محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852951470
نومحافظه کاران و تغییرات احتمالی در سیاست خارجی آمریکا
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
نومحافظه کاران و تغییرات احتمالی در سیاست خارجی آمریکا تهران - ایرنا- انتخابات «گردهمایی کنش سیاسی محافظه کاران» در آمریکا نشان داد نسل جوان جناح محافظه کار، علاقه ای به سیاست های نظامی و مداخله فعال در بحران های خارجی ندارد و در امور داخلی هم از رویکردهای اطلاعاتی و امنیتی پشتیبانی نمی کند.
انتخابات سالانه «گردهمایی کنش سیاسی محافظه کاران» موسوم به سی پک (CPAC) یکشنبه گذشته ( نهم مارس 2014 / 18 اسفند 1392 ) در ایالات متحده برگزار شد و کسی برای دومین سال پیاپی به پیروزی رسید که پنج سال پیش، هیچ شانسی برای مطرح شدن در میان محافظه کاران نداشت: سناتور رند پال.
رند پال، در این انتخابات، 31 درصد از کل آرا را به دست آورد. ˈتد کروزˈ، هوادار سیاست های نظامی و امنیتی و نزدیک ترین رقیب ˈپالˈ موفق شد تنها 11 درصد از آرا را کسب کند.
رند پال فرزند ˈران پالˈ عضو سابق مجلس نمایندگان آمریکا (2013 - 1997) است که به حمایت از سیاست پرهیز از مداخله در امور کشورها شهرت داشت؛ هرچند میان سیاست خارجی پدر و پسر، اندکی تفاوت وجود دارد. اما این همایش تا چه اندازه در فضای سیاسی آمریکا مهم است و «رند پال» چه جریان فکری را نمایندگی می کند؟
** همایش CPAC
سی پک، همایشی است که با میزبانی انجمن محافظه کاران آمریکا، هر سال در یکی از شهرهای این کشور برگزار می شود و افزون بر کنشگران جناح محافظه کار، نمایندگان منتخب حزب جمهوری خواه در ایالت های آمریکا نیز در آن شرکت می کنند. این همایش، فراگیرتر از مجمع عمومی حزب جمهوری خواه است و همه گروه های محافظه کار، و از جمله جوانان را دربر می گیرد.
برای دانستن اهمیت CPAC، همین اندازه کافیست که بدانیم رونالد ریگان، پیش از ریاست جمهوری دو بار به عنوان فرد برگزیده این همایش برای نامزدی محافظه کاران رای آورد. جرج بوش پسر، رییس جمهوری پیشین آمریکا نیز سال 2000 فرد برگزیده این همایش بود. همچنین میت رامنی، نامزد حزب جمهوری خواه در انتخابات سال 2009، از سال 2007 به مدت سه سال، فرد برگزیده همایش CPAC بود. به بیان دیگر، کسانی که در همایش سراسری CPAC رای می آورند، چهره های نوظهور محافظه کار در آمریکا هستند و می توانند نماینده اکثریت جناح خود شمرده شوند.
در همایش امسال، نزدیک به دو هزار و پانصد تن از جوانان و کنشگران محافظه کار حضور داشتند و رای دادند.
** اندیشه های رند پال
رند پال عضو «جنبش چای» (جناح راست حزب جمهوری خواه) است و دیدگاه هایش ترکیبی از اندیشه های کهنه محافظه کاران (حزب قانون اساسی) و اختیارگرایان آمریکاست. وی نزدیکی دیدگاه هایش به این دو جریان را تایید کرده است.
برای دانستن دیدگاه های رند پال، باید با فضای سیاسی آمریکا و حزب های فعال در آن آشنا باشیم. در ادامه، حزب های سیاسی این کشور به صورت چکیده معرفی شده اند:
* حزب دموکرات (Democratic Party)
حزب دموکرات، تاسیس شده در سال 1828، قدیمی ترین حزب آمریکایی است که هنوز فعالیت می کند. البته این حزب در دوران حیاتش بارها دستخوش گسست، ادغام و تغییر راهبردهای سیاسی شد.
امروز، حزب دموکرات در ایالات متحده آمریکا نماینده جناح چپ در حکومت این کشور است. اعتقاد به ضرورت افزایش نقش دولت در اقتصاد، صنعت، بیمه ها و خدمات اجتماعی از جمله راهبردهای محوری این تشکل سیاسی به شمار می رود. دموکرات ها برای مقابله با کسری بودجه ناشی از هزینه های دولت در بخش بیمه و خدمات اجتماعی، از نظریه افزایش مالیات بر درآمد پشتیبانی می کنند.
