تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819762867
22 بهمن ، روز موعود خدا
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
22 بهمن ، روز موعود خدا گرگان - ایرنا 21 بهمن فرا رسیده بود ، مردم بفرمان امام برای مقابله با حکومت نظامی خیابان دماوند را سنگر بندی کردند ، همان شب جنگ نابرابر کوکتل مولوتف ها با تانکها در گرفت که تا صبح ادامه داشت ،در پایان رژیم شاهنشاهی سرنگون و فجر انقلاب در 22 بهمن دمیده شد.
بگزارش ایرنا؛ 35 سال پیش خیابانهای تهران و تمام شهرها حتی روستاهای کشور زیر پای مردمی که خواهان سرنگونی سلسله پادشاهی بودند می لرزید، در بهمن ماه 57 انقلاب وارد مرحله حساس و سرنوشت سازی شده بود ،تمام توطئه ها و ترفندهای آمریکاییها و ایادی آنها برای حفظ و بقا رژیم شاهنشاهی یکی پس از دیگری رنگ می باخت تنها شانس آخر آنها اعلام حکومت نظامی با هدف سرکوب تظاهرات با مشت آهنین بود که این توطئه نیز در شب 21 بهمن با هوشیاری حضرت امام و درصحنه ماندن مردم در نطفه خفه شد .
صبح روز 21 بهمن 57 مثل همه جوانهای کشور باتفاق دوستی برای شرکت در تظاهرات خیابانی که در تهران بطور باشکوه و گسترده ای انجام می شد با یک تانکر سوخت رسان از شمال به تهران آمده بودیم در آن دوران تظاهرات به اوج خود رسیده بود ، کشور وضعیت ملتهبی داشت ، درگیریها و تیراندازیهای مستقیم علیه تظاهرکنندگان زیاد شده بود ، آمار تعداد شهدا و مجروحین هر روز بالا می رفت ، ایادی رژیم مستاصل شده بودند و برای سرکوب اعتراضات و شورشهای مردم هر روز به حیله و ترفند جدیدی متوسل می شدند .
اعتصاب اکثر مراکز تولیدی از جمله صنعت نفت که شاهرگ حیاتی کشور بود همه فعالیت های اقتصادی را فلج کرده بود ، تظاهرات خیابانی ، آتش زدن مراکز مهم اقتصادی ، نظامی و سیاسی که مورد تنفر مردم بودند ، برگزاری سخنرانیهای گوناگون در دانشگاهها ، مساجد ، تشییع جنازه شهدا همه و همه صحنه های روزمره زندگی در ایران در حال انقلاب محسوب می شدند .
در هر حال تانکر سوخت رسان بدلیل ازدحام جمعیت و تظاهرات توی چهار راه تهران پارس توقف کرد و ما از ماشین پیاده شدیم و کمی بعد به جمعیت پیوستیم حدود دویست متر پایین تر انگار خبر هایی بود ، جمعیت کم کم زیاد می شد شور و حال عجیبی در میان مردم حاکم بود آنها می گفتند دیشب پرسنل ستاد و پایگاه نیروی هوایی که در حوالی خیابان دماوند قرار داشت شورش کرده و با کمک مردم انبار مهمات آنرا تخلیه و سلاحها را بین مردم پخش کرده اند .
در ابتدای روز تک و توکی صدای تیر اندازی می آمد اولش زیاد نبود ولی کم کم زیادشد بطوریکه در حوالی ساعت 11 صبح صدای تیر اندازی یک آن از پایگاه قطع نمی شد ، هوا سرد بود و باران زمین را خیس کرده بود ، توی کوچه های خیابان دماوند مردم را می دیدم که مرتب از خانه هایشان بطریهای خالی شیشه می آوردند و جوانها در گروههای سه یا چهار نفری با صابون و بنزین و پارچه کوکتل مولوتف درست می کردند در آن زمان جوانها در ساخت این سلاح آتشزا و دستی که در دوران انقلاب بسیار کارآمد بود حرفه ای شده بودند این سلاح بسیار ارزان ، ساده، سریع الساخت و در جنگ های شهری بسیار کارساز و تاثیر گذار بود .
بهرحال کوکتل مولوتف ها که تعداد آنها بسیار زیاد بود را در پشت بام خیابانهای اطراف انبار می کردند ، تیر اندازی و غرش مسلسلها آنی قطع نمی شد بعد از ظهر شده بود که اعلامیه حضرت امام ( ره ) مبنی بر ماندن مردم در خیابانها ومقاومت در برابر حکومت نظامی ارتش قرایت شد ، هرلحظه بر تعداد جمعیت اضافه می شد هر کسی کاری انجام می داد گویا همه کارها خود بخود برنامه ریزی می شد انگار کسی همه چیز را فرماندهی و هدایت می کرد .
هسته های کوچک مقاومت مردمی بطور خود جوش شکل گرفت و در عرض چند ساعت صدها کیسه شن و خاک برای مقاومت در برابر حمله احتمالی ارتش در خیابانها و پشت بام منازل و مغازه های کنار خیابانها روی هم چیده شد .
واقعا صحنه ، صحنه جنگ خیابانی شده بود .
