واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
نگاهی به آیین سنتی آهوا آهوا در محلات همزمان با نیمه ماه رمضان ایرنا - خمین - همزمان با نیمه ماه مبارک رمضان و شب میلاد امام حسن(ع) در روستای ˈخورههˈ شهرستان محلات سنت کهن ˈآهوا آهواˈ که به ثبت معنوی رسیده، همچنان پا برجاست.
کارشناس باستان شناسی و مردم شناسی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی گفت: سنت آهوا آهوا در روستای قدیمی خورهه این روزها کمرنگ شده و در اجرای آن تعدادی از جوانان، اشعاری با عنوان آهوا آهوارا اجرا می کنند.
ˈقاسم فضلیˈ روز شنبه به خبرنگار ایرنا افزود: در تحقیق معنای کلمه آهوا آهوا به این نتیجه رسیدم که این کلمه فارسی و در منابع پهلوی زبان در زمان پیش از اسلام نیز بوده است.
وی اظهار داشت: معتقد هستیم این کلمه به معنای شادباش یک اتفاق خجسته مانند تولد نوزادان به خانواده ها اعلام می شده است.
براساس این سنت قدیمی با تاریک شدن هوا نوجوانان و کودکان در دسته های مجزا به درب خانه ها می روند و یکی از اعضای گروه که از همه بزرگتر است با صدای بلند اشعاری را می خواند و دیگران با صدای بلند ˈآهوا آهواˈ می کنند.
این گروه ها معمولا به درب منازلی می روند که دارای فرزند خردسال پسر باشد و وقتی که اشعار خوانده شد، معمولا پسر کوچک خانواده مقداری آجیل و تنقلات برای اعضای گروه می آورد و اگر پسر خانواده با تاخیر اقدام به آوردن تنقلات کند این گروه اشعارشان را که حالتی ˈفولکورˈ دارد، تکرار می کنند.
در این آیین سنتی نوجوانان روستا در دسته های چند نفری به در خانه اهالی رفته و یک ترانه فولکوریک(عامیانه) اجرا می کنند، آنها کوچک ترین فرزند پسر خانواده را مورد خطاب قرار داده و ترانه را به نام او می خوانند و در انتها صاحب خانه مقداری آجیل، شیرینی، پول و یا چیزهای دیگر به آنها هدیه می دهد.
در این شب تمام خانواده ها منتظر هستند تا دسته های مختلف به در خانه آنها بروند.
فلسفه وجودی این مراسم در واقع نوعی شادباش و تبریک تولد امام حسن مجتبی(ع) است که به منزله گرفتن فال نیک است و نوجوانان روستا به صورت سمبلیک به درب خانه های اهالی رفته و ترانه را به نام کوچک ترین فرزند پسر خانواده می خوانند.
این موضوع بیانگر پیوند میان مذهب تشیع و شادی مردم با شادی اهل بیت با آیین ها و ادبیات شفاهی ایرانی است که در مراسم آهوا آهوا جلوه گر شده است.
هدف از برگزاری این مراسم بزرگداشت امامان شیعه در ماه رمضان و تقویت نوعی وحدت گروهی میان اهالی روستاست.
با گذشت سالیان سال این مراسم و کمرنگ شدن مراسم سنتی قدیمی که در ایران رخ داده، اما این سنت در خورهه به قوت خود باقی است.
روستای خورهه یکی از تاریخی ترین نقاط استان مرکزی است و پیشینه سکونت در آن بر اساس شواهد یافت شده از محوطه پیش از تاریخی شهریاری در نزدیکی خورهه به هزاره دوم پیش از میلاد می رسد.
همچنین یکی از معدود آثار معماری دوره اشکانی در مرزهای امروزی ایران با نام محوطه اشکانی خورهه که هم اکنون بقایای معماری آن از جمله دو ستون با سرستون های به سبک ایونیک برپاست، در این روستا قرار دارد.
این آیین سنتی به عنوان یکی از آثار معنوی استان مرکزی در فهرست آثار معنوی کشور ثبت شده است.
همچنین، آیین الم ترانی، شب افطاری بردن برای عروس عقد کرده، اذان گویی بر بام، پیشواز، کلوخ اندازان و بیدار کردن در موقع سحر از دیگر رسوم متداول مردم استان مرکزی در ماه مبارک رمضان است.ک/4
2482/555
گزارش: معصومه ابراهیمی
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
21/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]