واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۳ فروردين ۱۳۹۳ (۱۴:۳۶ب.ظ)
بودن يا نبودن، ماندن يا نماندن، مسأله اين است گروه فرهنگي
به گزارش خبرگزاري موج، اين روزها، روزهاي پر التهاب و پر شوري براي مردم ايران زمين است. مردمي که قرار است با پالايش جديد از سوي دولت تدبير و اميد در مسيري جديد در راستاي شکوفايي و اعتلاي اقتصادي کشور گام بر دارند. دلهره و اضطراب هاي حاصل از نتيجه ي اين طرح، ذهن و فکر آنان را درگير اين مسأله کرده است. نتيجه هر آنچه که باشد؛ اميدواريم مردمان اين ديار از آن متضرر نشده و با تکيه بر تدبير و اميد دولت يازدهم، اميدوارانه تر و خوشبينانه تر در مسير آينده ي اقتصادي کشور گام بر دارند. شعر زير به دغدغه ي بسياري از مردم نسبت به چگونگي اجراي اين طرح پرداخته است.
همه مي پرسند / چيست در دغدغه ي مبهم شهر؟! / چيست در زمزمه ي طرح هدفمندي؟! / چيست در غوغاي روزانه ي دور و نزديک؟! / که تو را مي برد اين گونه به ژرفاي خيال / و فرو مي برد در رنج و ملال يا بالعکس / چيست در خنده ي مشمول شدگان / که تو اي جا مانده ز طرح تازه / چندين روز، چندين ماه / مات و مبهوت بدان مي نگري! / من مکافات تو را در داخل صف / در چهره ي پر پرسش / در دهان هاي باز پر ترديد / در چشم هاي متحير ديدم / حرف ها بسيار است / در تاکسي، مترو، بي آر تي / حرف از نرخ هاي تازه رسيده از راه / از موج بلند آب / از نوسان پر نور برق / از شعله هاي پر بارش گاز / از فواره ي نرخ بنزين / از قيمت روغن، گوشت، پياز و... / من، همه را مي شنوم، مي بينم / اي تو! اي درمانده! / ز هدفمندي کالا / يا ز فاز دوم / از حرکت مانده / من به هر چيز نمي انديشم / من به يارانه اي مي انديشم / که برسد بر دستم، هر ماه / تا کنم چاره ي ناچار بدان. / اي سراپا همه حيرت، همه ترديد / اي سراپا خبر از هسته اي سال جديد / اي سراپا خبر از هواپيماي مفقود / اي سراپا همدردي با سرباز وطن / من فقط به تو مي انديشم / اي صدر همه اخبار! اي هدفمندي! / تو بيا / تو بمان / با من تنها شده / تنها تو بمان. / من فداي تو / به جاي همه آنها / تو بيا / تو بخند / بر مردم اين شهر/ مش صفر / بقال سر کوچه، مي گويد: / کسر آورده ام اين ماه، بي يارانه / ايها الدولت! اي جان حسن! تو به جانم درياب / که ز کف رفته مرا راحت و خواب / پاسخي مي خواهم / که چه کنم / زين سپس در فاز جديد / من فداي همه دردت / جاي دارو، تو به تاريکي درمان بدرخش / به جاي همه بيمه، تو بتاب / در من جا مانده ز درمان / قصه ي دردم را تو بگو / در دل نسخه ي داروي من، تو بجوش / افسوس اگر رانده شوم زين راهي / که نمودي بر من / من همين يک سبد از دست ندانم حالي! / تو بدان / من به چه مي انديشم. / اي تو از من بهتر، داراتر، بي دردتر / تو بگو من چه کنم / تا بماند سهمي از آن / به سر سفره ي من / يا به ته جيب پر از خالي من ماند / ذره اي از آن نيز / تو بدان / اين را تنها تو بدان / من به چه مي انديشم.
«هادي بهي»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]