محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803259977
آسیب‌شناسی پدیده‌ی وارداتی «سوآپ‌میت» / کالاهای کهنه در ازای ارتباط نو!
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
آسیب‌شناسی پدیده‌ی وارداتی «سوآپ‌میت» / کالاهای کهنه در ازای ارتباط نو!
امروزه شاهد هستیم در دنیای مدرن و عصر مدرنیته، معاملات پایاپای باز هم به عرصه‌ی دادوستد بازگشته است. دقیقاً در دوره‌ای که حتی پول‌های کاغذی و آلیاژی جای خود را به کارت‌های الکترونیکی و خرید اینترنتی داده‌اند، این پدیده در کشور ما پا به عرصه‌ی وجود گذاشته است. به نظر می‌رسد پشت پرده‌ی این پدیده‌ی وارداتی غربی، رسیدن به نوعی ارتباط جدید است.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس اقتصادی جام نیوز؛ اولین اشکال دادوستد در جوامع بدوی و اولیه به‌صورت معاملات پایاپای بود. بدین صورت که دو طرف معامله با استفاده از اشیای ساخته‌ی دست خود، احشام و چیزهای باارزش و مورد نیاز خود را باهم جابهجا می‌کردند.
اولین شکل مبادلات از 6000 سال تا 9000 سال قبل از میلاد مسیح (ع) با استفاده از احشام (گوسفند، شتر، گاو و چهارپایان اهلی) شکل گرفت و در ادامه با رشد کشاورزی از دانه‌ها، حبوبات و سبزی‌ها برای این نوع مبادلات استفاده شد. در 1200 سال قبل از میلاد مسیح (ع)، برای اولین‌بار در شرق آسیا و در کشور چین، از صدف‌ها و حلزون‌ها برای معاملات استفاده می‌شد و این اولین شیء برای دادوستد بود که در تاریخ و به مدت زیادی پول رایج بود. در ادامه در 1000 سال قبل از میلاد مسیح بود که اولین پول‌های فلزی از آلیاژهای متفاوت و سکه، در دادوستدها جای گرفت و باز هم از آسیا و از کشور چین رواج پیدا کرد. بعدها با رشد شهرنشینی و دادوستد و بازرگانی، سکه‌های مدرن در لیدیا، که بخشی از ترکیه‌ی امروزی است، ضرب شد و به‌سرعت در یونان، ایران، مقدونیه و بعد در امپراتوری روم گسترش پیدا کرد که از فلزهای گران‌قیمت مثل طلا، نقره و برنز تشکیل می‌شدند.
امروزه شاهد هستیم در دنیای مدرن و عصر مدرنیته، معاملات پایاپای باز هم به عرصه‌ی دادوستد بازگشته است. دقیقاً در دوره‌ای که حتی پول‌های کاغذی و آلیاژی جای خود را به کارت‌های الکترونیکی و خرید اینترنتی داده‌اند، این پدیده در کشور ما پا به عرصه‌ی وجود گذاشته است. به نظر می‌رسد پشت پرده‌ی این پدیده‌ی وارداتی غربی، رسیدن به نوعی ارتباط جدید است.
جای تأسف دارد که رسانه‌های داخلی نیز به‌جای آسیب‌شناسی «سوآپ‌میت» با اشتیاقی وصف‌ناپذیر به استقبال این پدیده‌ی وارداتی رفته‌اند که نه تنها سنخیتی با فرهنگ ما ندارد، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز معضلات فراوانی باشد. در ادامه توضیحاتی را پیرامون این پدیده‌ی وارداتی ارائه می‌کنیم.
امروزه شاهد هستیم در دنیای مدرن و عصر مدرنیته، معاملات پایاپای باز هم به عرصه‌ی دادوستد بازگشته است. دقیقاً در دوره‌ای که حتی پول‌های کاغذی و آلیاژی جای خود را به کارت‌های الکترونیکی و خرید اینترنتی داده‌اند، این پدیده در کشور ما پا به عرصه‌ی وجود گذاشته است. به نظر می‌رسد پشت پرده‌ی این پدیده‌ی وارداتی غربی، رسیدن به نوعی ارتباط جدید است.
