تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834298985
سعید جلیلی نماد «مقاومت» یا لیدر «جریان تندرو»؟!/ حرکت آرام دیپلمات هسته‌ای به سوی سیاست ورز شدن!
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
سعید جلیلی نماد «مقاومت» یا لیدر «جریان تندرو»؟!/ حرکت آرام دیپلمات هسته‌ای به سوی سیاست ورز شدن!
سعید جلیلی که در همین روزهای نه چندان دور گذشته نامش با دیپلمات هسته‌ای و مذاکرات ایران و 5+1 گره خورده بود، این روزها گویی مسیر دیپلمات بودن را به سوی سیاست ورز شدن طی می کند.
به گزارش نامه نیوز، روزهای پس از انتخابات 92 اگر برای جریانات سیاسی و سیاسیون در تب و تاب انتخابات مجلس دهم در حال گذران است، اما روزهایی متفاوت‌تری برای 7 کاندیدای دیگر و رقیب رییس جمهور منتخب است. روزهایی که رقبای دیپلمات روحانی، از یک سو کاندیدای اصلاح طلبی که به نفع او کنار کشید و دیگر رقبای شیخ همه و همه در گوشه‌ای از سیاست کشور در آماده باش برای برداشتن خیزی دیگر در عرصه سیاست کشور هستند.
آنگونه که ولایتی کاندیدایی که چون روحانی تعلیم یافته مکتب اصولگرای سنتی بود بر صندلی شیخ در مرکز تحقیقات استراتژیک تکیه زده تا شاید او نیز تدارک‌سازی سیاسی برای آینده را چون روحانی از این مرکز دنج و آرام و دور از حاشیه ورزی های سیاسی دنبال کند.
عارف مرد اخلاق‌گرای اصلاحات نیز که تن به خواسته رهبر جریان اصلاح گرا داد و از صحنه انتخابات کنار کشید در اوج تحرکات انتخاباتی برای ورود به مجلس دهم و نشستن بر صندلی ریاست این قوه است.
محمدباقر قالیباف شهردار کلان شهر پایتخت با سوداهای متعدد در سیاست ایران در اندیشه ورود طیف نزدیک به خود در انتخابات مجلس دهم است تا شاید اگر چون احمدی‌نژاد مسیر سیاست را از بهشت به سمت پاستور طی نکرد، اینبار چون روحانی از مسیر بهارستان روانه پاستور شود. حدادعادل مرد ادیب مجلس نیز همچنان در آمد و رفت نقش آفرینی در مجلس نهم است و یکی کردن فراکسیون های مجلس برای خارج کردن بازی از دست لاریجانی از جدیدترین تحرکات سیاسی اوست. روزگار محسن رضایی، محمدغرضی نیز در سکوت و اظهارات گاه و بیگاه با رسانه ها و محافل عمومی می گذر.
حرکت رقیب هسته‌ای روحانی از مسیر دیپلمات بودن به سمت سیاست ورزی!
سعید جلیلی اما کاندیدایی متفاوت در انتخابات ریاست جمهوری بود. متفاوت از آن جهت که او در زمانی بر صندلی کاندیدای ریاست جمهوری نشسته بود و پای مناظره با حسن روحانی کاندیدای آن روزهای انتخابات قرار گرفته بود که خود عنوان مذاکره کننده هسته ای را یدک می کشید کاندیدایی که از او به عنوان «خط مقاومت» در عرصه هسته ای یاد می شد و از حسن روحانی مذاکره کننده هسته ای سابق کشور دیگر کاندیدایی که با انتقادات زیادی در دوران حضورش در شورای عالی امنیت روبرو بود به عنوان «خط سازش» نام می بردند.
روحانی اما آنقدر فن خطابه و سخنوری را در روزهای پر التهاب انقلاب و بعد از آن را آموخته بود که با تکیه بر همان فن نیز یکی بعد از دیگری رقبای انتخاباتی اش را به کناری نهاد. یک روز قالیباف را سرهنگ خطاب کرد و آرا او را دچار ریزش کرد و روزی دیگر در همراهی با ولایتی نوک انتقادات را روانه روش جلیلی در مذاکرات هسته ای و دفاع از رویکرد خود کرد تا در نهایت صندلی پاستور اینگونه برای او آماده و مهیا شد.
رفتن روحانی به پاستور یعنی رفتن سعید جلیلی از مذاکرات هسته‌ای؟! این محتمل ترین پیش‌بینی از آینده مرد هسته ای آن روزهای کشور بعد از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید بود. پیش بینی که تحقق یافت تا جلیلی این روزها تنها در کسوت عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و نماینده رهبری در شورای عالی امنیت طی روزگار کند.
جلیلی اما گویی سودای سیاست ورز بودن را بیش از دیپلمات ماندن دارد که اینگونه به مانند دیگر کاندیداها تحرکات خاموش خود و طیف همراهانش در سیاست ایران چون پایداری ها و طیفی از حامیان احمدی نژاد را را برای کرسی های سبز پارلمان آغاز کرده است. او که در کوتاهترین زمان از روی کار آمدن حسن روحانی با شوک ناشی از توافقنامه ژنو روبرو شده بود امری که در اوج دیدارها و مذاکرات پی در پی خود موفق به کسب آن نشده بود این روزها در لفافه از برخی تصمیمات هسته ای دولت انتقاد می کند تا در کورس انتقادات از توافنامه ژنو از هم طیفان سیاسی خود عقب نماند. تاکید چندین باره او بر غنی سازی 20 درصد که در نتیجه این توافقنامه به حالت تعلیق درآمده است و اشاراتش به تهدیدات آمریکایی ها حتی بعد از توافنقامه ژنو را باید در راستای همین کنایه های دوپهلو و پنهانی او تعبیر کرد.
گویی فضای تند و افراطی برخی از حامیان دولت سابق و منتقدان تندرو دولت فعلی شرایط را برای خروج او از سکوت و روانه کردن انتقادات به پاستور تحت مدیریت روحانی فراهم ساخته است.
دیپلمات هسته ای که در همه این چند سال با واژه‌هایی چون مذاکرات هسته‌ای، گروه 1+5، نشست تهران، استانبول، بغداد و مسکو در محافل سیاسی و رسانه‌ای مطرح بود گویی در روزهای فراغت از مذاکرات پر تنش هسته ای بی تمایل نیست که مسیر سیاست ورزی را طی الارض کند تا شاید او نیز در کارزارهای انتخاباتی آتی چون حسن روحانی از کانال دیپلمات هسته ای بودن شانش به ریاست یکی از قوا برسد یا خود را به عنوان وزنه ای سیاسی در کشور مطرح سازد.
تله تندروی در مسیر جلیلی؟!
دیپلمات روزهای هسته‌ای نه چندان دور و سیاستمدار این روزها، همان دانشجوی علوم سیاسی و از حلقه مشهدی‌های دانشگاه امام صادق است که در سال 65 و در دوران دانشجویی به جبهه رفت و دیده بانِ لشگر خراسانی‌ها شد. دیده بانِ خراسانی در عملیات کربلای پنج، ترکش خورد و یک پای خود را از دست داد.
وابسته سیاسی وزارت امور خارجه، رئیس اداره بازرسی، دبیری سفارت، معاون اداره آمریکا شمالی و مرکزی، مدیرکلی دفتر مقام معظم رهبری، مشاور رئیس جمهوری، معاون اروپا و آمریکای وزارت امورخارجه مهمترین مسئولیت‌های دیپلمات جانباز در سالهای بعد از جنگ بود. اما اوج فعالیت‌های دیپلماتیک او از مهر 86 و با استعفای علی لاریجانی از دبیر شورای عالی امنیت ملی آغاز شد. سال‌هایی که او دور از قیل و قال های سیاسی داخلی مذاکرات هسته ای ایران با گروه 1+5 را پیش برد و به نماد مقاومت انقلابی در حوزه سیاست خارجی تبدیل گردید.
او گرچه از مسیر همین مذاکرات هسته ای توانست چهره معقولی را از خود در بین اصولگرایان به نمایش بگذارد اما عملکرد و رویکرد او در ایام انتخابات و طیف های سیاسی که اطراف او را گرد هم آمدند او را کم کم از طیف میانه رو و معتدل و عقلای اصولگرا دور کرد و به بدنه افراطی اصولگرایی نزدیک ساخت آنگونه که امروز نه تنها اصلاح طلبان که بسیاری از اصولگرایان او را نماد جریان تندرو اصولگرا می دانند. او که در ابتدا تلاش کرده بود حتی بدون تایید آیت الله معنوی طیف تندرو یعنی آیت الله مصباح و حمایت جبهه پایداری پا به عرصه رقابت بگذارد این روزها در همان مسیر گام بر میدارد. شاید سیاست ورزی همان دامی باشد که خاطره نماد مقاومت بودن او برای طیفی از مردم و افکارعمومی را نیز خدشه دار سازد.
1392/11/21
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها