محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829775213
لبخندهای معصومانه زیر پوست فقر رنگ می‌بازد
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۳ - ۱۰:۱۱
زیر آفتاب گرم و سوزان تابستان چشمانشان درخشش خاصی دارد، گویی خستگی و گرسنگی برایشان معنا ندارد، منتظر دو روز پایان هفته اند تا کاسبی شان قوت بگیرد، با جثه‌ای نحیف دبه‌های سنگین آب را بر دوش می‌کشند تا با موجی از التماس در نگاهشان، با فروش آب لقمه نانی بدست آورند و آبرو و حیثیت انسانی خویش را به ناچیز نفروشند. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کویر، اینجا قبرستان شهر کرمان است، دو روز آخر هفته که مردم به زیارت اهل قبور می‌روند، اینجا پر می‌شود از کودکان زیادی برای فروش گل و آب و دعا هراسان در بین ماشین‌ها حرکت می‌کنند، اجبار، تنها واژه تعریف شده زندگی‌شان است، مجبورند کار کنند، مجبورند پول در بیاورند، مجبورند با آسیب‌های اجتماعی رودررو قرار بگیرند، چشمان مادر به راه است تا بلکه فرزندش از راه برسد و پیام آور لقمه نانی باشد تا غذایی از دست معصوم گل فروش کوچکش فراهم نماید و دور سفره بنشینند. کودکی کردن را فراموش کرده‌اند و در مقابل با گرسنگی و تغذیه ضعیف، مشکلات بهداشتی، فقدان سلامت روانی، تأخیر تحولاتی، مشکلات روان‌شناختی خو گرفته اند و لبخندهای معصومانه‌شان در زیر پوست فقر رنگ می‌بازد. دبه بزرگ آبی را بر دوش خود گذاشته است و دبه کوچکتری نیز در دوست دیگرش دارد، نامش علی است و 9 سال سن دارد، به سختی مسیر پیش رو را طی می کند، به هر سو می‌نگرد و می‌گوید: آب نمی‌خواهید؟ آب؟ ظرف‌های بزرگ آب را بر دوش خود حمل کرده و با صدای کودکانه شان که مملو از درد و گره خورده با معصومیت است از مردم خواهش می‌کند که از او آب خریداری کرده و قبر مرده خویش را شستشو بدهند. هرچند دقیقه آنها را زمین گذاشته و دوباره شروع به راه رفتن می‌کند، به شرط خرید آب با او همکلام می‌شوم و او می‌گوید: مجبورم، پول نداریم ... مرد خونه منم ... علی می‌گوید: خواهرم هم در قسمت پایین مزار، گل و دعا می‌فروشد، پنجشنبه شب‌ها کاسبی خوبی داریم و خوراکی‌های زیادی نیز به خانه می‌بریم، به غیر از دو روز پایانی نیز در یکی از پارک‌های بزرگ آدامس و گل می‌فروشیم. او در همان حال که با صدای کودکانه اش تقاضای خرید آب از رهگذران را دارد، ادامه می‌دهد: در روزهای پایان هفته 10 تا 20 گالن آب را می‌فروشد. آینده‌ای برای خود متصور نیست اما امیدوار است روزی کار خوبی دست و پا کند و کار و کاسبی درستی راه بیندازد. وقتی از او می‌پرسم از کار در قبرستان ترسی ندارد؟ می‌گوید: مرده‌ها که کاری به کاسبی من ندارند، اتفاقاً از زنده‌هایی می‌ترسم که چشم دیدن زرنگی من را در فروش آب ندارند، ولی چاره‌ای نیست و باید حسابی کار کنم تا خرج خانواده را بدهم. علی می‌گوید که پدرش کارگر فصلی بوده است و زمستان سال گذشته بر اثر سرماخوردگی شدید فوت کرده است، به همین دلیل علی و خواهرش کار می‌کنند تا مخارج زندگی آنان تامین گردد. در حالی که بسیاری از کودکانی که در سن و سال او قرار دارند، برای آینده خود ده‌ها آرزو دارند، اما علی در جواب این سوال که چه آرزویی داری سکوت می‌کند، گویا که مشکلات زندگی باعث شده‌اند که او آرزوهایش را به فراموشی بسپارد. کودکانی که آب می‌فروشند، کودکانی که گل می‌فروشند، گودکانی که بار جابه جا می‌کنند، کودکانی که کفش واکس می‌زنند، کودکانی که فال و آدامس می‌فروشند، کودکانی که کار می‌کنند، کودکان کار مانند علی و خواهرش که هنوز طعم واقعی کودکی و بازی‌های کودکی را نچشیده‌اند، طعم تلخ مشکلات روزگار به کام آنان نشسته و آنان همواره آن را احساس می‌کنند، کم نیستند که در شب‌های شلوغ شهر به دنبال پول به این و و آن سو می‌روند و متاسفانه هر روز بر تعداد کودکان کار افزوده می‌شود و در گوشه گوشه شهر این کودکان را در اطراف خود مشاهده می‌کنیم که مجبورند خرج زندگی خود و خانواده‌شان را با کار تامین کنند. تمام طول روز زیر آفتاب گرم تابستان و سرمای زمستان با نگاههای معصومانه شان سخت کار می‌کنند و در پایان کار روزانه، خسته از تمام ناملایمات زندگی از مجموع چند 10 هزار تومان فروشی که داشته‌اند، تنها مبلغ اندکی به آنها می‌رسد، ضمن آنکه مشکلات بسیار روحی و روانی نیز به آنها نزدیک تر از همیشه است. "زهره کیانی"، روانشناس به ایسنا می‌گوید: در حالی که دوران کودکی تاثیر مهمی در شکل گیری شخصیت فرد دارد، کودکان کار از شرایط استاندارد زندگی محروم هستند، روند غیر عادی زندگی این کودکان، آنان را از اجتماع و روحیه اجتماعی نیز دور کرده است، چرا که دیده می‌شود که این کودکان به خاطر پیشی گرفتن از دیگری به مجادله می‌پردازند که این نشانه خوبی برای آینده و سرنوشت آنان نیست و حتی از نظر روان شناسی تاثیرات نامطلوبی روی آنها می‌گذارد. وی می‌گوید: این کودکان علیرغم اینکه فکر می‌کنی روابط عمومی خوبی دارند، اما از افسردگی خاصی رنج می‌برند، کابوس شبانه دائما آنان را آزار می‌دهد و به نوعی از آینده هراس دارند. کیانی می‌افزاید: احتمال اینکه برخی از این کودکان وارد گروه‌های بزهکار شوند، زیاد است، چون خیلی از باندها و گروه‌های خلافکار از نیاز مالی این کودکان سوء استفاده می‌کنند و آنها را مجبور به وارد شدن به کارهای خلاف و خطرناک می‌کنند و این با روحیه لطیف کودکانه مغایرت دارد. این روانشناس می‌گوید: حق کودکان است که تا سن رشد بتوانند آزادی بیشتری داشته باشند و بتوانند سن کودکی و نوجوانی که یکی از مهم‌ترین بخش‌های زندگی است را طی کنند، اما کودک کار قطعاً فرصت برای بازی و تحصیل ندارد، فرصتی برای جلب حمایت بزرگتر‌ها را ندارد و از نظر عاطفی هم از خانواده هم از گروه‌های اجتماعی، هم سن و سال خود و از دوستان و نزدیکان فرصت حمایت عاطفی را از دست می‌دهد و این کودکان قطعاً دچار مشکلات و آسیب‌های روانی می‌شوند. وی می‌افزاید: وارد شدن در جامعه‌ای که افراد غریبه و سودجو هستند و فقط به خانواده خودشان توجه می‌کنند و غریبه‌ها را راه نمی‌دهند برای کودک کار و خیابان، بسیار مضر است و می‌تواند آسیب‌های روانی و روحی زیادی به آنها وارد کند. کیانی می‌گوید: کودکان کار معمولا در سطح جامعه بعضاً با خشونت از سوی افرادی که خود آسیب دیده هستند یا گروه‌های ناسالم در جامعه درگیر شوند که این خشونت ممکن است در پایین‌ترین سطح کلامی یا فیزیکی و در بالا‌ترین سطح خشونت جنسی باشد که می‌تواند شخصیت کودک را منهدم کند و زندگی او را در آینده به خطر بیندازد و از او کسی را بسازد که در آینده به جای اینکه برای خود، خانواده و جامعه مفید باشد، متاسفانه تبدیل به شخصیتی نا‌بهنجار شود که هم برای خود و هم خانواده و جامعه خطرناک باشد. کیانی می‌گوید: علاوه بر آسیب‌های روانی، این کودکان از نظر فیزیولوژی اندام‌ها نیز مشکلاتی دارند، چرا که تحت تاثیر فشار زیاد قرار می‌گیرد که به بلوغ زودرس یا دیررس توام با انحراف اندام ها منجر می‌شود که این سبب کاهش اعتماد به نفس و منجر به ایجاد استرس در او می‌شود. وی می‌افزاید: معمولا این کودکان عزت نفس خود را از دست می‌دهند و به نوعی دچار اختلالات رفتاری می‌شوند که منجر به بزه می‌شود و از نظر اجتماعی نیز کودک جسور شده و برای فروش بیشتر دروغ می‌گوید و چرب زبانی می‌کند که همه اینها در کودک تاثیر نامطلوب می‌گذارد. کیانی می‌گوید: این کودکان سرخورده هستند، خود را با سایر مردم متفاوت می‌بینند، بنابراین شاهد افزایش آمار جرم و بزه در میان آنان خواهیم بود. به گزارش ایسنا، پاسی از شب گذشته است، علی به همراه خواهرش خسته از تمام ناملایمات زندگی و در حالی‌که درد را در تمام نقاط بدنشان احساس می‌کنند، اما با لبخند به سوی خانه و مادر می‌روند، لبخندهای معصومانه‌ای که زیر پوست فقر رنگ می‌بازد... گزارش از: فرزانه لشکری، خبرنگار ایسنا، منطقه کویر انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]
-
گوناگون
پربازدیدترینها