واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: مديريت بحران، مديريت لوكس نيست
رئيس سازمان مديريت بحران از بازنگري قانون سازمان مديريت بحران خبر داد. اسماعيل نجار در نشست فصلي مديران بحران سراسر كشور گفت: قانون مديريت بحران پنج سال و به صورت آزمايشي بود كه در صدد آن هستيم با كمك نمايندگان مجلس و رفع نواقص نسبت به تثبيت اين قانون اقدام كنيم و همچنين وي سازمان مديريت بحران را به عنوان مدعيالعموم كه ميتواند نقش مهمي در ايمنسازي ساختمانها ايفا كند، معرفي كرد. از آنجايي كه در 90 درصد كشور ايران خطر وقوع زلزله وجود دارد و همواره ساير تهديدات حوادث غيرطبيعي و مترقبه خسارات و تلفات بسياري بر جا ميگذارد، وجود چشمانداز در بحث مديريت بحران، امري ضروري و لازم است و بايد كشوري كه از ابعاد مختلف خسارت جاني و مالي زيادي متحمل ميشود، مطلوبترين و محكمترين قانون جامع مديريت بحران را در اختيار داشته باشد تا در زمان بروز بحران به بهترين شكل ممكن بتواند در زمينه پيشگيري، حين حوادث و پس از آن وارد عمل شود. اما در عمل با وجود قانون فعلي باز هم به دليل بيتوجهيهاي صورت گرفته در زمان بحران، اين مديريت بحراني است كه دچار بحرانزدگي ميشود.
تجربه زلزله و خسارت ناشي از سيل در استانهاي مختلف كشور گوياي اين مطلب است. به واقع نبود بانك اطلاعاتي جامع در بخشهاي مختلف و همچنين بيتوجهي به امر آموزش، همواره سبب شده است كشور ما از نيروهاي مردمي كه اولين سرمايه اصلي براي جلوگيري در پيشگيري و كاهش خسارت جاني و مالي به شمار ميروند، غفلت كند و فقط در بخشهاي مختلف به انجام نمادين مانورها اكتفا شود.
حركت لاكپشتي در اصلاح ساختار مديريت بحران كشور و تغييرات پي در پي در بخش مديريت ساختاري همواره به اين موضوع قوت ميبخشد كه مديريت بحران قادر نباشد به صورت سيستمي و ساختاري صحيح وارد عمل شود. به واقع ميتوان گفت كه سيستم مديريت بحران در كشور ما از بالا به پايين تقويت شده است و در موقعيت فعلي كشور به لحاظ تهديدات و خطرات حوادث غيرمترقبه ميطلبد كه به ظرفيتها و پتانسيل بخش پايينتر توجه ويژهاي صورت گيرد. در بخش تجهيزات و امكانات مناسب براي پيشگيري و امدادرساني باز هم امكانات موجود جوابگو و ناكافي است و نبايد فراموش كرد كه از مديريت بحران فقط در زمان بحران نام برده ميشود. نبود برنامهريزي صحيح و بيتوجهي به نگاه علمي به مباحث بحران و عدم استفاده از ظرفيتهاي سرمايهگذاري بخش خصوصي سبب شده است تا همواره كشور در زمان بحران به بخش دولتي تكيه كند.
از سوي ديگر اعضاي ستاد مديريت بحران كه قرار است در زمان بحران به عنوان يك عنصر واحد مديريتي وارد عمل شوند خود داراي نواقص و معايب بسياري در زمينههاي مختلف هستند. حالا چگونه ميتوان در زمان بحران به فعاليتهاي اين اعضا تكيه كرد. به واقع در كشور ما مراكز علمي و دانشگاهي در حال رشد صعودي هستند و در بخش اقتصادي هم بنگاههاي اقتصادي به صورت قارچ گونه در حال تكثير هستند ولي نگاه علمي به مباحث مديريت بحران همچون تربيت نيروهاي كارآمد و سرمايهگذاري در اين بخش به دست فراموشي سپرده شده است و زمان همچنان در حال از دست رفتن است و بر ميزان ريسك و خطرپذيري در بخشهاي مختلف همچنان افزوده ميشود. مديريت بحران با روند كنوني شكلگيري نبايد به مديريت لوكس تبديل شود.
نویسنده : بيژن سوراني
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 29 فروردين 1393 - 16:40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 97]