حزب دموکرات از نظر فرهنگی، باورهای لیبرالی دارد. اگرچه به دلیل مذهبی بودن جامعه آمریکا، رهبران حزب دموکرات نیز اصول مذهبی منحصر به فرد آمریکاییان را پذیرفته اند، اما این حزب با پشتیبانی از ˈحق سقط جنینˈ (که با سقط جنین به دستور پزشک فرق دارد) و حمایت از آنچه ˈحقوق همجنسگرایانˈ نامیده می شود (مانند ازدواج، بهره مندی از مزایای تاهل!! و...) نشان می دهد که مرز مشخصی میان مذهب و حکومت قائل است.
دموکرات ها به دلیل باورهای لیبرالی، سختگیری کمتری نسبت به ورود مهاجران خارجی دارند و اقلیت های قومی معمولا به آنها گرایش پیدا می کنند.
در عرصه سیاست خارجی، راهبردهای دو حزب دموکرات و جمهوری خواه یکسان است و تنها تفاوت این دو گروه در روش هایی است که برای دستیابی به هدف به کار می برند. راهبرد مداخله جویی به منظور دستیابی به منافع ملی آمریکا در کانون سیاست خارجی هر دو حزب قرار دارد.
اگرچه حزب جمهوری خواه با صنایع نظامی آمریکا ارتباط نزدیکی دارد، اما دموکرات ها نیز اگر لازم باشد، در استفاده از ابزار زور درنگ نمی کنند. بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی به دستور هری ترومن انجام شد. نخستین اقدامات مداخله جویانه ایالات متحده در جنگ ویتنام نیز در دوره وی روی داد. اوج حضور نظامی آمریکا در ویتنام به دوران ریاست جمهوری لیندون جانسون مربوط است. مداخله نظامی در بالکان (یوگوسلاوی سابق) در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون رخ داد، ناوگان پنجم دریایی آمریکا در بحرین که شاخه نظامی ایالات متحده در خلیج فارس، دریای عمان و دریای سرخ است هم در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون تاسیس شد و بالاخره حمله نظامی آمریکا و ناتو به لیبی در زمان ریاست باراک اوباما صورت گرفت. همه افراد نام برده، عضو حزب دموکرات بوده اند. همین امروز، سطح حضور نظامی آمریکا در دریای چین جنوبی، بسیار بیشتر از سال های ریاست جمهوری بوش است.
نیویورک تایمز، سومین روزنامه پرشمارگان آمریکا با 900 هزار نسخه، لس آنجلس تایمز با 600 هزار نسخه، واشنگتن پست با 550 هزار نسخه، شیکاگو تریبون با 430 هزار نسخه، هفته نامه تایم با 3 میلیون نسخه و هفته نامه نیوزویک با شمارگان آنلاین، از جمله نشریه هایی هستند که به حزب دموکرات آمریکا گرایش دارند.
سی ان ان و سی بی اس، معروف ترین شبکه های سراسری هوادار دموکرات ها هستند. با این حال، شبکه های تلوزیونی دیگری مانند ای بی سی (متعلق به شرکت والت دیزنی) هم به دلیل گرایش به باورهای لیبرال، به حزب دموکرات تمایل بیشتری دارند. ان بی سی (متعلق به شرکت جنرال الکتریک) ادعا می کند که رویکردی میانه رو و بی طرفانه دارد .
ˈالاغˈ و ˈرنگ آبیˈ نمادهای حزب دموکرات هستند.
* حزب جمهوری خواه (Republican Party)
این حزب یکی از دو جریان حاکم بر آمریکاست که در سال 1854 با ائتلاف دو حزب دیگر تشکیل شد.
جمهوری خواهان نماینده جناح راست حکومت آمریکا هستند و سیاست های محافظه کارانه تری دارند. اعتقاد به کاهش نقش دولت در اقتصاد، صنعت و بیمه ها و خدمات اجتماعی، و واگذاری آنها به بخش خصوصی، محوری ترین سیاست داخلی جمهوری خواهان است. بر اساس راهبرد جمهوری خواهان، با کاهش هزینه های دولت در بخش های یادشده، نیازی به افزایش مالیات ها نیست؛ بدین ترتیب، جناح راست آمریکا معمولا با افزایش مالیات بر درآمد مخالفت می کند و حتی برای کاهش آن می کوشد.
حزب جمهوری خواه از نظر فرهنگی، باورهای مذهبی دارد. این حزب مخالف ازدواج همجنسگرایان است، بیشتر (و نه همه) اعضای آن مخالف حق سقط جنین هستند و از گسترش نقش کلیسا در امور اجتماعی پشتیبانی می کنند. در مواردی که یک شرکت هواپیمایی، دعای پیش از پرواز را حذف کرده یا یک ایالت، انجام نیایش صبحگاهی در مدارس دولتی را ممنوع کرده است، رسانه های جمهوری خواه، یکصدا به چنین اقداماتی اعتراض کرده اند.
آبراهام لینکلن، رییس جمهور قرن نوزدهم آمریکا که برده داری در این کشور را ممنوع کرد، معروف ترین عضو حزب جمهوری خواه به شمار می رود.
در روابط خارجی، جمهوری خواهان از نیمه دوم قرن بیستم تغییر موضع دادند و رویکرد مداخله جویی در عرصه بین المللی را برگزیدند. این چرخش سیاسی، البته، به گونه ای تدریجی صورت گرفت؛ چنانکه ریچارد نیکسون جمهوری خواه، اعتبار پایان جنگ ویتنام را به نام خود ثبت کرده است. اوج مداخله جویی جمهوری خواهان از زمان ریاست جمهوری رونالد ریگان آغاز شد و با قدرت گرفتن جرج بوش پدر و پسر، ادامه یافت.
گروه هایی که به واسطه چرخش سیاسی حزب جمهوری خواه از آن جدا شده اند را در آمریکا ˈکهنه محافظه کارˈ می نامند که در بخش معرفی حزب ˈقانون اساسیˈ به آنها اشاره خواهد شد.
وال استریت ژورنال، پرشمارگان ترین روزنامه آمریکایی با 2 میلیون و یکصد هزار نسخه، نیویورک پست و واشنگتن تایمز از جمله روزنامه هایی هستند که به جمهوریخواهان گرایش دارند. ماهنامه های هوادار جمهوری خواهان مانند ویکلی استاندارد معمولا شمارگان بالایی ندارند. شبکه خبری فاکس نیوز (پربیننده ترین شبکه خبری آمریکا) معروف ترین و احتمالا تنها رسانه تصویری و سراسری جمهوری خواهان است.
ˈفیلˈ و ˈرنگ قرمزˈ نمادهای حزب جمهوری خواه هستند.
* حزب اختیارگرا (Libertarian Party)
حزب اختیارگرا در سال 1971، یعنی در اوج شکوفایی و تنوع طلبی اقتصادی و اجتماعی آمریکاییان تاسیس شد. هیپی ها، راک اند رول و طبیعتا مواد مخدر، روابط جنسی در هالیوود و نظایر آن، نمادهای نوعی طغیان در برابر جامعه مسیحی و سنتی آمریکا به شمار می رفتند. سالها حضور نظامی بی ثمر آمریکا در ویتنام نیز بسیاری را نسبت به سیاست حضور در خارج از مرزها، بدبین کرده بود.
حزب اختیارگرا به غایت، غیرمذهبی و لاییک است. این حزب از آزادی های گسترده اجتماعی، آزادی برخی مواد مخدر و روانگردان، سقط جنین، صنعت پورنوگرافی، روسپیگری و قماربازی پشتیبانی می کند. بر خلاف اروپا، روسپیگری در 49 ایالت از 50 ایالت آمریکا جرم محسوب می شود. همچنین در بسیاری از ایالت های آمریکا، ˈقمارˈ جز با هدف بخت آزمایی یا خیریه ممنوع است. در دو ایالت یوتا و هاوایی، حتی بخت آزمایی با انگیزه خیریه نیز امکان پذیر نیست. لذا حزب اختیارگرا زمینه های بسیاری برای فعالیت، به ویژه در میان لیبرال ها و جوانان غیرمذهبی دارد.
این حزب در سیاست خارجی، پشتیبان رویکرد ˈعدم دخالتˈ است و در سیاست داخلی از اقتصاد آزاد و کوچکتر شدن دولت حمایت می کند.
اختیارگرایان خواستار کمترین مقررات در حوزه مهاجرت هستند.
بدین ترتیب، اختیارگرایان در سیاست خارجی با هر دو حزب حاکم آمریکا مخالف هستند و در سیاست داخلی، در حوزه اقتصاد به جمهوری خواهان گرایش دارند.
در 30 ایالتی که رای دهندگان می توانند با قید گرایش حزبی برای رای دادن ثبت نام کنند، شمار هواداران حزب اختیارگرا 282 هزار نفر بوده است. می توان حدس زد که این حزب در سراسر آمریکا کمتر از 500 هزار هوادار فعال دارد.
حزب اختیارگرا ˈرنگ طلاییˈ و ˈمجسمه آزادیˈ را به عنوان نمادهای خود می شناسد.
* حزب قانون اساسی (Constitution Party)
حزب قانون اساسی، تاسیس 1991، متشکل از کهنه محافظه کاران آمریکایی است که خواستار ˈاصلاح حکومت و محدود کردن آن به اختیارات قانون اساسی و اصلاح قوانین بر اساس انجیلˈ هستند.
این حزب در سیاست داخلی، از کاهش دیوانسالاری، مالیات ها و هزینه های دولتی پشتیبانی می کند که این به معنای کوچکتر شدن دولت و تقویت بخش خصوصی است.
در سیاست خارجی، کهنه محافظه کاران با هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه، اختلاف راهبردی دارند. حزب قانون اساسی، خواهان توقف همه عملیات های نظامی و سیاسی علیه کشورهای خارجی است و کارکرد ارتش را تنها برای دفاع از مرزها می داند. هواداران این حزب، همچنین خواهان قطع کمک های مالی آمریکا به کشورهای دیگر هستند و از کاهش نقش آفرینی (و طبیعتا هزینه کردن) ایالات متحده در سازمان ملل و سازمان تجارت جهانی پشتیبانی می کنند.
در بخش مهاجرت، این حزب از سختگیری بیشتر برای جلوگیری از ورود مهاجران غیرقانونی حمایت می کند.
حزب قانون اساسی در حوزه اجتماعی، مخالف شدید سقط جنین، همجنسگرایی و پورنوگرافی است و از مجازات اعدام برای قاتلان پشتیبانی می کند. اعضای این حزب همچنین مانند بیشتر جمهوری خواهان، مالکیت سلاح توسط شهروندان با محدودیت های قانونی را تایید می کنند. دموکرات ها خواستار محدودتر شدن مالکیت سلاح توسط شهروندان هستند و چون گرایش لیبرالی دارند، معمولا از حذف مجازات اعدام حمایت می کنند.
ماهنامه ˈکرانیکلزˈ و تارنمای ˈآنتی وارˈ معروفترین رسانه های حزب قانون اساسی آمریکا به شمار می روند. بخش چشمگیری از این دو رسانه به مخالفت با امپریالیسم و سیاست های جنگ طلبانه و براندازانه اختصاص دارد.
ترکیب آبی و قرمز و سفید (رنگ های پرچم آمریکا) و ˈعقابˈ، نمادهای حزب قانون اساسی هستند.
* حزب سبز (Green Party)
حزب سبز آمریکا، تاسیس 1991، مانند حزب های مشابه در سراسر جهان، اندیشه های چپ و لیبرالی دارد.
دموکراسی از پایین به بالا، عدالت اجتماعی، حفاظت از محیط زیست، کثرت گرایی، فمینیسم، مبارزه با خشونت و... در کانون شعارهای حزب سبز قرار دارد.
این حزب در میان ایالت هایی که رای دهندگان با مشخص کردن گرایش حزبی رای می دهند، حدود 300 هزار هوادار داشته است.
بسیاری از سران حزب سبز در انتخابات ریاست جمهوری گذشته، از باراک اوباما پشتیبانی می کردند.
طبیعتا رنگ سبز نماد حزب سبز است.
** مواضع سیاسی رند پال
رند پال در حوزه اقتصادی، هوادار کاهش هزینه های دولتی و کاهش مالیات ها است. وی مخالف دخالت بانک مرکزی در تامین ارز و تعیین نرخ بهره های بانکی است و بر این باور است که نرخ بهره باید توسط بازار آزاد تعیین شود و کنگره نیز باید بتواند بر تامین ارز نظارت داشته باشد.
ˈپالˈ مخالف همجنسگرایی است، اما معتقد است رسیدگی به این موضوع باید به ایالت ها واگذار شود. وی همچنین مخالف سرسخت سقط جنین و حق شهروندی برای مهاجران غیرقانونی است.
در بخش امنیتی و دفاعی، رند پال از مخالفان قانون میهن پرستانه (USA Patriot Act) است که به دولت اجازه می دهد بدون مجوز دادگاه های عادی، خطوط ارتباطی شهروندان این کشور را برای مبارزه با تروریسم شنود کند. وی همچنین با کشتن شهروندان آمریکایی مظنون به تروریسم در کشورهای خارجی مخالف است.
بر خلاف ˈران پالˈ که خواستار پرهیز کامل آمریکا از دخالت در بحران های بین المللی است، رند پال (پسر ران)، از راهبرد کلی فعالیت در بحران های بین المللی پشتیبانی می کند؛ هرچند اختلاف های تاکتیکی با هر دو حزب حاکم دارد. توجه به این نکته شایان اهمیت است که در نظام قانونگذاری آمریکا، مجلس سنا دارای حق رای اعتماد به وزیران است و این مجلس است که در سیاست خارجه نقشی تعیین کننده دارد؛ مجلس نمایندگان دارای نفوذ بیشتری در امور اقتصادی و بودجه است. رند پال پیش از رسیدن به کرسی سنا، مخالف عملیات های نظامی آمریکا و حتی مخالف حضور نظامیان این کشور در پایگاه های خارجی بود. اما پس از رسیدن به کرسی، دیدگاه هایش اندکی تغییر کرد و اکنون روشی میانه را حمایت می کند.
اکنون وی معتقد است ایالات متحده برای کاهش کسری بودجه، باید شماری از پایگاه هایش در خارج این کشور (نه همه آنها) را تعطیل کند، به کشورهایی که پرچم آمریکا را می سوزانند و علیه این کشور شعار می دهند (منظور مصر و پاکستان است) کمک اقتصادی نکند، و حتی کمک های اقتصادی اش به اسراییل را نیز تا اندازه زیادی کاهش دهد. وی به صراحت گفته است این سیاست، درست نیست که ایالات متحده از کشوری قرض بگیرد و به کشوری دیگر کمک کند.
وی در ارتباط با اشتباه بودن سیاست کمک مالی آمریکا به متحدانش، گفته است: وقتی واشنگتن 20 جنگنده به مصر می دهد، اسراییل احساس می کند که به 25 جنگنده نیاز دارد و وقتی واشنگتن 200 تانک به مصر می دهد، اسراییل احساس می کند که باید 300 تانک بخرد.
وی امروز در گفت و گو با شبکه تلوزیونی فاکس نیوز، میانه روی در سیاست خارجی را پذیرفتنی دانست و گفت: پس از آنکه من با دخالت مستقیم آمریکا در سوریه مخالفت کردم، دیدید که سیاست پرهیز از دخالت در کشور پذیرفته شد.
ˈپالˈ در همایش CPAC نیز درباره واکنش آمریکا به بحران اوکراین گفت: به نظر من جنگ به خاطر اوکراین کار عاقلانه ای نیست و در صورتی که آمریکا وارد جنگ نشود، روسیه بی تردید توان نظامی و برتری جغرافیایی برای کنترل کریمه و مناطق روس نشین اوکراین را دارد.
ˈرند پالˈ تاکید کرد که وی برخورد سیاسی و اقتصادی با روسیه را ترجیح می دهد. وی گفت که 80 درصد از صادرات نفت و گاز روسیه به اوکراین می رود و از راه این کشور به اروپا صادر سرازیر می شود و سیاست او این است که در صورت ضمیمه شدن کریمه به روسیه، صادرات نفت و گاز آمریکا به اروپا را آزاد کند و گزینه های جایگزین نفت و گاز روسیه به اروپا را بررسی نماید.
رند پال در پاسخ به انتقاد خبرنگار فاکس نیوز به خاطر تمایل وی به ˈروابط محترمانه با روسیهˈ، تاکید کرد: سیاست خارجی من شبیه به سیاست جرج بوش پدر است.
** فرجام سخن
رند پال، نماینده جناحی از محافظه کاران است که مرزبندی روشنی با مروجان سیاست های امنیتی و نظامی دارند. وی همچنین از طرفداران معروف کاهش هزینه های دولتی و مبارزه با کسری بودجه است. نظرسنجی مشترک شبکه سی بی اس و روزنامه نیویورک تایمز، روز یکشنبه، نشان داد که دو سال مانده به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، «جب بوش» و «رند پال» محبوب ترین نامزدهای احتمالی طرفداران حزب جمهوری خواه هستند. این در حالی است که پنج سال پیش طیف فکری نزدیک به رند پال تصور رقابت با افرادی چون جب بوش را هم نداشتند.
انتخاب «رند پال» برای دومین سال پیاپی در گردهمایی سراسری CPAC نیز نشان داد که گرایش نسل جوان محافظه کار و حتی نسل جدید حزب جمهوری خواه، به سوی پرهیز از نظامی گری و پرهیز از سیاست های مبتنی بر حاکمیت نهادهای اطلاعاتی و امنیتی است.
در حالی که رند پال تصمیم گیری برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 را به بعد از برگزاری انتخابات پارلمانی سال 2014 موکول کرده است، باید منتظر ماند و دید که طیف نزدیک به ران و رند پال تا چه اندازه می تواند بر آینده ایالات متحده اثرگذار باشد.
ایرنا**9163
زمان رضاخانی
انتهای پیام /*
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]
-
گوناگون
پربازدیدترینها