تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835989156
جشن تولد 91 سالگی یک موسیقیدان/ گلپا، ایرج و ... از بزرگ لشگری می‌گویند
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
جشن تولد 91 سالگی یک موسیقیدان/ گلپا، ایرج و ... از بزرگ لشگری می‌گویند فرهنگ > موسیقی - عصر پنج شنبه 28 فروردین، موزه موسیقی شاهد مراسم بزرگداشت و جشن تولد بزرگ لشگری، موسیقیدان پیشکسوت ایرانی بود.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در یک هوای بهاری، باغ سر سبز موزه موسیقی در نزدیکی میدان تجریش تهران، با حضور چهره‌های پیشکسوت و جوان موسیقی ایرانی که برای بزرگداشت بزرگ لشگری گرد هم آمده بودند، طراوتی دیگر یافته بود. بزرگ لشگری که متولد 27 فروردین 1302 است، پس از آموختن نواختن ویولن، کمانچه و اصول آهنگسازی نزد استادانی چون حسن بهاری، اصغر بهاری، ابوالحسن صبا، حسین یاحقی، روبیک گریگوریان، روح الله خالقی و... در 21 سالگی به عنوان سولیست ویولن به ارکستر مرتضی خان محجوبی پیوست و از سال 1324 همکاری‌اش را با رادیو و ویژه برنامه موسیقی «گل‌ها» شروع کرد.
بزرگ لشگری در سال 1323 فعالیت حرفه ای هنری خود را آغاز کرد این موسیقیدان از سال 1332 به آهنگسازی روی آورد و به مدت دو دهه برای شناخته شده‌ترین خوانندگان زمان خود از جمله گلپا و بانو دلکش، ملودی‌های خاطره انگیز و جاودانی را ساخت. «مناجات»، «طوفان»، «دریغا دریغا»، «نم نم بارون»، «هرکه دیدم»، و «قهر وآشتی» از مشهور‌ترین قطعات ساخته شده بزرگ لشگری هستند. لشگری در ادامه فعالیت‌های هنری‌اش به همراه مرتضی حنانه به سازمان تلویزیون پیوست و سال‌ها به تهیه آهنگ‌های اصیل ایرانی پرداخت. او در مجموع بیش از 40 سال با سازمان رادیو و تلویزیون همکاری داشت. آهنگ‌هایی که ورد زبان مردم است همین کارنامه پر بار بزرگ لشگری، عصر پنج شنبه، اهالی موسیقی ایرانی را به موزه موسیقی کشاند تا در جشن تولد و بزرگداشت او شرکت کنند. در این مراسم چهره‌های هنری و شخصیت‌هایی چون فرهاد فخرالدینی، هوشنگ ظریف، امین الله رشیدی، جواد لشگری، محمد موسوی، محمد سریر، شاهرخ نادری، حسن ریاحی، کوجی هانه دا (سفیر ژاپن) به همراه خانواده‌اش و... حضور داشتند. نخستن سخنران این مراسم، علی مرادخانی، معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیرعامل موزه موسیقی بود که در سخنانی گفت: «استاد لشگری از مفاخر موسیقی ما هستند و سال‌های بسیاری در این زمینه زحمت کشیده‌اند. ایشان در سال‌های اخیر هم به حوزه موسیقی خدمات بسیاری کرده‌اند. امیدوارم همواره پایدار و سلامت باشند.» سپس شاهرخ نادری، هنرپیشه قدیمی در این مراسم به عنوان پیشکسوت رادیو در جایگاه سخنرانی قرار گرفت. او در ابتدای صحبت‌هایش گفت: «من قدیمی‌ترین عضو رادیو هستم. آن‌چه امروز از موسیقی به جا مانده و مردم آن را زمزمه می‌کنند از قدیمی‌هاست. از آهنگسازان امروزی آهنگی نداریم که مردم زمزمه کنند.»
بزرگداشت بزرگ لشگری، عصر پنج‌شنبه در موزه موسیقی با حضور اهالی هنر برگزار شد محمد سریر، آهنگساز، هنرمند دیگری بود که برای دقایقی برای حاضران صحبت کرد. او در ابتدای صحبت‌هایش با اشاره به برگزاری چنین مراسمی گفت: «اهالی موسیقی در سال‌های گذشته با بی‌لطفی‌های بسیاری روبه‌رو شدند که بخشی از کدورت‌های این بی‌لطفی‌ها، هنوز در دل اهالی موسیقی هست.» این موسیقیدان با اشاره به پیشرفت‌هایی که امروز در تکنیک نوازندگی شکل گرفته، افزود: «امروزه در میان نوازنده‌های موسیقی، تکنیک نوازندگی با پیشرفت‌های بسیاری همراه بوده است، اما موسیقی تکنیک نیست، خلاقیت است. کسانی چون بزرگ لشگری که بر خلاقیتش تکیه کرد، اکنون آثارش در ذهن مردم باقی مانده است.» ملودی‌هایی که می‌توان به جهان عرضه کرد فرهاد فخرالدینی، رهبر ارکستر ملی ایران، سخنران بعدی این مراسم بود. او با اشاره به اینکه از 10 ساگلی با نام بزرگ لشگری آشنا شده بوده است، گفت: «پس از این همه سال صدای آهنگ‌های ایشان هنوز در ذهنم است. ملودی‌هایش آن‌قدر روان و سلیس بود که در ذهن ما می‌نشست.» این آهنگساز با اشاره به لزوم داشتن خلاقیت در آهنگسازی گفت: «خلاقیت در موسیقی ایرانی بسیار مهم است. در موسیقی ما حرف اصلی را خلاقیت می‌زند. ممکن است شخصی با آموختن اصول آهنگسازی دست به این کار هم بزند، اما آیا آثارش ماندگار می‌شوند و به دل مخاطبان می‌نشینند؟» پس از اجرای چند قطعه موسیقی از بزرگ لشگری با سازهای پیانو و ویولن، این آهنگساز پیشکسوت به عنوان آخرین سخنران پشت تریبون آمد و چند کلامی برای حاضران صحبت کرد. او در ابتدا تاکید کرد: «دو نفر را می‌شناسم که به موسیقی این کشور خدمت کردند؛ یکی معینیان بود و دیگر علی مرادخانی.» لشگری در باره ظرفیت‌ها و ویژگی‌های موسیقی ایرانی هم گفت: «ما ملودی‌های بسیاری داریم که می‌توان آنها را به دنیا عرضه کرد. این ملودی‌ها از هزاران سال پیش تا کنون از سینه پدران و مادران ما به جا مانده است. آوازهایی که در موسیقی ایرانی هست در هیچ جای دنیا نظیر ندارد.» او در پایان صحبت‌هایش گفت: «بیاید این موسیقی را ارج بنهیم و قدر این موسیقی را بدانیم تا موسیقی در این مملکت باقی بماند.»
اهدای ویولن بزرگ لشگری به موزه موسیقی در بخش پایانی این مراسم، بزرگ لشگری، ویلن قدیمی خود را به علی مرادخانی هدیه کرد تا در موزه موسیقی نگهداری شود. او درباره این ویولن گفت: «این ساز ساخته دست روس‌هاست. پری گولدیان معلمی بود که از روسیه به ایران آمده بود و به ما ویولن درس می‌داد. این ساز را از او گرفتم و تمام آثارم را نیز با همین ساز نواخته‌ام.» فوت کردن شمع‌ها و بریدن کیک تولد 91 سالگی بزرگ لشگری، از دیگر بخش‌های این مراسم بزرگداشت بود. بزرگ لشگری از نگاه هنرمندان پیشکسوت به بهانه تولد 91 سالگی بزرگ لشگری به سراغ چند چهره پیشکسوت موسیقی ایرانی رفتیم تا از نگاه آنان شخصیت و کارنامه هنری این موسیقیدان را بهتر بشناسیم. اکبر گلپایگانی (گلپا) پیش از آنکه به نقش هنری بزرگ لشگری در موسیقی ایرانی بپردازد، می‌گوید: «اول از همه می‌خواهم بر شخصیت بسیار خوب و اخلاق و منش بزرگوارانه ایشان تاکید کنم. در تمام سال‌هایی که آقا بزرگ را می‌شناسم، زندگی پاک و پاکیزه‌ای داشته است. در واقع بزرگ همیشه بزرگ و مورد احترام همه بوده است.» این خواننده پیشکسوت ادامه می‌دهد: «بزرگ لشگری هم نوازنده چیره دست ویولن بوده، هم ارکستر‌ها را به خوبی سرپرستی کرده و هم ملودهای بسیار خوبی را ساخته است. از این رو هنرمندی شاخص و تاثیر گذار در موسیقی ایرانی به شمار می‌آید.» گلپا تاکید می‌کند: «ملودی‌هایی که آقا بزرگ ساخته، بر دل مردم نشسته و ماندگار شده است. فکر می‌کنم علاوه بر دانش و خلاقیت هنری، صفای درونی او هم در آفرینش این آثار نقش مهمی داشته است.» حسین خواجه امیری (ایرج) دیگر هنرمندی است که به سراغش می‌رویم و از او در باره بزرگ لشگری می‌پرسیم. او پاسخ می‌دهد: «اگر چه همکاری من و آقا بزرگ معدود و محدود بوده است، اما سال‌های سال کار‌هایش را می‌شنیدم که همگی تازگی و سادگی را همراه هم داشتند.»
کیک تولد 91 سالگی بزرگ لشگری این خواننده می‌افزاید: «آن سال‌های قدیم، بزرگ مثل خیلی دیگر از هنرمندان دیگر برای پول کار نمی‌کرد و به هنرش عشق می‌ورزید. همین عشق رمز ماندگای آثار اوست که هنوز هواخواهان زیادی دارد. موسیقی ایرانی هویت و فرهنگ ماست که باید قدر هنرمندان پیشکسوت آن چون بزرگ لشگری را همیشه قدر بدانیم.» امین الله رشیدی هم در باره این هنرمند پیشکسوت می‌گوید: «آهنگ‌های بزرگ لشگری در مرز سنت و نوگرایی بود. او مثل بسیاری از هنرمندان هم دوره‌اش با اینکه ریشه در سنت‌های موسیقی ایرانی داشت، اما کار‌هایش حال و هوای مدرن داشت.» این خواننده قدیمی هم با تاکید بر شخصیت والای بزرگ لشگری ادامه می‌دهد: «او در همه سال‌های فعالیتش در رادیو، هم از نظر هنری و هم از نظر رفتار و کردار، شخصیتی قابل احترام بود و برای همکارانش دوست خوبی هم به شمار می‌آمد.» اما در کنار بزرگ، یک هنرمند دیگر هم از خاندان لشگری در عرصه موسیقی ایرانی حضوری پر رنگ داشته؛ جواد لشگری که پسر عمه این هنرمند است. از این رو به سراغ جواد لشگری می‌رویم و از او در باره پسر دایی‌اش می‌پرسیم. او در پاسخ می‌گوید: «من و بزرگ از کودکی در کنار هم بازی می‌کردیم و موسیقی را هم با یکدیگر آموختیم. در جوانی هم مدتی با یک دیگر همکاری داشتیم که درادامه با خوانندگان متفاوتی کار کردیم.» این نوازنده ویولن با تاکید بر اینکه او و بزرگ در تمام این سال‌ها به جای رقابت با هم رفاقت داشته‌اند، می‌افزاید: «بزرگ نوازنده و آهنگساز بسیار خوبی بود که با خوانندگان معروف و مشهوری کار کرد و آهنگ‌های بسیار خوبی را برایشان ساخت.» جواد لشگری در پایان تاکید می‌کند: «آن نوع موسیقی ایرانی که در دهه‌های 30 تا 50 مخاطبان زیادی را در جامعه جلب خود کرده و از نگاه اهالی هنر و فن هم ارزشمند بود، متاسفانه بعد‌ها مورد بی‌مهری قرار گرفت که امیدوارم دو باره مورد حمایت قرار بگیرد.» عکس‌ها: محمد خدا‌بخش 57245
جمعه 29 فروردین 1393 - 14:36:22
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها