محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842747510
تجلیل از «پرویز کلانتری» نقاش کتاب‌های درسی/۱ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پیش از انقلاب یک وصله ناجور در بدنه حکومت بود
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: تجلیل از «پرویز کلانتری» نقاش کتاب‌های درسی/۱
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پیش از انقلاب یک وصله ناجور در بدنه حکومت بود
نقاش داستان درسی «چوپان دروغگو» با بیان اینکه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پیش از انقلاب یک وصله ناجور در بدنه حکومت بود، گفت: در دوران گذشته کانون برای همه نهادهای فرهنگی دنیا شناخته شده بود.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات باشگاه خبری فارس «توانا»، بیستمین نشست «یکشنبه‌های انسان‌شناسی و فرهنگ» با موضوع «نگاهی به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» شب گذشته با حضور ناصر فکوهی، پرویز کلانتری، غلامرضا امامی، شهرام اقبال‌زاده، اسدالله شعبانی و جمعی از اهالی فرهنگ و ادب در سالن اجتماعات مرکز مشارکت‌های فرهنگی هنری شهرداری تهران برگزار شد. در ابتدای این مراسم پرویز کلانتری، مدیر سابق نقاشی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: یکی از شانس های بزرگ زندگی‌ام، آشنایی با «ناصر فکوهی» است چراکه وی به شکل حیرت انگیزی صاحب تألیفات بسیاری است. * کلانتری: دانشمندان ایرانی، همتا ندارند و تاکنون کسی جایگزین آنها نشده است وی اضافه کرد: بنده بسیار آدم خوش شانسی هستم و ناچارم این را بگویم که در جوانی وقتی در یک مؤسسه انتشاراتی کار می‌کردم و عهده‌دار نقاشی کتاب‌های درسی شدم، با انسان‌های فاخر بسیاری آشنا شدم که جانشین ندارند، مؤلفانی همانند پدر جغرافیای ایران «محمدحسن گنجی» که با این فرد بسیار کار کرده‌ام. کلانتری ادامه داد: روزی محمدحسن گنجی، از بنده خواسته بود یک کویر برای کتاب جغرافیا بکشم و چون نمی‌دانستم اصلاً کویر چیست و آن را از نزدیک لمس نکرده بودم، دستم را گرفت و به مرکز مطالعات مناطق خشک در دانشگاه تهران برد که خودش این مرکز را پایه‌گذاری کرده بود، و چندین عکس از کویرهای تهران را جلوی دیدگانم گذاشت؛ باید گفت این افراد در من و بسیاری از هنرمندان دیگر تأثیرگذار بوده‌اند که جانشین ندارند. وی افزود: در آن زمان بنده باید خشایار شاه برای کتاب‌های درسی نقاشی می‌کردم که کشیدن این تصاویر برایم جای سوال داشت که نحوه و پوشش لباس آنها چگونه بود، اما اساتید بزرگی ذره ذره به من آموختند، حتی در آن زمان «غلامحسین مصاحب» که دایرةالمعارف فارسی را منتشر می‌کند، از بنده کار می‌خواست، او بسیار آدم سخت‌گیر اما فروتن بود و اجازه نمی‌داد روی کتاب نوشته شود، دکتر !! که این افراد اصلاً جانشین ندارند. * روایت پرویز کلانتری از تأسیس انجمن حمایت از حقوق کودکان نقاش داستان درسی «چوپان دروغگو» گفت: سال 1960 به همراه مؤلفان کتاب‌های درسی به کشور آمریکا سفر کردم، حدود 6 ماه با «حافظ فرمان فرما» کار کردم که این از خوش اقبالی بنده بود. وی درباره کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: بخش بزرگی از زندگی بنده در ارتباط با کودکان گذشت، در جوانی کتاب‌های درسی را برای کودکان و نوجوانان نقاشی کردم و بلافاصله کتاب‌های داستانی را نقاشی می‌کردم که اینجا جای دارد از «ثمین باغچه‌بان» یاد کنم که خیلی دوست داشت تنهای من برای او نقاشی کنم. کلانتری ادامه داد: حدود یک هفته گذشته به مناسبت بیستمین سال تأسیس انجمن حمایت از حقوق کودک بر اساس کنوانسیون حقوق بشر سازمان ملل با بنده تماس گرفتند و گفتند 20 سال گذشته بنده بنیانگذار این انجمن بودم؛ جالب است در آن سال‌ها ما عده کمی بودیم یعنی در حدود 12 نفر که دغدغه این مهم را داشتیم که چگونه می‌شود این انجمن را برپا کرد، اصلاً هیچ گاه حکومت‌ها رغبتی برای انجمن‌های فرهنگی ندارند اما ایران تنها کشور اسلامی است که این کنوانسیون را امضاء کرده است. وی افزود: همه فکر و ذکر ما این بود که چگونه می‌توان این انجمن را در ایران راه‌اندازی کرد، در نهایت به پیشنهاد دوستان بنده تقاضای انجمن حمایت از حقوق کودک بر اساس کنوانسیون حقوق بشر سازمان ملل را نوشتم و خوشبختانه هم پس از پیگیری‌های بسیار، درست شد، که باید گفت انجمنی که 20 سال گذشته بنا به تقاضای بنده پایه آن ریخته شد الان دارای عضوهای زیادی است که دیدن این اعضا برایم حیرت‌انگیز بود. تصویرگر داستان درسی «روباه و کلاغ» گفت: بخشی از زندگی بنده در ارتباط با کودکان و نوجوانان گذشت یعنی وقتی که کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دنبال یک نفر می‌گشت که عهده‌دار آموزش بخش هنرهای تجسمی شود، این شانس به بنده اصابت کرد که همان اولین بار بنا به پیشنهاد «نادر اردلان» آن را پذیرفتم. وی اضافه کرد: به پیشنهاد «نادر اردلان» برای آموزش به جونیورآر سنتر که محل آن در لوس‌آنجلس است و ساختمان آن هم یک اثر معماری مهم به شمار می‌رود، رفتم. جونیورآر سنتر هر از گاهی با همکاری شاگردانش کارهایی را انجام می‌داد، در آن زمان ماشین تولید شده فورد را از خط زنجیر خارج و در مؤسسه گذاشتند و و آچارهای مخصوص را به تینیجرهای 10 تا 12 تحویل دادند تا اوراق کنند و از اوراق شدن این ماشین نیز فیلم تهیه کردند، خیلی باهیجان بود این بچه‌ها با چه هیجانی این ماشین را چنان اوراق کردند که اسکلت آن همانند اسکلت یک ماهی در ساحل باقی ماند، یک ماشین نو که از خط زنجیر تولید به شیوه جهان سرمایه داری آمریکا، خارج شد. والدین این بچه‌ها اعتراض کردند که ما فرزندانمان را برای یادگیری و سازندگی به این مؤسسه فرستادیم نه برای خربکاری! اما آن هنرمند هوشمندانه و با زبان ساده به آنها توضیح داد که این بچه‌ها هر وقت در خانه خواستند یک ساعت کهنه و یا یک رادیو خراب را وراق کنند شما اجازه ندادید ما این شانس رابه آنها دادیم که یک اتومبیل نو را اوراق کنند و این کار در بچه‌ها بسیار تأثیرگذار بود که این مهم موجب شد تا تجارب بسیاری را کسب و به کانون منتقل کنم. * در آن دوران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان یک وصله ناجور در بدنه حکومت بود! این نقاش با بیان اینکه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان یک وصله ناجور در بدنه حکومت بود، گفت: جوانانی آمده بودند همانند بهرام بیضایی که تمام محصولات کانون پشت سر هم از نهادهای بسیار مهم بین المللی جایزه می‌گرفتند که هنوز این جوایز در کانون موجود است و فیلم‌های سینمایی و انیمیشن زیادی در آن دوران ساخته شد که برنده جایزه‌های جهانی شد. وی اضافه کرد: در آن دوران همه نهادهای فرهنگی هنری دنیا، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را می‌شناختند و ترکیب آن هم ترکیب عجیبی بود که ناچارم بگویم سیستم روشنفکران و تکنوکرات‌های ارگانیک خودشان را نداشت و اینها را از تحصیل کرده‌هایی که از خارج آمده بودند، وام می‌گرفت و آنها چپ‌گرا بودند یک ترکیب عجیب و غریبی که آنها به خاطر آرمان خواهی این کتاب‌ها را نوشته و نقاشی‌ها را انجام داده و فیلم‌هایی را می‌ساختند و انتظار پول هم نداشتند و مدیرعامل هم 25 ساله و بقیه افراد کانون هم زیر 25 سال بودند و تنها شخص مسن آنها بنده بودم * روایت شهرام اقبال‌زاده از کانون پیش از انقلاب در ادامه این مراسم شهرام اقبال‌زاده نویسنده ادبیات کودک و نوجوان بیان داشت: امروز از دو بزرگ فرهنگ و ادب ایران و ادبیات کودک به صورت خاص تجلیل می‌شود که بسا جای خوشنودی است. وی اضافه کرد: وقتی به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نگاه می‌کنم آن هم کانون پیش از انقلاب، یاد آژاکس دهه 70 می‌افتم یک تیم بی‌نظیری که تکرار نخواهد شد حتی بارسلونا. اقبال‌زاده ادامه داد: وقتی به ترکیب آن زمان بچه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نگاه می‌کنم، بسیار برایم حیرت‌انگیز است، این همه آدم بزرگ چطور اینجا جمع شده‌اند و چطور می‌شود یک مجموعه بزرگ را با یک درایت خاصی از هم پاشید؟. وی افزود: یکی از دوستان دارای یک برادر دچار مشکل ذهنی بود که سه سال، کلاس اول ابتدایی را تکرار کرد و به بنده گفت فکر می‌کنم این بچه عقب مانده ذهنی است اما به او گفتم که او یک نابغه است!! به همین منظور معتقدم فرو پاشیدن اعضای کانون یک نبوغ خاصی می‌خواست یعنی وقتی نگاه می‌کنم این همه هنرمند بزرگ، چطور همه اینها حتی آدم غیرسیاسی همانند «احمدرضا احمدی» را هم تحمل نکردند!! برایم جای سوال است. این نویسنده پیشکسوت ادبیات کودک و نوجوان گفت: احمدرضا احمدی پیش از انقلاب متهم بود که چرا سیاسی شعر نمی‌گوید و بعد از انقلاب هم تسویه‌‌اش کردند!! وی اضافه کرد: یکی از دوستان بنده سال 1358 از فرانسه به ایران برگشته بود، به بنده گفت یک کاریکاتور درباره انقلاب ایران دیدم که مربوط به سال 58 است که همه بزرگان عالم اندیشه را دور نقشه ایران گذاشته و از همدیگر می‌پرسند که اینجا چه خبر است؟ اقبال‌زاده ادامه داد: خوشبختانه ادبیات کودک در بخش مستقل خود، بزرگان خودش را می‌شناسد. انتهای پیام/
92/12/12 - 10:16
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 177]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها