تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836414318
چگونه از حریم خصوصی خود در اینترنت دفاع کنیم؟
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
چگونه از حریم خصوصی خود در اینترنت دفاع کنیم؟ نقطه کنونی، یک بازگشت به عقب تصور می‌شود که جبران آن بسیار سخت است؛ جبران واقعه‌ای که بسیاری آن را مرگ حریم شخصی می‌دانند.
درباره زمانی صحبت می کنیم که بنا بر اسناد رسمی، ابرقدرت های جهان سرک کشیدن در پست الکترونیک افراد را راهی برای حفظ امنیت خود می دانند و تمام اطلاعات شخصی مردم را از حساب های اینترنتی آنها استخراج می کنند. پس از آن که ادوارد اسنودن، کارمند سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در یک افشاگری بزرگ از سارقان هویت در دولت آمریکا خبر داد، دیگر بر کسی پوشیده نیست که سازمان های امنیتی کشورهای مختلف به بهانه حفظ امنیت ملی، مرزهای حریم شخصی را زیر پا می گذارند و هر جایی سرک می کشند. این شرایط احساس بدی را برای هر کسی به وجود می آورد، زیرا درصد بالایی از اطلاعات بسیار شخصی شما بدون این که حتی یک نکته امنیتی در آن وجود داشته باشد در اختیار افراد دیگر قرار می گیرد. برخلاف تصور عموم باید گفت حریم خصوصی هنوز نمرده، اما بر اثر اتفاقات و حرکت های سودجویانه از طرف هکرهای آزاد یا دولتی بشدت مجروح شده است. نقطه کنونی می تواند به جای لحظه مرگ حریم خصوصی، زمان مبارزه برای زنده نگه داشتن آن باشد. در این گزارش بررسی می کنیم چگونه از ابزارهای دیجیتال ـ که به عنوان چشم جاسوسان عمل می کند ـ به عنوان وسیله ای برای بالا بردن امنیت اطلاعاتمان استفاده کنیم. مبارزه با نرم افزارها برای مرور وب مرورگرهای وب در دو جهت کار می کنند؛ از یک طرف شما از آنها استفاده می کنید تا درباره جهان یاد بگیرید و از طرف دیگر هکرها از آنها استفاده می کنند تا درباره شما اطلاعات به دست آورند. روش های زیادی برای سوءاستفاده از مرورگرها وجود دارد. یکی از رایج ترین روش ها، ارسال دستوراتی برای ثبت اطلاعات و رمزهای عبور روی دستگاه شماست. این ابزار که به کوکی (کلوچه) معروف است، بدون این که متوجه شوید رمزهای ذخیره شده در مرورگر شما را انتقال می دهد. پس بهتر است در استفاده از مرورگرتان کمی دقت کنید. روش معمولی: برای رعایت سلامت مرورگر خود، به طور منظم کوکی ها و حافظه مرورگر خود را پاک کنید. برای بیشتر مرورگرها یک افزونه وجود دارد که این کار را به صورت خودکار انجام می دهد. از مرورگرهای معتبر استفاده کنید و سراغ نسخه های به ظاهر جانبی نروید. روش فوق امنیتی: می توانید از مرورگر Tor Browser Bundle استفاده کنید، زیرا ردیابی این مرورگربسیار پرکاربرد که بین روزنامه نگاران جهان و البته تعدادی از مجرمان خیلی رایج است، اصلا کار ساده ای نیست. بالا بردن شیب امنیت شخصی در شبکه های اجتماعی سال1390، یک دانشجوی اتریشی حقوق به نام مکس اشمیز از فیسبوک خواست تمام اطلاعاتی را که از او در این شبکه اجتماعی جمع آوری کرده، به او بدهد. اشمیز ابتدا فقط بخشی از داده های خود را دریافت کرد، اما در پی ادامه اعتراضات او و همچنین آشنایی اشمیز با قوانین حقوقی خلاصه توانست به خواسته خود برسد و یک سی دی از این شبکه اجتماعی گرفت که حامل یک فایل پی دی اف 1200 صفحه ای بود. در این فایل، اطلاعات اشتغال، وضع رابطه، مکالمات چت های قدیمی و عکس های پیوست شده او دیده می شد. این کتاب هزار صفحه ای پر از اطلاعاتی بود که اشمیز فکر می کرد بسیاری از آنها را مدت ها پیش حذف کرده است. چنین حجمی از اطلاعات شخصی اگر حتی به دست یک آدم عادی غیر از خودتان بیفتد، بسیار خطرناک است، چه رسد به آنکه یک هکر، این دانسته ها را درباره شما با لذت مزه مزه کند. روش معمولی: از تنظیمات حریم خصوصی قوی در شبکه های اجتماعی استفاده کنید، یعنی برای کاربرانی که می توانند پست های شما را مشاهده کنند، محدودیت وضع کنید. هنگامی که کار شما به پایان می رسد، از شبکه های اجتماعی به طور کامل خارج شوید و به اصطلاح Log Out کنید. در انتخاب سایت هایی که برای اشتراک گذاشتن اطلاعات سراغشان می روید، دقت کنید. این کار برای جلوگیری از ردیابی نرم افزاری ضرورت دارد. روش فوق امنیتی: از شبکه های اجتماعی بیرون بیایید و برای دیدن دوستانتان آنها را به خوردن کباب دعوت کنید. پاک کردن چت های قدیمی در نرم افزارهای پیام رسان امروزه سرویس های گوناگونی برای ارسال پیام های فوری وجود دارد و اپلیکیشن های پیام رسان مختلفی روی تلفن های همراه و همچنین گجت های دیگر مانند لپ تاپ ها و تبلت ها وظیفه انتقال این اطلاعات را بر عهده دارند. به نظر می رسد پیام های فوری زودگذر است، اما این پیام ها به صورت کامل یا حداقل خلاصه روی سرور ارائه دهنده خدمات ذخیره می شود، مگر این که شما آنها را حذف کنید که این کار باید از طرف دستگاه شما و مکالمه کننده مقابلتان صورت گیرد. همین بی اهمیت شمردن پیام های فوری باعث می شود اطلاعات حیاتی در این مکالمات رد و بدل شود. روش معمولی: تاریخچه چت خود را پاک کنید و با تغییر تنظیمات در سرویس پیام رسانتان، ضبط چت های آینده را متوقف کنید. روش فوق امنیتی: امن ترین روش در پیام های فوری استفاده از روش OTR یا محرمانه است. OTR با استفاده از کلیدهای رمزنگاری در هر زمان پیام جدیدی را به طرف مقابلتان ارسال می کند و این اطلاعات در دستگاه گیرنده ترجمه می شود. با چنین روشی حتی شرکت کنندگان در چت نمی توانند پیام های قدیمی را بررسی کنند و فقط سابقه ای از گفت وگوهای شما قابل دسترس است. OTR روی چت گوگل، آی مسیج اپل و پیام رسان AOL قابل استفاده است. تکنیک؛ ایمیلها چه کار کنیم؟ تمام درهای ورود را ببندید. شاید باورش کمی سخت باشد، اما سنت تجاوز به حریم خصوصی از طریق ایمیل به ده سال قبل برمی گردد و باوجود امنیت به ظاهر بالای این سرویس پرکاربرد، تعداد کسانی که ایمیل هایشان از سوی شخص دیگری خوانده می شود به 250 میلیون نفر در سال رسیده است. درصد بالای این تجاوزات باعث شده فضای بسیار ترسناکی در پرکاربردترین سرویس انتقال اطلاعات به وجود بیاید، تا حدی که شرکت های ارائه دهنده این سرویس ها نیز چند بار به کاربرانشان پیام های هشداردهنده داده اند. در چنین فضایی بهتر است قبل از هر چیز به فکر امنیت ایمیلتان باشید. روش معمولی: امروزه غیرممکن است بتوان با استفاده از پروتکل های عادی، اطلاعات را مخفی کرد. برای همین بهتر است به جای پروتکل IMAP و POP از SSL و TLS استفاده کنید. این تغییرات را می توانید از تنظیمات سرور و پروتکل ایمیل خود در سه سرویس جیمیل، یاهو و اوت لوک ایجاد کنید. به یاد داشته باشید پروتکل SSL و TLS تنها روی https قابل دسترسی است. روش فوق امنیتی: افرادی که واقعا به محافظت از ارتباطات خود نیاز دارند، باید از سرویسی به نام PGP استفاده کنند. این سرویس ـ که مخفف Pretty Good Privacy است ـ گذشته از محدودیت ها و دست و پاگیر بودنش، امن ترین نوع سرویس ایمیل است. در این روش فرستنده و گیرنده هر کدام از یک کلید برای نامه های رمزگذاری شده خود استفاده می کنند. از آنجایی که تنها فرستنده و گیرنده حق نگه داشتن کلید را دارند، هیچ کس از جمله ارائه دهنده سرویس ایمیل نمی تواند این پیام ها را رمزگذاری کند. منطقه محافظت شده دیجیتال مهم ترین دلیل به خطر افتادن حریم خصوصی در فضای دیجیتال و اینترنت، ساده نگری و سهل انگاری خود ما در حفظ امنیت مان است. برای حفاظت از مرزهایمان باید خود را آماده کنیم، اما با توجه به توانایی ها، اهمیت اطلاعات شخصی و همچنین امکانات موجود، سطح این امنیت در کاربران مختلف، متفاوت است. امنیت در سطح اول مرد بی راز: چنین افرادی بیشتر به یک نمایشگاه دیجیتال و هدفی برای سودجویان شبیه هستند تا کاربر اینترنتی. این افراد در تمام شبکه های اجتماعی با یک رمز عبور ساده و مشابه عضو هستند و از نام خود به عنوان پروفایل استفاده می کنند و حتی یک بار هم به تنظیمات امنیتی حساب های خود سرنزده اند. این دسته افراد پول دادن برای نرم افزارهای اصلی را هزینه اضافی می دانند. امنیت در سطح دوم حرکت در شب، با چراغ روشن: دسته دوم نیز با این که خیالشان از امنیت اطلاعاتشان راحت است، اما هنوز هم لقمه خوبی برای هکرها محسوب می شوند. استفاده از یک افزونه امنیتی برای مرورگر وب و همچنین رمز عبوری ساخته شده از اعداد و حروف، اوج فعالیت امنیتی این افراد است. این دسته پول پرداخت کردن برای نرم افزارهای کپی را مطمئن می دانند. امنیت در سطح سوم بدبینی نه، واقع بینی آری: چنین دسته ای که قبل از افشاگری ها به عنوان افرادی بدبین شناخته می شدند، با سری بلند به روش های امنیتی خود ادامه می دهند. استفاده از نرم افزارهای پنهان کننده آی پی کامپیوتر مانند PVN و همچنین نصب نرم افزارهای پاک کننده اطلاعات انتقالی لپ تاپ و موبایل و استفاده از رمزهای عبور چند مرحله ای، امری عادی برای گروه سوم است. امنیت در سطح چهارم به منطقه ممنوعه خوش آمدید: گروه چهارم یک مامور مخفی است یا حداقل مانند چنین فردی فکر می کند و محیط شخصی دنیای دیجیتال خود را به یک منطقه مین گذاری شده تبدیل کرده است. هر روش امنیتی ممکنی برای این افراد پیش پا افتاده به نظر می رسد و حضور در شبکه های اجتماعی را فقط با چراغ خاموش می پذیرد. چنین افرادی حتی فروشگاه های معتبر را برای خرید نرم افزار غیرقابل اعتماد می دانند. امنیت در سطح پنجم جایی بیرون از شبکه، زیر سنگ ها: چنین گروهی هیچ نگرانی بابت اطلاعات شخصی شان در فضای دیجیتال ندارند، زیرا این اطلاعات برای آنها در جایی مانند داخل بالش و زیر فرش ذخیره می شود. وقتی قرار است از ثبت هر اطلاعاتی در رایانه سر باز زنید، دیگر دغدغه ای به نام نرم افزار و شبکه های اجتماعی ندارید و بیشتر باید به فکر یک قفل مطمئن برای در منزل باشید. مائده گیوه چین / جام جم
شنبه 23 فروردین 1393 5:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 264]
-
گوناگون
پربازدیدترینها