محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852633568
اندازه گیری توافق نهایی!
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
اندازه گیری توافق نهایی!
مطالعه رفتار دیپلمات های روس در دوران جنگ سرد با آمریکا، حقیقتا در این دوران برای دیپلمات های ایرانی از «شام شب» واجب تر است تا ازدواج دختر جای کری و تاریخ ایرانیان یکجا به توافق احتمالی گره نخورد!
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش جام نیوز، «اندازه گیری توافق نهایی!»عنوان سرمقاله روزنامه وطن امروز به قلم دکتر مجتبی اصغری است که در آن می خوانید:
هنوز دیرزمانی از دورانی که محمدجواد ظریف، نماینده ایران در سازمان ملل بود نمی گذرد. شاید جالب باشد بدانید یک لابی بزرگ از کسانی که لفظ ملیت «ایرانی» را فقط به صورت تزئینی و با اهداف سیاسی مکرر نشخوار می کردند، تحت الحمایه کنگره آمریکا به جواد ظریف بسیار نزدیک شده بودند. «مصالحه آمریکا و ایران» شعار آشکار و هدف نهایی این گروه کوچک اما با رابط های مهمی همچون گری سیک بود. اتفاقا در آن دوران جان کری نیز نماینده کنگره بود! حتی ویلیام هیگ هم از رفقای مشترک همین لابی و دوستان ایرانی نیویورکی اش به شمار می رفت. یعنی در همه دوره طولانی که کنگره آمریکا شدیدترین مواضع را در برابر دولت و ملت جمهوری اسلامی ایران می گرفت مجموعه ای از نمایندگان جمهوریخواه و دموکرات آشکارا با تیمی از سوئدی های ایرانی تبار و مجموعه ای از دلالان نفتی ایرانی که پایشان در پرونده های مهمی همچون کرسنت و استات اویل و معاملات سنگین شرکت هایی همچون شل و توتال در میان بود، تشکلی را با هدف ایجاد تغییرات درونی در حاکمیت ایران به راه انداخته بودند.
تخصص این لابی، ارتباط گرفتن با دیپلمات های ایرانی و ایجاد تاثیرات عمیق سیاسی، فرهنگی و بین المللی بر آنها بود که تا امروز نیز این فضاسازی عمیق ادامه یافته است. ذکر این خاطرات دامنه دار نه چندان قدیمی از آن جهت مهم است که بدانیم در پس پرده، آمریکا اعم از دولت و کنگره و سنا بیش از آنچه ما فکر می کنیم نیازمند توافق با ایرانیان هستند. دلایل آنها نیز شامل مجموعه گسترده ای از الزامات است که از دغدغه های تمدنی برژینسکی و فوکویاما برای مدیریت آینده برخورد نهایی نظام سرمایه داری و نظام اسلامی کل، شامل همه ملت های مسلمان خواهان ایجاد تغییر در وضعیت مدیریت جهان را در بر می گیرد تا مطالبات نفتی و تجاری شرکت هایی مثل بوئینگ، شورون و مرسدس بنز و اپل و همه 760 غول تجاری که خرج هزینه های انتخاباتی نمایندگان کنگره و نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا را تقبل کرده اند به امید روزی که حضورشان در ایران با حذف تحریم ها تسهیل شود. بسیاری از این شرکت ها به صورت رسمی اسپانسر اقتصادی همان لابی ایرانی- سوئدی– آمریکایی مورد علاقه گری سیک نیز هستند! از صندوق برادران راکفلر گرفته تا بوئینگ و شورون!
اهمیت درک روابط کنگره و دولت آمریکا با پرونده مذاکرات هسته ای ایران اینجاست که مشخص می شود. جان کری کل تیم وزرای خارجی اروپایی را به وین اعزام کرد تا کمر پروژه مهم و حیاتی توافق با ایران شکسته نشود! همزمان داماد ایرانی الاصل وی در صفحه خود در شبکه ای اجتماعی با آه و ناله پرده از طلاق خواهی همسرش به جهت عدم موفقیت مذاکرات 1+5 برداشت!
این مهم است که بدانیم حتی صهیونیست ها در این ایام بشدت بابت امضای یک «توافق خوب» با ایران به آمریکایی ها فشار آورده اند. چرا؟ چون به قول نتانیاهو و اوباما «خاورمیانه» پس از توافق نهایی با ایران بناست برای اسرائیل بی سرزمین «امن تر» شود! البته این تحلیل پایه های آمریکایی- صهیونیستی دارد اما برای دولتی که به علت فشارهای ساکنان سرزمین های اشغالی ناچار است هر سال یک حرکت نظامی کورکورانه همچون حمله به غزه را برنامه ریزی کند، خزیدن در سایه آرامشی فرضی نیز پراهمیت است. صهیونیست ها برای حفظ ساختار درونی که به علت نارضایتی شدید یهودیان ساکن سرزمین های اشغالی مشکل فروپاشی از درون را جدی ساخته، نیازمند به دست آوردن موفقیتی غیرجنگی هستند تا به قول معروف پس از سال ها موفق به تثبیت خود در فضای بین الملل شوند. این در شرایطی است که پروژه مورد علاقه صهیونیست های اروپایی برای فرار از سرزمین موعود و بازگشت به آمریکا و اروپا به صورت جدی اکنون توسط نسل های جدید ساکنان فلسطین اشغالی مطرح است. در حال حاضر دولت اسرائیل تلاش می کند با حمله به غزه و مسلمانان انگیزه درونی یهودیان متعهد به آرمان صهیون را حفظ کند و در مقابل با پرده برداشتن از نقش فرضی خود در توافق نهایی هسته ای1+5 با ایران به یهودیان اروپایی ساکن فلسطین اشغالی ثابت کند که توان مدیریت فضای جهانی بدون دست بردن به اسلحه را نیز دارد. اما انگیزه اروپا از توافق با ایران چیست؟
اروپایی ها نه به انگیزه های تمدنی آمریکا اهمیت می دهند و نه مثل صهیونیست ها تمامیت ارضی و وجودی شان با خطری جدی مواجه است. اروپا با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم می کند و به منظور حفظ اتحادیه و باقی ماندن زیر پرچم واحد نیازمند انگیزشی جدی است.
در مقابل برای تنظیم میزان فشار وارده بر اعضای اتحادیه، اروپا نیازمند گشایش بازارهای قدیمی چون ایران است که به علت تحریم ها توسط آمریکا مسدود شده است. از طرفی اروپایی ها از مناسبات یواشکی تجاری شرکت های پولی- مالی آمریکایی با ایران مطلع شده اند و این تبعیضات خونشان را به جوش آورده است. پس حتی اگر توافقی همه جانبه با ایران صورت نگیرد عملا با رای دادگاه های منطقه ای اروپایی به نفع شرکت ها و بانک های ایرانی، تحریم ها بزودی شکسته خواهد شد. ردیابی سلسله احکام قضایی صادر شده در دادگاه های اروپایی به نفع ایرانیان کار مشکلی نیست و به قول کنگره آمریکا با ادامه وضع فعلی «حفظ چارچوب تحریم ها بر علیه ایران، کار ساده ای نخواهد بود».
پس انگیزش های آمریکا، اسرائیل و اروپا را تا اینجای کار مرور کردیم اما ما ایرانی ها از توافق نهایی با 1+5 چه می خواهیم؟ نهایت خواسته ما لغو تحریم های ناعادلانه اقتصادی و پذیرفته شدن در باشگاه قدرت های هسته ای جهان است. در حقیقت ما به دنبال فرصتی هستیم تا مرزهای قدرت خود را قانونی سازیم و در سایه برداشته شدن تحریم ها فرصتی برای بازسازی زیرساخت های اقتصاد کشور بیابیم.
پس نگاه «مصالحه گرایانه» به توافق هسته ای حقیقتا به دور از انگیزش های نظام است چرا که در این توافق هیچ ارتباط گیری گفتمانی و زیربنایی صورت نمی گیرد که فرضا امیدی به تغییر رویه سیاسی آمریکا یا اروپایی های بی بنیه داشته باشیم. همه مباحث مطرح شده نیز براساس اصول از پیش تعیین شده حول «پرونده هسته ای» است و بس! اینکه وزیر خارجه کشورمان در صفحه شبکه اجتماعی بیگانه می نویسد «می توانیم تا یکشنبه آینده تاریخ ساز شویم.» دو پیام منفی به زعم ما مخابره می سازد. اول اینکه نگاه ما به توافق هسته ای نهایی نگاهی «تاریخ ساز» است و اشتیاقمان برای وقوع چنین توافق فوق العاده ای غیرقابل چشم پوشی! دوم اینکه فرصت سازی آمریکایی ها را خیلی جدی گرفته ایم چرا که یکشنبه 29 جولای آخرین روز مهلت در نظر گرفته شده توسط آمریکا برای کسب توافق نهایی است!
اینها نکات ریزی است اما از نوع نگاه مذاکره کننده محترم ما به توافق با 1+5 پرده برمی دارد. یک دیپلمات موفق نباید نگاه «مرگ و زندگی» به یک توافق اقتصادی با چند کشور داشته باشد که اتفاقا پیش از این نیز بر سر میز توافق با آنها کم حاضر نشده است! فراموش نکنیم در سال 82 نیز در سعدآباد با غربی ها توافق هسته ای امضا کردیم اما هیچ «دیگرگونی تاریخ سازی» در بهبود اوضاع ایجاد نشد. اینها را باید بیان کنیم تا خدای ناکرده همچون دوره امضای توافق ژنو فرمان آبروبر «جشن عمومی» صادر نشود! توافقات دوران جنگ سرد راهکاری برای موازنه قوا و کنترل شرایط بازی بزرگ است. تصور مصالحه با آمریکا به واسطه امضای توافقی قابل بررسی با موضوع «حق مسلم» ملت ایران در بهره مندی از انرژی پاک هسته ای حقیقتا نوعی خامی سیاسی محسوب می شود. مطالعه رفتار دیپلمات های روس در دوران جنگ سرد با آمریکا، حقیقتا در این دوران برای دیپلمات های ایرانی از «شام شب» واجب تر است تا ازدواج دختر جای کری و تاریخ ایرانیان یکجا به توافق احتمالی گره نخورد!
۲۴/۰۴/۱۳۹۳ - ۱۷:۰۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها