محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826546258
سه نگاه پیرامون نقش رسانه ها در مبارزه با فساد
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
سه نگاه پیرامون نقش رسانه ها در مبارزه با فساد تهران - ایرنا - روزنامه شرق در شماره روز دوشنبه خود گزارشی با عنوان ˈمطالبه رییس جمهوری، دغدغه های رسانه هاˈ در باره مبارزه با فساد منتشر و دو نگاه سیاسی و یک نگاه حقوقی را در آن منعکس کرده است.
این روزنامه می نویسد: ترجیع بند سخنان این روز های «رییس جمهوری» «مفاسد اقتصادی» است. او پیش تر در دو نامه به معاون اول خود، دستور ویژه مبارزه با مفاسد را صادر و اعلام کرده بود که دولت تدبیر و امید «فعالیت سالم اقتصادی را در اولویت کار خود قرار داده است.» روحانی در نقد دولت قبلی هم گفته بود: «فسادهایی به نام دور زدن تحریم ها رخ داده» و احتمال کشف موارد بیشتری را در آینده نزدیک هم وعده داده بود، حالا در اختتامیه بیستمین جشنواره مطبوعات هم به روزنامه نگاران متوسل شد و با کنایه ای به کسی که پیش تر مدعی شده بود نام مفاسد اقتصادی را در جیبش دارد از روزنامه نگاران خواست که نام مفسدان اقتصادی را منتشر کنند.
دولت، رسانه یا قوه قضاییه؟
پرسش اصلی این است که بالاخره این نام ها باید از کجا سر دربیاورد؟ جیب رییس جمهوری؟ صفحات روزنامه ها؟ یا قوه قضاییه؟ «عبدالله ناصری» مدیرعامل سابق ˈایرنا» در استقبال از سخنان «حسن روحانی» به «شرق» می گوید: «رسانه ها باید مسوولان اجرایی و دولتمردان را در برابر عمل انجام شده قرار دهند. یعنی با طرح موضوعات بدون نام بردن صریح از افراد، دولت را وادار کنند که اسم و اسامی را در اختیار نهادهای ذی ربط قرار دهد. از آن سو هم دولت باید وارد قضیه شود و به افکارعمومی اطلاع رسانی کند.» او معتقد است که رسانه ها نباید در این زمینه برای خود شاکی خصوصی درست کنند.
«ناصر ایمانی» روزنامه نگار و عضو شورای سردبیری رسالت اما بر خلاف او معتقد است که جای اسامی نه روی میز خبرنگاران و نه جیب دولت، بلکه باید در دست قوه قضاییه باشد. او در پاسخ به این سوال که پس چگونه است که در سایر کشور ها این رسانه ها هستند که برای نخستین بار یک فساد اقتصادی را افشا می کنند، به «شرق» می گوید: «اگر رسانه های ما هم قصد ورود یکباره به این قضیه را دارند، باید حاضر باشند که هزینه های آن را هم بپذیرند. اگر رسانه ای نام مفسدی را اعلام کرد، آن فرد حق دارد علیه آن رسانه شکایت کند و روزنامه هم باید آمادگی حضور در دادگاه و پاسخ دهی بابت آن را داشته باشد.»
«کامبیز نوروزی» متخصص حقوق مطبوعات اما نگاه دیگری دارد. او معتقد است، آنچه مقدم بر انتشار اسامی مفاسد اقتصادی در رسانه هاست، بحث گردش آزاد اطلاعات است. وی به «شرق» می گوید: «به طور کلی این حرف رییس جمهوری درست است یعنی نشریات و کلیه رسانه ها باید بتوانند اطلاعات و اخبار را منتشر کنند و انتشار اخبار برای سلامت گردش امور ضروری است. اما تا زمانی که رسانه ها دسترسی به اطلاعات و اخبار نداشته باشند، روشن است که انتشار خبر منتفی است.» نوروزی با اشاره به اینکه «اخبار مربوط به فسادهای اداری یا به تعبیر دیگر جرایم یقه سفیدها اخبار حساس و مهمی اند»، می گوید: «اما مساله اصلی این است که روزنامه نگاران چندان امکانی برای نزدیک شدن به این قبیل اخبار را ندارند. مثلا بخش بزرگی از مفاسد اداری در جریان قراردادهای دولتی رخ می دهد، اما معمولا اخبار قراردادهای دولت به ویژه قراردادهای گرانقیمت به ندرت منتشر می شود. قراردادهای نفتی اغلب تحت عنوان محرمانه طبقه بندی می شوند یا مثلا شهرداری تهران هنوز اخبار موثقی از عملکرد مالی پروژه پل صدر منتشر نکرده و خبرنگاران از آن بی اطلاعند. «نوروزی» در ادامه می گوید: «وقتی یک کارمند دولت در طول یک دوره کوتاه برای خودش 12میلیاردتومان اضافه کار می نویسد نشان دهنده فساد رقت انگیز و حیرت آوری است. آن هم فقط به این علت که سازمان های اداری به قدری بسته و پنهان عمل می کنند که در آن امکان هر سوءاستفاده ای وجود دارد.»
رسانه ها و حمایت های بعد از انتشار
این در حالی است که رسانه هایی که قصد انتشار اخبار مفسدان اقتصادی را دارند با دغدغه های اساسی روبه رو هستند، از ممنوعیت انتشار اسامی مفسدان، پیش از اثبات جرمشان تا فشارهای مستقیم و غیرمستقیم از سوی لابی های مریی و نامریی مرتبط با مفسدان اقتصادی. «حسام الدین آشنا» مشاور رییس جمهوری درباره حمایت دولت از رسانه هایی که در زمینه مفاسد اقتصادی افشاگری می کنند، به سایت «تدبیر» گفته است: «بحث رییس جمهور معطوف به این نکته است که رسانه های حقگو به عنوان بازوی نظارتی کشور، بازوی قوه قضاییه و بازوی قوه مجریه به عنوان ناظران افکار عمومی و حامیان دولت و حکومت می توانند عمل کنند. از نظر حقوقی حمایت از مطبوعات افشاگر در زمینه فسادهای اقتصادی از قانون تشکیل سازمان بازرسی کل کشور می آید. در این قانون سازمان بازرسی کل کشور موظف شده از رسانه هایی که کار نظارتی انجام می دهند، حمایت کند و رسانه ها به عنوان ناظران داوطلب سازمان بازرسی فعالیت می کنند.»
«کامبیز نوروزی» کارشناس حقوق مطبوعات هم معتقد است چون به لحاظ قانونی تا زمان اثبات جرم امکان انتشار اسامی وجود ندارد رسانه ها هم لاجرم باید از این قانون تبعیت کنند. ولی اگر دولت اجازه دسترسی آزادانه روزنامه نگاران به اطلاعات را بدهد امکان تحت فشار قرار گرفتن روزنامه نگاران و رسانه ها کمتر می شود.
«ناصر ایمانی» عضو شورای سردبیری روزنامه «رسالت» اما معتقد است: «این فشارها زمانی زیاد است که پرداختن به بحث فساد چندان همه گیر نیست. وقتی این مساله به یک روند عادی و معمول در رسانه های ما بدل شد، قاعدتا فشارها هم کمتر می شود.» او به «شرق» می گوید: «من انکار نمی کنم که کار رسانه ای درباره مبارزه با فساد در کشور ما سخت است و رسانه های ما و خبرنگاران هم از پوشش حمایتی کمتری به نسبت در این زمینه برخوردارند. این واقعیت است. اما این را هم بپذیریم که رسانه های ما در این زمینه می توانند حرفه ای تر عمل کنند که ضمن افشای فساد حریم های قانونی را هم رعایت کنند.»
دولت لایحه بدهد
در نهایت اینکه «کامبیز نوروزی» معتقد است دولت اگر واقعا دغدغه مبارزه با مفاسد اقتصادی را با کمک رسانه ها دارد، باید لایحه دستیابی آزاد رسانه ها به اطلاعات را با تضمین های لازم و بدون آنکه روزنامه نگار به خطر بیفتد تهیه کند: «مثلا اگر یک خبرنگار بخواهد از یک قرارداد در یک حوزه نفتی مطلع شود باید این اخبار در اختیارش قرار گیرد یا اصلا اگر بخواهد بداند اساسا حقوق مدیران دولتی یا شرکت های دولتی چقدر است باید بداند. دولت می تواند یک لایحه دوفوریتی برای تضمین دسترسی رسانه ها به اخبار و اطلاعات تدوین و به مجلس ارایه کند. چرا که قانون فعلی دسترسی آزاد به اطلاعات بسیار ناقص است و فایده عملی ندارد.»
------------------------------------
واکنش منتقدان به سخنان روحانی
آن بخش از سخنان روحانی که در حمایت از آزادی رسانه ها و تقبیح توقیف ها ایراد کرده بود واکنش مخالفان دولت و برخی از اصولگرایان را برانگیخته است. «حسن روحانی»در مراسم اختتامیه بیستمین جشنواره مطبوعات گفته بود: «توقف ها و توقیف ها آخرین راه حل است، نه اولین راه حل» یا اینکه «چطور است که امروز برخی آزاد آزادند، اما برخی از آزادی سهم اندکی دارند.» همین گفته ها باعث شده روزنامه وطن امروز نزدیک به جبهه پایداری صفحه اول خود را به تصویر مردی اختصاص دهد که با چسب بنفش رنگ (رنگ انتخاباتی روحانی) دهانش بسته شده است. کیهان هم در یادداشت دیروز خود با اشاره به اینکه مطبوعات باید حدود را رعایت کنند، رییس جمهوری را اینگونه به پرسش گرفته است:
«با این اقدامات وقیحانه و هتک حرمت مقدسات چگونه باید برخورد می شد؟ طبیعی است که نهادهای ذی ربط باید به وظیفه قانونی شان در برخورد با چنین نشریاتی عمل می کردند.» کیهان هم در تیتر یک خود درشت نوشت: روحانی در جاده یکطرفه منتقدان را زیر گرفت. در مطلب کیهان آمده است: «در حالی گفته می شود؛ «منتقدان دولت آزادند و آزاد خواهند بود» این منتقدان با شکایت های قضایی از نهاد نزدیک به دولت مواجه شده اند. «فاطمه آلیا» و «اسماعیل کوثری» دو نماینده اصولگرای مجلس هم واکنش های تندی به صحبت های «روحانی» داشته اند. «آلیا» گفته است «این اقدام یک نوع فرافکنی و همه را با یک چوب زدن بود، در صورتی که رسانه های متخلف باید مورد عتاب قرار بگیرند نه رسانه هایی که در چارچوب قانون و ارزش های اسلامی فعالیت می کنند.»
«اسماعیل کوثری» هم با اشاره به اینکه رییس جمهوری به صورت مبهم درباره رسانه ها سخن می گوید، گفته اگر رسانه ها به دولت انتقاد می کنند، دیگر نباید بگویند این رسانه ها از دژ پولادین برخوردارند، چرا آقای رییس جمهور درباره رسانه هایی که به اعتقادات مردم و مقدسات اسلام اهانت می کنند، سخنی نمی گوید و حرفی نمی زند؟!
1654
انتهای پیام /*
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]
-
گوناگون
پربازدیدترینها