واضح آرشیو وب فارسی:فارس: تاجیک، مشاور خاتمی در دوران اصلاحات:
دولت روحانی را دولتی پوپولیستی میدانم/ خاتمی یک مَنش است/ اعتدالگرایی ادامه طبیعی اصلاحطلبی نیست
محمدرضا تاجیک گفت: دولت کنونی را با وجود تمایزاتش با دولت قبلی، دولتی پوپولیستی میدانم که بیش و پیش از آنکه دلآشوبه ذهن مردم را داشته باشد دلمشغول جسم آنان است.
روزنامه آرمان امروز گفت و گویی با محمدرضا تاجیک، مشاور خاتمی و رئیس «مرکز بررسیهای استراتژیک ریاستجمهوری» در دوران اصلاحات انجام داده است. تاجیک در بخشی از این مصاحبه می گوید: خاتمی ترجمان و تجلی یک گفتمان، یک قدرت، یک سیاست متفاوت است. او یک فرد نیست، یک ایده است، یک اندیشه است، یک منش است، یک روش است. ممکن است عرصه سیاست و قدرت امروز و فردای ما خاتمی را برنتابد، اما نمیتواند خاتمیسم را از متن به حاشیه بکشاند. وی در خصوص رابطه اصلاح طلبی با گفتمان اعتدال نیز تاکید می کند: نمیتوان از گفتمانی به نام گفتمان اعتدال سخن گفت. ما در دوران پیشاتولد یا پیشاتدوین این گفتمان بهسر میبریم. حتی اگر بتوان از «گفتمانی در راه» به نام گفتمان اعتدال سخن گفت، تردیدی نباید داشت که این گفتمان اکنون در مرحله جنینی خود است و هنوز برای تشخیص دختر یا پسر بودن، سالم یا ناقص بودن، سفید یا سیاه بودن، زنده یا مرده، و طبیعی یا سزارینی به دنیا آمدنِ آن، خیلی زود است؛ جریان اعتدالگرایی را نمیتوان ادامه طبیعی و بدیهی اصلاحطلبی فرض کرد. مشاور سید محمد خاتمی در دوران اصلاحات در خصوص سابقه تاریخی گفتمان اعتدال معتقد است: اگرچه مفهوم اعتدال ریشه در ادبیات دیرینه این مرز و بوم دارد، اما اعتدال به مثابه یا به نام یک جریان یا یک گفتمان، در دامان شرایط انتخاباتی متولد میشود. لذا بیش و پیش از آنکه یک گفتمان معرفتی و اندیشگی باشد یک گفتمان سیاسی است. به بیان دیگر، گفتمان اعتدالگرایی گفتمانی است نیازپرورده و شرایط پرورده. تاجیک در بخش دیگری از گفت و گویش با روزنامه آرمان پیرامون میزان موفقیت دولت روحانی در عملیاتی کردن شعارهای انتخاباتاش می گوید: دولت آقای روحانی دولت گرفتاری است، گرفتار خود و دیگران و زندگی روزمره مردم و آمریکا و مساله هستهای و مسائل حاشیهای و گذشته. از این منظر، دولت کنونی را با وجود تمایزاتش با دولت قبلی، دولتی پوپولیستی میدانم که بیش و پیش از آنکه دلآشوبه ذهن مردم را داشته باشد دلمشغول جسم آنان است، و بیش و پیش از آنکه به گشودن درهای بسته «مدنی» بیندیشد، به گشودن درهای نیمهبسته «بدنی» میاندیشد، و بیش و پیش از آنکه دغدغه«تحزب» داشته باشد، دغدغه«تزاحم» دارد، بیش و پیش از آنکه دلمشغول «آزادی و دموکراسی» باشد، دلمشغول «نان و یارانه» است، و نیز بیش و پیش از آنکه واهمه رضامندی احزاب و نهادهای مدنی را داشته باشد، دل نگران رضامندی کانونهای قدرت در جامعه است. مطلب فوق مربوط به سایر رسانه ها می باشد وخبر گزاری فارس صرفا آن را باز نشر کرده است بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
93/04/17 - 11:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]