سوآپ‌میت
سوآپ‌میت یک نوع دادوستد کالا با کالاست که در دنیا، در میان قشر دانشجو و جوان اتفاق می‌افتد. با یک قرار اینترنتی، روز و نوع کالا مشخص می‌شود و افراد با شرکت در این گردهمایی، علاوه بر فرصت جابهجا کردن وسایل خود، آدم‌های جدید را می‌بینند و ارتباطی نو رقم می‌خورد. مهم‌ترین قانون سوآپ این است که پایه‌ی سوآپ کردن، قیمت اجناس نیست، بلکه براساس نیاز افراد به آن وسیله و نوعی تفاهم و دوستی اتفاق می‌افتد. در ظاهر سوآپ‌میت موقعیتی برای جابهجا کردن وسایل شخصی که دیگر مورد استفاده نیستند با وسایلی است که مورد نیاز شخص هستند.
ظاهراً گروهی از جوانان برای اولین‌بار این ایده را از کشورهای اروپایی وارد ایران کرده‌اند و با اطلاع‌رسانی در فضای مجازی، مردم را به شرکت در سوآپ‌میت تشویق کرده‌اند.
کالاهای کهنه در ازای ارتباط نو!
خرید و فروش کالاهای دست‌دوم به‌خودی‌خود مشکلی ندارند (البته در خرید و فروش کالاهای دست‌دوم بسیار پیش می‌آید که کالاها بیشتر از ارزش مادی خود به فروش می‌رسند یا کالای معیوب به فروش گذاشته می‌شوند و از لحاظ بهداشتی، معاملاتی، دینی و منطقی مشکل دارند)، اما چیزی که در این دادوستد بیشتر جلب توجه می‌کند، نقش ارتباطات است.
در حقیقت پشت پرده‌ی این پدیده‌ی وارداتی غربی، رسیدن به نوعی ارتباط جدید است. شاید بسیاری از افرادی که در این دادوستد شرکت می‌کنند نیازی به خریدوفروش وسایل خود ندارند و از لحاظ مادی، زندگی متوسط یا خوبی دارند، اما برای رسیدن به رابطه‌ای جدید، دست به این اقدام می‌زنند.
متأسفانه طی سال‌های اخیر، اینترنت با وجود ویژگی‌های مثبت خود، به ابزار دشمن برای تغییر سبک زندگی و به انحراف کشیدن جوانان و دوست‌یابی‌های خارج از عرف تبدیل شده است. در بسیاری از مواقع، این روابط پای خود را به بیرون از فضای مجازی گذاشته و سبب پدید آمدن مشکلات جبران‌ناپذیری برای افراد می‌شوند. پدیده‌ی سوآپ هم حاصل همین ارتباطات فضای مجازی است که فراخوان آن در سایتهای اجتماعی به چشم می‌خورد و در نهایت پا به دنیای واقعی می‌گذارد و به روابط خارج از عرف و دوستی‌های خیابانی می‌انجامد؛ چراکه لازمه‌ی شرکت در سوآپ‌میت، ایجاد فضایی صمیمی و دوستانه بین افراد است تا از این طریق، اشیای ارزان‌قیمت با اشیای گران‌قیمت به‌راحتی تعویض شوند! و قطعاً در بسیاری از موارد این روابط ادامه پیدا خواهد کرد.
واقعیت این است که این نوع ارتباطات مولود دنیای مدرن و سبک زندگی غربی است؛ دنیایی که به‌جای پیشرفت بشری در زمینه‌ی فرهنگ، دچار عقب‌گرد شده و کشورهای دیگر مثل ایران را هم تحت‌الشعاع قرار داده است. نیاز به ارتباط بیشتر و جدید در نسل جوان، بسیار به چشم می‌خورد و می‌توان گفت این ارتباطات جدید نیاز دنیای جدید است، اما آیا ارتباطات با معاملات و دادوستد می‌تواند شروع شود؟ آیا این ارتباطات می‌تواند ادامه پیدا کند؟ آیا این ارتباطات با فرهنگ ایرانی و اسلامی همگون است؟ آیا این نوع ارتباطات نیاز جامعه‌ی ماست؟
به‌طور حتم گردانندگان اصلی این ارتباطات، افرادی هستند که با اهداف و پروژه‌هایی از پیش طراحی‌شده، دست به چنین اقداماتی می‌زنند. در حقیقت ارتباط در دنیای مجازی و استفاده از شبکه‌های اجتماعی و برنامه‌هایی که با این منظور فعال شده‌اند (مانند فیسبوک، وایبر، واتس‌اپ، تانگو و...) با اینکه «مجانی هستند، اما گران تمام می‌شوند.» چراکه گردانندگان این نوع شبکه‌های اجتماعی، از محصولات خود برای تغییر فرهنگ و ترویج سبک زندگی غربی استفاده می‌کنند.
مشکل اصلی اینجاست که متأسفانه در بسیاری از موارد، هیچ نوع کنترلی بر روی روابط در فضای مجازی وجود ندارد و افراد در هر سن و شرایطی، با داشتن وسایل ارتباطی که امروزه نیز بسیار فراگیر شده است، می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و سطح روابط خود را افزایش دهند.
متأسفانه طی سال‌های اخیر، اینترنت با وجود ویژگی‌های مثبت خود، به ابزار دشمن برای تغییر سبک زندگی و به انحراف کشیدن جوانان و دوست‌یابی‌های خارج از عرف تبدیل شده است. در بسیاری از مواقع، این روابط پای خود را به بیرون از فضای مجازی گذاشته و سبب پدید آمدن مشکلات جبران‌ناپذیری برای افراد می‌شوند. پدیده‌ی سوآپ هم حاصل همین ارتباطات فضای مجازی است.
در حال حاضر، خانواده‌ها و جوانان از آسیب‌های احتمالی چنین گردهمایی‌ها و ارتباطاتی که از فضای مجازی آغاز می‌شود آگاه نیستند و صرفاً مبتنی بر آشنایی‌ها و شناخت‌های ابتدایی، خود را در این ارتباطات غرق می‌کنند. اگر با این افراد صحبت کنیم، درمی‌یابیم که هدفی از شروع این تعاملات ندارند و یا در ادامه، هدف خود را از دست داده‌اند و غرق آن شده‌اند.
داشتن رابطه در چارچوب شرع، یک امر فطری و نیاز اساسی زندگی انسان به شمار می‌آید و همه به آن اذعان دارند، ولی این نوع روابط زمانی می‌تواند وارد مرحله‌ی خطرناکی شود که فرد و خانواده بر روی رابطه‌های مجازی کنترل نداشته باشند و نیز از چارچوب شرع خارج شوند و پای خود را از دنیای مجازی به واقعیت بگذارند و این مسئله ادامه پیدا کند. امروز در دادگاه‌ها، نمونه‌های بسیاری از این حوادث را شاهدیم.
این جریان جدید و وارداتی غربی، هدف خود را جوانان و ارتباطات آنها قرار داده و در ابتدای مسیر خود قرار دارد و ما شناخت کمی از آن داریم. قشر هدف این نوع جریانات، ارتباطات دختران و پسران جوان هستند (که البته افرادی با سن بالاتر و حتی متأهلین نیز به دام آن می‌افتند).
دوران جوانی با غلیان عواطف، احساسات، آزادی‌خواهی، هیجانات، انرژی زیاد و بلوغ جنسی شروع می‌شود و اگر با بلوغ ذهنی و تفکر همراه نباشد، خطرناک است. از اهداف اصلی این جریانات، ترویج سبک زندگی غربی است که اثرات سوء آن عبارت‌اند از:
- دوری از خانواده و تنش بین افراد آن.
- گرفتن آموزه‌های جدید که با نوع تربیت افراد متفاوت است.
- ایجاد ارتباطاتی که خارج از کنترل والدین است.
- و در آخر ترویج روابط با جنس مخالف.
جوانان نیاز به تخلیه‌ی هیجانات و انرژی خود دارند، اما نیاز بیشتر آنها به توجه و کنترل خانواده است و در صورت غفلت خانواده، عواقبی بسیار خطرناک و جبران‌ناپذیر در انتظار آن‌هاست.
فقر فرهنگی و هویتی، ضعف آموزش‌های ارتباطی در خانواده‌های ایرانی و همچنین غفلت مسئولین و رسانه‌ها، باعث ازدیاد این نوع خطرها شده است. رشد سریع تکنولوژی‌های ارتباطی از طرفی و عدم نظارت کافی والدین به افعال فرزندان و شکاف نسل‌ها از طرفی دیگر، باعث عمیق‌تر شدن مشکلات اجتماعی در جامعه‌ی امروز ما گردیده است. حتی در مواردی این فقر فرهنگی گریبان والدین را هم گرفته است.(*)/برهان/110
۲۲/۰۴/۱۳۹۳ - ۱۹:۳۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها