واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
ˈ هرگزم یاد تو از لوح دل و جان نرودˈ انزلی - ایرنا- ساعت تحویل سال نزدیک بود، مادر انتظار آمدن فرزند را نمی کشید، سالها بود که او برای عید مبارکی نزد فرزند می رفت.
ماهی های قرمز کوچک را درون تنگ انداخت. حلوای دو رنگ مورد علاقه حسین را درون دیس چید. آینه ای را که روز چهارشنبه آخر سال به نیت او خریده بود، کنار قرآن کوچک گذاشت.
سکه های براق، سنبل، سمنو، سنجد، سیر و سرکه را از قبل آماده کرده بود، دور گندم های سبز شده را نوار قرمزی بست که رویش نوشته بود ˈ یا فاطمه ˈ به یاد حسین اش که روزی با پیشانی بند ˈیا فاطمه ˈ رفت تا از تمامیت ارضی کشورش، مردمش و ایمانش دفاع کند.
حالا سال ها از تاریخ شهادت فرزند گذشته اما غم فراق او همچنان برای مادر تازه است و هرگز یاد او از لوح دل و جانش نمی رود.
مزار شهدا، سال تحویل شاهد حضور پدران و مادرانی است که فرزندشان را برای دفاع از همه فرزندان این میهن فدا کردند. همسرانی که از همدم و یاورشان برای حفظ حرمت این خاک و مردمانش گذشتند و کودکانی که تنها از پدر خاطره ای دور و مبهم یا عکسی برایشان به یادگار مانده.
گلزار شهدای انزلی، آرامگاه 408 شهید سربلند این دیار است که در تراب آرمیده اند تا ما سال نو و نوروز هر سال را آزاد و شاد و در امنیت کنار خانواده بر سر سفره های هفت سین جشن بگیریم.
خانواده شهدا امسال نیز نه در خانه هایشان که بر مزار عزیزانشان سفره هفت سین چیده و به انتظار تحویل سال 1393 هجری شمسی نشسته اند.
سنگ مزارها را با گلاب و اشک چشم شست و شو داده اند. سنبل و سبزه و آینه و شمعدان گذاشته و شمعها را روشن کرده اند.
قرآن به دست گرفته اند و می خوانند: «و لا تقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء ولکن لا تشعرون» «کسی را که در راه خدا کشته شد، مرده نپندارید، بلکه او زنده جاوید است، ولیکن شما این حقیقت را نخواهید یافت.»
گرچه شاید درک این حقیقت همانگونه که خداوند در قرآن فرموده مشکل باشد، اما همه ما عزیزانی داریم که دوست داریم در هنگام تحویل سال نزدمان باشند. پس قدر بدانیم ایثار و فداکاری آنان را که از جان گذشتند تا ما در امنیت و آزادی به بهار سلامی دوباره کنیم.
620/587
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]