واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
دوم فروردین و نگاهی به عملیات فتحالمبین سال شصت رو به پایان و رسیدن سال جدید نزدیک بود. از زمان شروع جنگ برای کسی جشن سال نو معنا نداشت. خیلی از جوان ها و نوجوان ها، بی آنکه به فکر عید و رسیدن بهار باشند راهی جبهه ها می شدند تا در بیرون کردن دشمن از خاک کشورشان سهمی داشته باشند.
قرار بود دوم فروردین 1361، دومین حلمه از طرح های عملیاتی کربلا شروع شود. کمتر از یک روز به شروع حمله وقت باقی بود و آماده نبودن چند یگان عملیاتی و رفت و آمدهای زیاد عراقی ها در خط مقدم برخی از فرماندهان را دل نگران کرد. آنها میت رسیدند عراقی ها از زمان حمله خبردار شده باشند و عملیات لو رفته باشد. همین تردیدها باعث شد در قرارگاه مرکزی کربلا جلسه بگیرند تا وضعیت های پیش آمده بررسی شود. ساعت های طولانی بحث به نتیجه نرسید. راه چاره در استخاره بود. قرار شد از امام(ره) بخواهند تا استخاره کند. وقت تنگ بود و راه دور. با تلفن هم نمی توانستند قضیه حمله را به امام(ره) بگویند. شنود دشمن فعال بود سرانجام، محسن رضایی، با یک جت جنگی به تهران پرواز کرد. به حضور امام(ره) رسید، اما ایشان استخاره نکردند و فرمودند شما خودتان تصمیم بگیرید. ولی اگر می خواهید می توانید برای طلب خیر از خداوند، به قرآن رجوع کنید. وقتی فرمانده سپاه به منطقه برگشت به قرآن مراجعه شد که سوره فتح آمد [انا فتحنا لک فتحا مبینا] بر همین اساس اسم عملیات را فتح المبین گذاشتند. بالاخره، پس از سپری شدن ساعت های پراز دلهره و پراضطراب، رزمندگان اسلام، تصمیمشان را عملی کردند و در ساعت دوازده و نیم دوم فروردین ماه1361 عملیات فتح المبین را با رمز یا زهرا(س) شروع شد و از چهار محور به دشمن حمله کردند. موقعیت منطقه عملیاتی منطقه عمومی عملیات فتح المبین درغرب رودخانه کرخه قرار داشت که از شمال به ارتفاعات بلند و صعب العبور تیشه کن، دالپری، چاه نفت و تپه سیپتون، ازجنوب به ارتفاعات بلند میشداغ، تپه های رملی و چزابه(شیب)، از شرق به رودخانه کرخه و از غرب به مرز بین المللی در شمال و جنوب فکه محدود می شد. موقعیت منطقه و عوارض حساس آن، به دشمن آرایش خاصی را تحمیل کرده بود که آگاهی نیروهای خودی از آن، زمینه وارد ساختن ضربات سهمگین را بر دشمن فراهم کرد . اهداف عملیات 1ـ انهدام نیروهای دشمن به منظور کاهش توان نظامی او. 2ـ دستیابی به خطوط پدافندی مطمئن به منظور برداشت نیرو(آزاد شدن نیروهای خودی از خطوط پدافندی و کسب آمادگی برای عملیات بعدی). 3ـ خارج کردن شوش، اندیمشک، دزفول و پایگاه چهارم شکاری از برد توپخانه دشمن. 4ـ خارج کردن جاده اندیمشک ـ اهواز از برد آتش مؤثر دشمن. 5ـ آزادسازی مناطق مهمی چون سایت و رادار، جاده مهم اندیمشک ـ دهلران و... 6ـ تصرف چاه های نفتی منطقه ابوغریب. نتایج عملیات 1- آزادسازی 2400 کیلومتر مربع از سرزمین های اشغالی شامل ده ها بخش و روستای منطقه و چند جاده تنگه مهم، خارج شدن دزفول و شوش و اندیمشک و پایگاه هوایی دزفول از دید و تیر مؤثر دشمن. 2- کشته و زخمی شدن25000 نفر و به اسارت در آمدن 17000 نفر از نیروهای دشمن. 3- انهدام 18 هواپیمای جنگنده، 361 تانک و نفربر، 300 خودرو، 50 توپ و 30 دستگاه مهندسی. 4ـ به غنیمت درآوردن 320 تانک و نفربر، 500 خودرو، 165 توپ و 50 دستگاه مهندسی و مقادیر زیادی سلاح و تجهیزات انفرادی. (خبرگزاری دفاع مقدس)
شنبه 02 فروردین 1393 12:41
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]