واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: تام کروز به تهران، شیراز و اصفهان خواهد آمد؟!
این تعامل فرهنگی لزوماً به منزله مشارکت و همکاری یا ایجاد زمینه تولید هر اثر سینمایی با هر محتوایی نیست و برخلاف مدلهای استانبول و دوبی، این مشارکت میبایست با چشمان کاملاً باز باشد و لزوماً تمرکز بر هر اثر هنری یا فیلم بین المللی امری پسندیده نیست اما اینکه اثری بین المللی با محتوای انسانی که نگاهی سازگار با ارزشهای ملی و مذهبیمان دارد، ردپایی نیز در این آب و خاک داشته باشد، اتفاقی مثبت خواهد بود.
کد خبر: ۳۹۰۷۷۲
تاریخ انتشار: ۱۷ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۵:۲۹ - 06 April 2014
در سالهای اخیر تلاشهای گستردهای برای نمایش امنیت ایران و همچنین جذابیتهای کشورمان به جهانیان با اهداف مختلف صورت پذیرفته اما همواره این رویکرد نتوانسته به حداقل انتظارات نیز جامعه عمل بپوشاند. با این حال کشورهای همسایه با تکیه بر شیوههای نوین، به سرعت در این زمینه پیش میروند و یکی از کم هزینهترین و موثرترین این شیوهها را در عرصه سینما یافتهاند.
به گزارش «تابناک»، از دغدغههای همیشگی درباره کشورمان، به چالش کشیدن امنیت عمومی در کشور و عدم امکان زندگی در ایران و تعبیر کشور به منطقه جنگی است؛ فضایی که برخی شبکههای بین المللی دارای گرایشهای افراطی نظیر فاکس نیوز همواره القاء کردهاند و بخشی از مخاطب جهانی این مجموعهها که عدد کوچکی را نیز شامل نمیشوند، این خبرسازیها را پذیرفته و ایران را نقطهای ناامن و حتی تهدید برای امنیت جهان تعبیر کرده که در برخی نظرسنجیهایی که در سالهای اخیر در خاک آمریکا صورت پذیرفته بود، نتیجه این فضاسازیهای مستمر مشهود بود.
این فضاسازیها علاوه بر آنکه در تبادلات فرهنگی میان ملل اختلال ایجاد میکند، عملاً رویکردهایی نظیر گردشگری را نیز تحت الاشعاع قرار میدهد و به واسطه ریسک غیرواقعی که درباره یک نقطه جغرافیایی در اذهان عمومی به وجود آمده، مردم ترجیح میدهند راهی تهران نشوند اما در مقابل در همین خاورمیانه نقاط گردشگری دیگری نظیر دوبی را انتخاب میکنند و عربستان نیز در حال سرمایه گذاری گسترده بر نقاط بندریاش نظیر جده برای خلق موقعیتهای مشابه است، حال آنچه از دست میرود، در واقع سهم ایران است.
همین ایجاد ریسک غیرواقع باعث میشود تعداد قابل توجهی از برنامههای فرهنگی مهم غیردولتی در عوض آنکه در قلب خاورمیانه برگزار شود، در کشورهای اطراف محمل بر زمین بگذارد و عملاً امکان آنکه کشورمان به عنوان منطقهای برای تبادلات فرهنگی نیز مورد توجه قرار گیرد و محل تجمع اندیشمندان عالم باشد، کاهش مییابد و از این ظرفیت نیز ترکیه و عراق بهره بردهاند و به ویژه ترکیه تلاش کرده بستر برنامههای فرهنگی باشد که قرار است در این محدوده جغرافیایی برپا شود و تا حدودی نیز در این زمینه دستاوردهایی داشته است.
یکی از طرحهایی که منجر به پیش افتادن شهرهایی چون دوبی و استامبول منجر شد، بهره گیری از ظرفیت سینما برای معرفی خود بود. شیوه عمل این شهرها که دیگر شهرهای شاخص و بینیاز به تبلیغ نظیر پاریس و لندن نیز در پیش گرفته اند، توجه به تولید برنامههای فرهنگی و به طور خاص آثار سینماییِ دارای وجهه بین المللی پررنگ در آن ناحیه جغرافیایی است و در این زمینه کمکهای مشخصی به هر پروژه بین المللی سینمایی و به طور خاص پروژههای هالیوودی میشود که یکی از لوکیشنهای تولیدات آثارشان این شهرها باشد.
این کمکها از تامین هزینههای پشتیبانی و هتل تا تامین تجهیزات فیلمبرداری و مهیاسازی لوکیشنها و حتی تامین نیروی کاری برای این مجموعهها گسترده است و طیف وسیعی از کمکها را شامل میشود که به خصوص برای تولیدکنندگان بلاک باسترها یا پروژههای چندصدمیلیون دلاری هالیوودی یک مزیت محسوب میشود و این رویکرد را پیش رویشان قرار میدهد که با استفاده از این فرصت هم بخشی از هزینههایشان را تعدیل نمایند و هم بر جذابیت آثارشان بیافزایند.
اینچنین است که تام کروز بر برج خلیفه دوبی آویزان میشود و بخشی از ماموریت غیرممکن در این خلیفه نشین ساخته میشود. این شیوه هرچند هزینه هایی در پی دارد اما نمایش تهران در یکی از این آثار و تعریف چنین لوکیشنی در قالب داستانهای هالیوودی علاوه بر آنکه جذابیتهای تهران را به تصویر میکشد، عملاً این ذهنیت برخی از آمریکایی ها را که ایران کشوری شبیه کره شمالی و سدی نفوذناپذیر است میشکند و فضای ذهنی متفاوتی را ایجاد میکند، هرچند در این زمینه ضروری است به محتوای فیلمها نیز توجه داشت.
با این اوصاف شاید بهتر باشد مسئولان فرهنگی اعم از مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و حتی شهرداریها از همین مصداق و مصادیق دیگر بهره ببرند و تهران، شیراز، اصفهان، اهواز، مشهد و... را محلی برای خلق آثار فرهنگی نمایند که علاوه بر تولید چنین آثار، میتواند در قالبهایی نظیر برگزاری کنسرتهای بین المللی موسیقی کلاسیک و دیگر تعاملات و تبادلات فرهنگی نیز پیگیرش بود؛ رویکردی که به هر دلیل تاکنون مغفول واقع شده است.
البته همانگونه که اشاره شد، باید بر این نکته تاکید کرد که این تعامل فرهنگی لزوماً به منزله مشارکت و همکاری یا ایجاد زمینه تولید هر اثر سینمایی با هر محتوایی نیست و برخلاف مدلهای استانبول و دوبی، این مشارکت میبایست با چشمان کاملاً باز باشد و لزوماً تمرکز بر هر اثر هنری یا فیلم بین المللی امری پسندیده نیست اما اینکه اثری بین المللی با محتوای انسانی که نگاهی سازگار با ارزشهای ملی و مذهبیمان دارد، ردپایی نیز در این آب و خاک داشته باشد، اتفاقی مثبت خواهد بود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]