن بپردازیم. این واقعنگری در کتاب در حقیقت حلقه مفقوده نگارش در حوزه دفاعمقدس است و همین باعث میشود که بحث ترکیبینویسی به این معنی که هم رمان باشد و هم به همه جوانب بپردازد، مطرح شود. محمودزاده ادامه داد:در این کتاب به این دلیل از نامهای اسطورهای و قهرمانان ملی همچون «سیاوش»،«باقر» و «زهره» استفاده کردم تا بتوانم با توجه به همه سیالیتی که دفاعمقدس دارد تابع شرایط نباشم و صریحتر حرفم را بیان کنم. هماکنون دفاعمقدس مظلوم است و ادبیات آن تهدید میشود، بنابراین باید فکری برایش داشته باشیم.آنچه مهم است این است که ما معرفت این شهدا را در جامعه ترویج کنیم. باید به مردم بگوییم اینکه جنگ با چه منطقی و با چه انسانهایی هشت سال اداره شد. به گزارش ایسنا در بخش دیگری این مراسم بلقیس سلیمانی از رماننویسان کشورمان درباره کتاب «سرزمین آبی من» گفت: این کتاب در حقیقت به زندگینامه شهیدان علی باکری که در زمان شاه اعدام شد،مهدی باکری فرمانده لشکر 31 عاشورا که اسفندماه سال 1363 به شهادت رسید و حمید باکری جانشین لشکر 31 عاشورا که او نیز در اسفندماه سال 1362 به شهادت رسید، اختصاص دارد. نکته قابل توجه درباره زندگینامه این شهدا این است که پیکر هیچ یک از آنها به دست خانواده باکری نرسیده است. این کتاب 27 فصل دارد و در آن حمید، سیاوش نام گرفته است و مهدی نیز باقر نام دارد. خانم فاطمه امیرانی همسر شهید مهدی باکری نیز زهره نام دارد. به گزارش ایسنا، در بخش دیگری این نشست دکتر محمد حنیف با بیان این مطلب که نوع نگارش این کتاب متن معطوف به نویسنده است،گفت:همین باعث میشود که کتاب خواندنی باشد. خوشبختانه روشی که در راستای نوشتن این کتاب به کار گرفته شده است عبور از مرز زندگینامهنویسی با داستاننویسی با نگاهی «نو» است. آقای محمودزاده خواستهاند که بیان تازهای در حوزه داستاننویسی داشته باشند. حنیف با اشاره به ویژگیهای کتاب «سرزمین آبی من» گفت:شیوه نگارش آن دانای کل است و تکگویی مستقیم دارد. واکاوی روانشناسانه داستان این فرصت را به مخاطب داده است که در کتاب جولان دهد و در او آمیخته شود. اما موضوعی که باید به آن توجه داشت این است که بسیار به موضوعات فرعی گریز زده میشود و همین شاید موجب ایجاد سردرگمی در خواننده بشود. وی ادامه داد:در این کتاب برخلاف کتابهای دیگر جنگ، عراقیها ترسو نیستند و توصیفهایی که از «سپاه سوم» عراق در آن شده است واقعی هستند و همین باعث میشود که ارزش مقاومت مظلومانه رزمندگان ما افزایش یابد. متأسفانه شخصیتها به خوبی توصیف نشدهاند و مخاطب نمیداند که این افراد چه ویژگیهای شخصیتی داشتهاند اما نویسنده به خوبی ویژگیهای جامعهشناسی و روانشناسی شهیدان باکری را از قبیل اینکه از طبقه متوسط بوده، کی ازدواج کرده و در چه محیطی پرورش یافته، بیان کرده است. این نویسنده در پایان سخنانش گفت: در این کتاب نویسنده نگاه جانبدارانه دارد. علاوه بر این،مشکلات ویرایشی، بیتوجهی به برخی افعال، وفور شخصیتهای غیرمحوری نیز به چشم میخورد. با این حال زبانی که برای بیان آن انتخاب شده است متناسب موضوع است. از نگاه نویسنده جنگ منفی است و همین موجب شده است تا بتواند ویژگیهای سیاسی-اجتماعی آن زمان را بیان کند و همین موضوع با اشاره به میراثخواران جنگ و افرادی که در جنگ حضور داشتند و فرزندان خود را برای تحصیل به خارج از کشور اعزام میکنند قابل فهم است. در ادامه این نشست بهروز افخمی کارگردان سینما درباره شخصیت نویسنده کتاب «سرزمین آبی من» بیان کرد: ما فیلمسازان آقای محمودزاده را بیشتر به عنوان یک مرجع قابل استناد در حوزه دفاع مقدس میشناسیم و هرگاه میخواستیم کار خود را آسان و با دقت انجام دهیم به او رجوع میکردیم. برای همین بیشتر فیلمسازان جنگی وامدار آقای محمودزاده هستند. دوران خاکستری نوشتههای ایشان با نگارش چنین کتابهایی که غیرتخیلی هستند آغاز شده است اما باید بگویم شیوه نگارش قبلی ایشان موجب میشد که فیلمسازان راحتتر بتوانند درباره شخصیتهای جنگ فیلم بسازند. اما اکنون نثر ایشان مبهم و شاعرانه شده است و به توصیف واقعیتها پرداخته است. فکر نمیکنم در عرصه نقد ادبی بتوانم در این رابطه صحبت کنم چرا که در این حوزه نقدها باید جدی و کارشناسانه باشد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]