واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
اجرای گروه بادگیر و زلزله ای از جنس موسیقی در بستک بندرعباس –ایرنا- همنوایی شبانه جاز و درامز در کنار همدستی بربت ایرانی و گیتار اروپایی و فریاد برآمده از حلب کهنه ای که در هرمزگان به آن بلّاسی می گویند و صدای قلندروار قلندری و مرتضی اولی بندری بر اشعاری از صالح سنگبر،نصرُک ،ابراهیم منصفی ،حسن کرمی و عطار و خیام نیشابوری نشست تا این بار تالار فرهنگ و ارشاد بستک از اجرای موسیقی یک گروه مسلط و خوش آتیه به نام بادگیر به لرزه درآید.
این گروه که تازه رخت سفر نوروزی و اجرا در کشور ارمنستان را از تن درآورده این بار راهی شهر بستک در غرب هرمزگان شد تا دِین خود را به شهری که نامش را از نماد آن شهر گرفته، ادا کند.
قلندری خواننده پر انرژی و صمیمی این گروه، پنجشنبه شب با ترانه ˈیادِتِن ˈ صالح سنگبر خاطره جوانان بستک را به کار گرفت و از آنان پرسید:ˈ یادِتن تو گرما اُ که نَم شَهُند / چِکَدَ بویِ گُل ابریشم شَهُند ˈ و البته تشویق های و شور ودست افشانی حاضرین در سالن نشان داد که هنوز حافظه ها در کارند.
چیچیکا نیز ترانه دیگری با شعر شاعر درگذشته بندرعباس صالح سنگبر بود که به زیبایی توسط گروه بادگیر اجرا شد و پس از آن نوبت به ترانه 80ساله ˈمحله ی خاموشان ˈ با ترانه ای از نصرُک ˈ رسید که داستان دلباختگی مردی را بازگو می کند که معشوق خود را در دریا گم کرده و مدت هاست در پی یافتن اوست .
انتخاب بعدی بادگیر ˈ وا کَس چِهˈ ( به معنی به کسی چه مربوط ) از زنده یاد ابراهیم منصفی ترانه سرای هرمزگانی بود که با مضمونی انتقادی و اجتماعی ضمن بازگو کردن دغدغه ها و نابسامانی های شخصی و اجتماعی ،نسبت به دخالت های خُرده گیرانش بر می آشوبد و می گوید: ˈ اَگَه خوبُم اَگَه بد ، اَگَه جُنُم اَگَه زشتَم ، وا کَس چه / اَگَه وا کِلکِ دلُم ، حکایت عشق نَنِوشتَم ، وا کَس چه/ اَگَه هر جا که برم همراهُمِن درد همیشَه م، وا کَس چه / اَگَه وا دستِ خوم هِی نَزَدَم تیشَه وا ریشَه م ، وا کَس چه...ˈ
اما این تنها انتخاب بادگیر از محبوب ترین ترانه سرای هرمزگان نیست و ˈشباهنگام ˈ و ˈکاشکهˈ نیز در سازها و حنجره بادگیر می پیچد تا خوانشی جدید از اشعار این شاعر، به جان مردم بنشیند.
بادگیر که با انتخاب شعرها و شاعران ، نشان داده چگونه دلبسته آب و خاک هرمزگان است این بار،حاضرین در تالار ارشاد را با ترانه ˈجزیره سرخ هرمز ˈ که شعرش را شاعر شوریده استان ،زنده یاد حسن کرمی سروده با خود به این خطه پررمز و راز می کشاند.
ودر آخر شاید بتوان گفت غم و زخمی که در موسیقی و صدای بادگیر است باعث شده به خود اجازه ندهد شاعری در این گروه غریب بماند و با انتخاب اشعاری از عطار و خیام ،این دو شاعر نیشابوری را در ترانه هایش همراه می کند.
اجرای گروه بادگیر در بستک اما از چند دیدگاه درخور توجه بود و آن برخاستن این گروه نوآور و جسور برای رساندن صدایی جدید به گوش مخاطبان بود،مخاطبانی که تفاوت زبانشان از ارمنستان تا بستک و ارتباط و استقبال پرشورشان از این گروه نشان داده که به واقع نمی توان برای موسیقی همچون باد مرزی قائل بود.
از سوی دیگر حرکت گروه بادگیر نیز می تواند نوید بخش شناخته شدن قابلیت های فرااستانی این گروه ،در آینده ای نه چندان دور باشد.
دست آخر آنکه اجرا در تالاری که در طبقه دوم آن ستاد بازسازی شهر زلزله زده بستک مستقر شده بود پیام پنهانی را می توانست پیامی با خود داشته باشد، که این شهر به جز بازسازی خانه ها و خیابان ها ،به بازسازی دل مردمانش نیز نیاز دارد و گروه بادگیر تلاش کرد سهم خود را ادا کند و دست افشانی و شور و هیجان جمعیتی که سالن را پُرکرده بودند درستی این گزاره را به نمایش گذاشت.
در اجرای پنج شنبه شب گروه بادگیر، حسن رزمگه ومحمدعلی ذاکری قشمی با گیتار ، مرتضی اولی بندری به عنوان نوازنده درامز و خواننده ،، تورج حاجی پور با گیتار الکتریک،امین باسره با بربت یا عود در کنار محمد مهدی قلندری به عنوان خواننده به روی صحنه رفتند.ک/4- هومن محمدکرمی
انتهای پیام /*
Contact the editor:
[email protected]
29/01/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 129]