مردم بطور خودجوش هر آنچه که برای بستن خیابان بدرد می خورد را با خود حمل کرده و روی اسفالت خیابان می کشاندند ظرف چند ساعت کیسه های خاک و شن تیر آهن های ساختمان بشکه های قیر و ... چهره خیابان دماوند و تهران پارس را دگرگون ساخت و آن را بصورت یک منطقه جنگ زده در آورد .
آن روز در واقع جرقه پیروزی انقلاب اسلامی بعد از سالها مبارزه ، زندان ، حصر ، خون دل خوردن ، زجر ، شکنجه مبارزان و انقلابیون و دادن هزاران شهید زده شده بود .
شب فرا رسید بهمراه دوستم محمود همچون دیگران در پشت بام یک نانوایی در پناه چند گونی خاک و شن که دهها کوکتل مولوتف در آن گذاشته شده بود سنگر گرفتیم .
حوالی نیمه های شب بود که زوزه موتور تانکها شنیده شد ارتش دستور حمله را صادر کرده بود ، نبرد خیابانی تقریبا از اوایل شب شروع شده بود ، سلاح انقلابیون کوکتل مولوتف و مقادیری تفنگ ژ-3 و کلت بود و سلاح دژخیمان آتش تانک و مسلسل بود ، بچه های مستقر در سنگر ها کوکتل مولوتف ها را بر سر تانکها پرتاب می کردند مثل این بود که باران آتش از آسمان روی تانکها می بارد از بالای پشت بام که به خیابان نگاه می کردی سطح خیابان مملو از آتش و شیشه های شکسته بود چون شب بود از دور که نگاه می کردی مثل این بودکه در خیابان شمع های آتش زا روشن کرده بودند تانکها آتش گرفته و بی هدف به این طرف و آنطرف می خزیدند واقعا صحنه های هولناکی بود حداقل برای ما که آن موقع جوان بودیم و این چیز ها را ندیده بودیم .
تانکها زوزه کشان دیوانه وار به هرطرف تیر اندازی و شلیک می کردند راننده های تانکها گیج شده بودند نمی دانستند چکار کنند واقعا دست و پای خود را گم کرده بودند برخی در نتیجه مقاومت مردم پا به فرار گذاشتند عده ای از آنها کشته و مجروح شدند و بقیه هم دم دمای صبح یا به مردم پیوسته بودند یا تسلیم شده بودند خلاصه آن شب فراموش نشدنی با هر سختی و مشقتی که بود به پایان رسید ، جرقه پیروزی انقلاب زده شده بود ، اولین سنگر نظامی دژخیمان فرو ریخته بود در واقع ابتکار عمل از آن به بعد به دست مردم افتاده بود .
سپیده دم 22 بهمن از پشت قله دماوند سر بر آورد در خیابان غلغله ای بپا بود صدای تیراندازی هوایی یک آن قطع نمی شد انبار مهمات پادگانها مورد یورش واقع شده و کلیه سلاحهای سبک ، خودرو های نظامی و... به دست مردم افتاده بود .
آمبولانسها مدام در حال رفت و امد بودند و جنازه ها و مجروحین در گیریهای شب گذشته را به بیمارستانها و مراکز درمانی منتقل می کردند .
پس از درگیری نظامی خیابان دماوند که جرقه پیروزی نهایی در آن زده شد اکثر مردم مسلح شده بودند ، با پیروزی شب 21 بهمن آنها اعتماد بنفس عجیبی پیدا کرده و پایگاههای رژیم را یکی پس از دیگری فتح می کردند .
آنها اکنون برای تصرف سایر پادگانها و مراکز حساس نظامی و دولتی بویژه ساختمان تلویزیون با خود روهای شخصی در حالیکه تفنگها و مسلسها را از شیشه های ماشین بیرون آورده بودند بسرعت از خیابانها تردد می کردند .
از طرف دیگر مردم از خانه های خود برای جوان هایی که توی سنگر های خیابان مستقر بودند و بعضا صورتهای خود را پوشانده بودند غذای گرم می آوردند و با آنها ابراز حمایت و همبستگی می کردند .
22 بهمن 57 صبح بسیار سرد مه آلودی داشت در میدان امام حسین و خیابان دماوند تانکها را می دیدی که مثل جنازه های پولادین هر کدام بطرفی خزیده و چپیده بودند چند ساعت بعد پادگانها و مراکز حساس دولتی یکی پس از دیگری بدست مردم سقوط کردند و در اواسط روز بود که رادیو با صدای شهید محلاتی اعلام کرد: ˈ بسم الله الرحمن الرحیم. این صدای انقلاب اسلامی ایران استˈ مردم به خیابانها ریختند ، فریاد الله اکبر سرمی دادند ، شیرینی پخش می کردند و ابراز شادمانی می کردند .
21 بهمن به عنوان آخرین روز سلسله 2500 ساله شاهنشاهی در تاریخ ثبت شد و 22 بهمن سرآغاز دوران جدید به یکی از روزهای موعود و نشان شده خدا تبدیل گشت .
تمام
گزارش از :طاهرپور
579
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
20/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها