تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1808979953
مواجهه عرب نیا با حاتمی‌کیا اخلاقی بود؟
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: مواجهه عرب نیا با حاتمی‌کیا اخلاقی بود؟
سوای اینکه در این رویارویی چه قضاوتی صورت می‌پذیرد و حق با کارگردان یا با بازیگر نقش اول فیلم بوده، نکته غیرقابل انکار ضربه این اختلاف به «چ» است و قطعاً اگر تمامی راش‌هایی که حاتمی کیا می‌خواست در مراحل تولید به دست می‌آمد، تماشاچی اثری قابل قبول تر را در اکران عمومی می‌دید و بی‌شک «چ» پراهمیت تر بود و ای کاش دو طرف به خاطر اصل ماجرا، گذشت بیشتری به خرج می‌دادند.
کد خبر: ۳۹۲۷۴۲
تاریخ انتشار: ۲۵ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۸:۴۲ - 14 April 2014
غیبت فریبرز عرب‌نیا در هنگام رونمایی از فیلم «چ» و استمرار این غیبت که با عدم حضور این فیلم از اواخر تصویربرداری این پروژه بزرگ سینمایی و ناتمام ماندن این اثر همراه شد، همچنان با حواشی همراه است؛ حواشی که این پرسش را پیش روی هر ناظری قرار می‌دهد که آیا رفتار فریبرز عرب‌نیا با حاتمی کیا اخلاقی بود؟
به گزارش «تابناک»، وقتی ابراهیم حاتمی کیا و بازیگران فیلمش روی فرش قرمز جشنواره سی و دوم فیلم فجر حاضر شدند تا پس از چندین سال انتظار از فیلم «چ» رونمایی شود، غیبت یک چهره مورد توجه قرار گرفت و آن چهره، کسی نبود به جز فریبرز عرب‌نیا که از قضا بازیگر نقش اول فیلم بود. در چنین مراسمی حضور هر بازیگری قابل توجیه است، به جز بازیگر نقش اول مرد که در واقع نقش قهرمان را برعهده دارد و محور فیلم بر دوشش بوده است.
در این میان فریبرز عرب‌نیا نیز ترجیح داد که به کاخ جشنواره نیاید و با خبرنگاران در هیچ روزی روبرو نشود و در مقابل ابراهیم حاتمی کیا نیز مطلقاً درباره آنچه در جریان ساخت فیلم «چ» میانشان رخ داده سخنی بر زبان نیاورد و حتی در جریان نشست خبری پس از نخستین اکران فیلم در برج میلاد، ظاهراً درخواستی مبنی بر عدم طرح پرسش‌های در رابطه با غیبت عرب نیا را مطرح کرد تا آنچه دلش نمی‌خواهد بر زبان نیاورد و در جریان اکران فیلم که مقدماتش پس از جشنواره فراهم شد، حاشیه‌‌های اینچنینی شکل نگیرد.
ماجرا اما چندان برای پیگیران پروژه «چ» پنهان نبود و تا حدودی علنی شده بود. حاتمی کیا و عرب‌نیا در طول ساخت پروژه با هم دچار چالش شدند، تا آنجا که در اواسط پروژه سراغ رضا عطاران رفتند تا او از صفر این نقش را بازی کند و او نیز در رفتاری منطقی، این حرکت نه چندان حرفه‌ای را انجام نداد و وارد این بازی نشد. آنهایی كه از نزدیك در جریان تولید فیلم و مراحل فیلمبرداری بوده‌اند تاکید داشتند فریبرز عرب‌نیا به خصوص پس از ماجرای مختار، این نقش برایش مهم شده بود، برای بازی در نقش شهید چمران مطالعات و دیدگاهش را دخالت می‌داد و هرچه كارگردان می‌گفت لزوماً انجام نمی‌داد و به نقش آفرینی‌اش بر مبنای مطالعاتی که درباره چمران کرده بود، تکیه می‌کرد.
این کشمکش به درگیری لفظی شدیدی میان چمران و عرب نیا منجر می‌شود و در نهایت روابط به چندان سردی می‌گراید که دیگر دیالوگ مستقیم کمی در طول فیلمبرداری میان کارگردان و بازیگر محوری فیلم ردوبدل می‌شود و حتی ظاهراً برداشت از برخی اتفاقات نظیر تکرار صحنه های انفجار که عرب نیا در آنها بوده، به اذیت کردن عرب نیا تعبیر شده است. در نهایت با پایان قرارداد قرارداد عرب‌نیا که برای شركت در این پروژه به ازای هر ماه كار 60 میلیون تومان بوده، عرب نیا با طرح بحث اینکه قراردادش تمام شده و امکان حضور در پروژه را ندارد، کنار می‌کشد و حاتمی کیا برای سکانس‌هایش از جمله سکانس فینال را تغییر می‌دهد و بنابراین شاید نتوان دفاعش را از سکانس فینال پذیرفت، چرا که شرایط بخشی از این فیلم را به او تحمیل کرده است.
این وقایع عملاً به قطعی روابط منجر شد که صورت بیرونی اش در جشنواره اشاره شد و پس از آن تا اکران فیلم نیز استمرار یافت و در جریان نمایش فیلم در ایام نوروز و تمامی مراسم‌هایی که پس از جشنواره با محوریت این فیلم برگزار شد، به طور گردشی شاهد حضور بابک حمیدیان، مریلا زارعی و سعید راد بودیم اما غیبت عرب‌نیا استمرار یافت. حتی در برنامه تحویل سال شبکه دو، حسنی و نامداری با ظرافت تلاش کردند در خصوص سکوت عرب نیا درباره همکاری با ابراهیم حاتمی کیا در فیلم سینمایی «چ» و حاضر نشدن او در محافل گوناگونی که ویژه این فیلم برگزار می شود و ... از او توضیحی بگیرند و عرب نیا در این خصوص تصریح کرد: اگر به احترام شما و خانم نبود می گفتم لطفا سئوال بعدی اما سعی می کنم با حرمت این سئوال را بی جواب نگذارم، اما خیلی کلی جواب می دهم و درباره فیلم یا آدم خاصی حرف نمی زنم. وی تاکید کرد: ما متاسفانه مثل شرایطی که دوران طاعون آلبرکامو به آن اشاره می کند با فراگیر شدن بی اخلاقی، فساد یا هر چیز ناخوشایندی روبرو هستیم و کم کم که جلو می رود شرایطی پیش آمده که آدم های سالم، مریض به نظر می آیند و آنهایی که طاعون دارند ارج و قرب و مقام ظاهری می گیرند. بهتر است به حرمت سال نو این بحث را ادامه ندهم. تزویر در برخی از عرصه ها گناهی نابخشودنی تر است مثلا اگر فیلمی بازاری به قصد فروش ساخته می شود تزویر آنقدر مهلک نیست اما وقتی از مضامین مقدس صحبت می کنیم تزویر بی اخلاقی و خودشیفتگی در این شرایط گناهان نابخشوده تری به حساب می آیند.حال سعید راد این ماجرا را زنده کرده و گفته است: هنرپیشه نقش اصلی ما در فینال حاضر نمی‌شود و این اصلا کمدی است. به همین راحتی هنرپیشه به هر دلیلی تصمیم می‌گیرد سر صحنه نیاید. هر مشکلی هم که وجود داشته باشد باید بازیگر سرکارش حاضر شود و مشکلات را بعدا حل کند، سینمای ایران سینمای مقدسی است ،سینمایی که برای آن زحمت کشیده شده است و زندگی‌ها پای آن گذاشته شده و هیچ بازیگری حق ندارد فینال یک فیلم را تعطیل کند و بعد ادعا داشته باشد. مسئله پول و مالی حل می‌شود اما این رفتار که سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. این است که می‌گویم این سینما به تعلیم و تربیت احتیاج دارد.
این بازیگر پیشکسوت سینما ادامه داد: اصلا فیلم اکنون پایان ندارد. جدا آقای حاتمی‌کیا بسیار انسان بزرگی است و دل بزرگی دارد. من ایشان را تحسین می‌کنم به دلیل این همه بزرگواری و صبری که نشان دادند. با سعه صدر و صبر ایوب‌وار که نشان داد اجازه نداد به هیچ کس بربخورد حتی اگر فیلم همه آن چیزی که می‌خواست، نشد. بالاخره سینما یک حرمت‌هایی دارد .این که گردن کلفت هستی، دانشمندی، روشنفکری، فیلسوفی، باید در فینال فیلم حاضر باشی نمی شود با همه این ادعاها فینال یک فیلم را تغییر داد یا خراب کرد. من نوعی که نمی‌شود با این همه ادعاها و با این مصاحبه‌های تلویزیونی در قامت بازیگر مردمی ظاهر شوم و بعد به این راحتی در فینال فیلم حاضر نشوم و ادعای روشنفکری و مردمی بودن داشته باشم.
او در بخشی دیگری از صحبت هایش با اشاره به اینکه در 60 فیلم حضور داشته و با تکیه بر این تجربه سخن می‌گوید، متذکر شد: سینما حرمت دارد و حرمت آن باید حفظ شود. من درک نمی‌کنم چطور برای پول می‌شود صحنه فیلم را ترک کرد؟ این بازیگر اصلا هنرمند نیست و حق ندارد از هنر حرف بزند. من این بازیگر را دوست داشتم و سه ماه باهم زندگی کردیم و با هم ورزش می‌کردیم اما نمی‌توانم نگویم چقدر از این رفتار تعجب کردم. قرار نبود ما به سینمای ایران لطمه بزنیم. من آقای عرب‌نیا را دوست دارم و خودش هم می‌داند و لزومی برای گفتنش نیست و برای کارهایش احترام قائل هستم و به قول خودشان تماشاگر سینمای حرفه‌ای بوده است که من هم در آن سینما حضور داشتم. من دلم می‌خواست روز آخر حال آقای حاتمی‌کیا را فیلمبرداری می‌کردم... .
البته در مقابل دیدگاه سعید راد، دیدگاه دیگری نیز وجود دارد که به هر حال عرب نیا قراردادش پایان یافته بود و حتی عنوان شده که او سفری نیز در پیش داشته و امکان ادامه حضور حداقل در آن مقطع را نداشته و با این حساب این امکان وجود داشت که پروژه تعطیل شود و در مقطعی که عرب نیا می‌تواند با تمدید روزانه یا ماهیانه قرارداد، سکانس های باقی مانده ضبط شود و در واقع کارگردان می‌توانست در این زمینه انعطاف به خرج دهد و نمی‌توان یک جانبه، عرب نیا را محکوم کرد.
با این حال سوای اینکه در این رویارویی چه قضاوتی صورت می‌پذیرد و حق با کارگردان به عنوان تصمیم گیرنده مطلق پروژه سینمایی در سر صحنه بوده یا با بازیگر نقش اول فیلم به عنوان محور و عنصر حیاتی یک اثر بلند داستانی بوده، نکته غیرقابل انکار ضربه این اختلاف به «چ» است و قطعاً اگر تمامی راش‌هایی که حاتمی کیا می‌خواست در مراحل تولید به دست می‌آمد، تماشاچی اثری قابل قبول تر را در اکران عمومی می‌دید و بی‌شک «چ» پراهمیت تر بود و ای کاش دو طرف به خاطر اصل ماجرا، گذشت بیشتری به خرج می‌دادند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 87]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها