واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: حیات در خطر سینمای ایران با بودجه حداقلی
تعطیلی سینماهای میانی پایتخت و برخی سینماهای مستقل شهرستان را نباید اتفاق عجیبی برای سال آینده تلقی کرد و با این بودجه برای سینمای نفتی ایران، باید حداقل عوارض را چنین اتفاقاتی دانست و در کنار آن، بی کاری گروهی وسیع از سینماگران به واسطه عدم وجود بودجهای برای تولید پروژه های جدی، اقدام متحمل دیگر پیش روی سینمای ایران است.
کد خبر: ۳۸۰۳۴۷
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۷:۱۷ - 19 February 2014
فروش حداقلی سینماهای ایران در سال آینده با بودجه حداقلی سازمان سینمایی همراه شده و همین امر نگرانیهای جدی را درباره فرجام اقتصاد هنر هفتم در سال آینده در پی داشته، چرا که با این شرایط، بعید است سال آینده سینمای ایران بتواند نفس بکشد و از هم اکنون میتوان ادامه حیات سینما را با این مختصات اقتصادی در خطر جدی تلقی کرد.
به گزارش «تابناک»، سینمای ایران با «کلاهقرمزي و بچه ننه»ی پنج ميليارد و 500 ميليون تومانی در انتهای سال 91 مجموعاً 32 میلیارد تومان فروش داشت و این رقم در سال 90، 35 میلیارد و در سال 89، 26 میلیارد بود. هرچند شاید چنین تصور شود که اتفاق خاصی رخ نداده اما واقعیت آن است که حفظ این رقم با افزایش قیمت بلیت حاصل آمده و شاهد ریزش شدید مخاطب در چند سال اخیر بودهایم که همچنان نیز استمرار دارد.
در واقع علی رغم عدم تغییر رقم کل فروش، تعداد بلیتهای فروخته شده بیش از سی و پنج درصد کاهش داشته و این کاهش تعداد تماشاچی سینما در سال 92 نیز استمرار داشته و با نیم نگاهی به فروش فیلم ها و متوسط رقم فروش در یازده ماه اخیر، متوسط فروش فیلمها در سال جدید از سال پیشین نیز کمتر شده و این اتفاق به منزله نزدیک شدن گروهی دیگر از سینماهای پایتخت و شهرستان ها به نقطه تعطیلی است.
ارزیابی ها چنین حکایت دارد که با توجه به بضاعت سینمای ایران برای سال 1393، نمی توان نگاه آنچنان امیدواری نسبت به گیشه سینماها داشت و این اتفاق، به معنای کاهش فروش فیلمها و کاهش بنیه سرمایه گذاران و تهیه کنندگان سینما و حتی پس رفت از تولید ملودرام های کم هزینه آپارتمانی است و این در حالی است که در صورت اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها، هزینه سینماداری بیش از اینها خواهد بود و احتمالاً بلیت سینما تا سقف 8 هزار تومان افزایش می یابد.
با اجرای طرح «سلام سینما»، چنین تصور میشد که راهبردی موثر برای بازگرداندن مخاطبان به سالنهای سینما در سال 1393 در دستور کار خواهد بود و اکران سراسری فیلم ها در قالب جشنواره بین المللی فیلم فجر نیز این امیدها را تقویت کرد که «سینما برای همه» شعاری باشد که بالاخره در این دولت جنبه اجرای بیابد اما این اتفاق بعید است رخ دهد و یارانه فرهنگی که در فاز نخست پرداخت نشد، در فاز دوم نیز مشاهد نمیشود و احتمالاً پرداخت نمیشود.
ظاهراً هنوز قرار نیست پذیرفته شود فرهنگ و به ویژه سینما دارای ظرفیت بسیار بالای اقتصادی است و همچنان نهادهای بودجه ریز، این «هنر-صنعت» را به رسمیت نشناخته اند است. چنین است که در حالی که پیشنهاد بودجه سینما در سال 91، 150 میلیارد تومان بود و در نهایت 120 میلیارد بود که از این رقم 50 میلیارد تومان معادل 41 درصد بودجه مصوب تخصیص پیدا کرد.
در بودجه 92، این رقم به 135 میلیارد تومان در لایحه بودجه ارائه شده به مجلس کاهش یافت که 95 میلیارد در مجلس تصوب شد و در نهایت بعید است تا انتهای امسال بیش از 40 میلیارد از بودجه این سازمان تخصیص یابد و این در حالی است که بیش از نیمی از این 40 میلیارد، هزینه های معمول سازمان سینمایی است و با کسر هزینه های برگزاری جشنواره ها و ... طبیعتاً رقمی باقی نمی ماند که هزینه کمک به سینماداران و دیگر بخشها شد.
حال بودجه 100 میلیاردی سینما در لایحه 93 در نظر گرفته شده که ظاهراً این رقم نیز در لایحه نهایی مصوب مجلس کسر شده است و با این حال درباره سال پیش روی سینمای ایران چه می توان گفت؟ اگر فرض را بر این بگذاریم که 70 میلیارد تومان در بودجه سال آینده برای سینما و تولید فیلم های فاخر در نظر گرفته شده باشد و از این رقم 41 درصد یا 28.7 میلیارد تخصیص یابد، حتی اداره سازمان سینمایی و نهادهای زیرمجموعه این سازمان نظیر بنیاد فارابی، انجمن سینمای جوان، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و... نیز ناممکن خواهد بود.
در سایر بخشها نیز بودجهای برای سینمای ایران در نظر گرفته نشده که بتوان درباره آینده این حوزه چشم انداز روشنی متصور شد و در واقع سال آینده که بسیاری از سینماگران مطرح قصد ساخت فیلم با مشارکت فارابی داشتند و سینمادارانی که امیدوار به دریافت سوبسید از سازمان سینمایی برای ادامه حیات بودند، با دست های خالی مواجه خواهند شد که بودجه کل کشور به آنها تحمیل کرده و از این حیث، شرایط بسیاری دشواری پیش رو است؛ شرایطی که واقعاً مدیریتش، نیازمند مدیران اقتصاد بسیار کارکشته برای گذار از این وضعیت است.
بودجه حداقلی سال آینده، حیات سینمای ایران را در سال 93 به شدت در معرض خطر قرار داده است. تعطیلی سینماهای میانی پایتخت و برخی سینماهای مستقل شهرستان را نباید اتفاق عجیبی برای سال آینده تلقی کرد و با این بودجه برای سینمای نفتی ایران، باید حداقل عوارض را چنین اتفاقاتی دانست و در کنار آن، بی کاری گروهی وسیع از سینماگران به واسطه عدم وجود بودجهای برای تولید پروژه های جدی، اقدام متحمل دیگر پیش روی سینمای ایران است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]