محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803714333
راه نجات هامون
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
راه نجات هامون خبر آنلاین در مطلبی با عنوان « راه نجات هامون و سیستان چیست؟» نوشت:آنچه در سیستان به نام نعمت خوانده می شود، مرهون و مدیون و وابسته به وجود و حضور هامون است و درحقیقت سیستان بدون هامون هیچگاه وجود نداشته و هرگز باقی نخواهد ماند.
در این مطلب که به قلم « محمد درویش » منتشر شده آمده است: حال هامون خوب نیست؛ درست مثل حال بختگان که انگار بخت از او قهر کرده یا حال پریشان که مانند دیگر زیستمندان ساکن در اطرافش، به شدت پریشان حال شده و یا ارومیه که امیدش شاید به آخرین برف سفید در زمستان 92 باشد ...
با این تفاوت که احتمال درک برف توسط هامون، به مراتب کمتر از ارومیه است؛ با این وجود، امکان احیای دوباره ی این پهن پیکرترین آبگیر خاوری وطن، بسیار بیشتر از ارومیه است! چرا؟
برایتان می گویم ...
در پنجمین روز از دی ماه 1392، پرقدرت ترین ˈدولت زنˈ جمهوری اسلامی به همراه گروهی از همکارانش در سازمان متولی محیط زیست ایران، راهی سیستان شد و مورد استقبال مردمی قرار گرفت که او را بانوی هامون خطاب می کردند و برای موفقیتش بر پیامبر (ص) و یارانش درود می فرستادند و صلوات نذر می کردند.
امّا به راستی معصومه ابتکار برای هامون چه می توانست بکند؟
این چه کاری است که او توانایی انجامش را دارد، اما اسلاف پیشینش چون فاطمه جوادی یا محمدی زاده قادر به تحققش نبودند؟
ابتکار در همان جلسه ی پرشور ملاقات با نمایندگان تشکل های مردم نهاد، اساتید و پژوهشگران در دانشگاه زابل، تفاوت خود را با همتایان پیشینش نشان داد!
آنجا که دید به جای گوش سپردن به سخنان و درد دل های مردم و نمایندگان سمن های محیط زیستی، باز این مسئولین ریز و درشت منطقه هستند که از این تریبون برای یک نطق انتخاباتی دارند استفاده می کنند.
وی گفت از دانشگاه نخواهد رفت، مگر به سمن ها هم اجازه ی سخن گفتن داده شود.
راهکاری که شاید، کارآمدترین راه موفقیت در هر طرح محیط زیستی هم باشد. به ویژه اگر آن طرح نامش نجات هامون و مجری اش، بانوی هامون باشد.
هامونی که صدها هزار سال است در پایاب یکی از بزرگترین و پرآب ترین حوضه های آبخیز آسیای جنوب غربی به حیاتش ادامه داده و میزبان آب گوارا و شیرینی است که به مدد رودخانه ی یک هزار و پنجاه کیلومتری هیرمند این ماده ی ارزشمند، زندگی ساز و خنک بام دنیا (هیمالیا) را به نزدش می رساند؛ رودخانه ی مرموزی با بستر بیش از سه کیلومتر که در طول 135 سال گذشته بین 50 متر مکعب تا 20 هزار متر مکعب در ثانیه آب را از خود عبور داده و از همین رو هیرمند را یکی از بزرگترین و در عین حال متغیر ترین رودخانه های موجود بین دجله و سند می شناسند.
رودخانه ای که پیش بینی رژیم آبی آن بسیار دشوار و عملاً ناممکن به نظر می رسد.
همین ویژگی ناسازه وار (پارادوکس گونه) توانسته از یک سو بزرگترین و زیباترین دریاچه ی آب شیرین جهان با وسعتی بالغ بر 5700 کیلومتر مربع، با تنوّع زیستی خیره کننده و کم نظیر را برای سیستان به ارمغان آورده و در مواقع سیلابی، بهشت پرندگان آبزی و کنارآبزی نام بگیرد که در آن تا 700 هزار بال پرنده (مطابق سرشماری اسماعیل کهرم در نخستین سال های دهه ی پنجاه خورشیدی) ساکن بوده اند!
و از سوی دیگر فزونی یا کمبود غیرقابل تحمّل آب در سال های ترسالی یا خشکسالی خسارت هایی جبران ناپذیر و ژرف بر منطقه و تمامی زیستمندانش، به ویژه آدمی وارد ساخته است.
رخدادی که ادامه ی زیست انسان و پایداری معیشت آن را در سیستان به کابوسی دیرینه در نزد مردمان سختکوش این سرزمین بدل کرده است.
گفتنی آنکه تالاب های سه گانه ی هامون در پست ترین قسمت کاسه ی سیستان قرار دارد.
این تالاب ها به واسطه ی هموار بودن چاله ی سیستان دارای عمقی بین 2 تا 4 متر بوده و بیشینه ی عمقی که در آنها مشاهده شده هیچگاه از 10 متر تجاوز نکرده است.
از همین رو از نظر حجم آبی که این پهنه ی آبی می تواند بپذیرد در مقایسه با دریاچه ارومیه که آن هم از مساحتی تقریباً برابر با هامون (در مواقع پرآبی) برخوردار است حدود یک سوم کمتر بوده و بیشینه ی آن به حدود 12 میلیارد متر مکعب می رسد.
همچنین بخشی از این دریاچه ی پهناور با عنوان تالاب بین المللی هامون به وسعت 50 هزار هکتار در تاریخ 23/6/1975 با شماره 21R007 در کنوانسیون بین المللی رامسر به ثبت رسیده است.
در اهمیت وجودی این تالاب یا دریاچه همان بس که اشاره کنم به باور مردمان این دیار: آنچه در سیستان به نام نعمت خوانده می شود، مرهون و مدیون و وابسته به وجود و حضور هامون است و درحقیقت سیستان بدون هامون هیچگاه وجود نداشته و هرگز باقی نخواهد ماند.
به عبارتی ساده تر حیات و معیشت اصلی جمع کثیری از مردمان سیستان شامل: صیادان، گاوداران، شکارچیان، تختک نشینان، حصیربافان، عشایر مالدار و ... به طور مستقیم به حفظ این دریاچه بستگی داشته است.
چه باید کرد؟
آنچه لازم است در باره ی هامون و سیستان بدانیم آن است که نخستین اولویت ما باید مجاب کردن طرف افغانی برای در اختیار نهادن حق آبه ی قانونی هامون به میزان 27 متر مکعب در ثانیه باشد.
دیپلماسی محیط زیست در این بزنگاه می تواند ابزاری کارآمد محسوب شود چرا که با آبدار شدن هامون و کاهش غبارآلودگی منطقه ضریب امنیت تروریست های القاعده و طالبان در منطقه کاهش یافته و این موضوع می تواند انگیزه ای کارآمد هم برای دولت افغانستان و هم متحدین غربی اش به شمار آید تا پای میز مذاکره بنشینند.
چنین امکانی با توجه به تیم کارآمد موجود در وزارت خارجه دولت تدبیر و امید و نیز در اولویت بودن ملاحظات محیط زیستی در برنامه کاری حسن روحانی و اغلب همراهانش در کابینه ی یازدهم کاملاً در دسترس می نماید.
در عین حال لازم است هیرمند فقط نیاز آب شرب مردم سیستان را تأمین کند و مازاد آب در پهنه ی هامون های سه گانه هدایت گردد.
در همین راستا نگارنده بر این باور است که دیوار امنیتی که سبب قطع ارتباط هیدرولوژیکی هیرمند و هامون را فراهم کرده، باید برچیده شود؛ وابستگی معیشتی به سرزمین کاسته شده و در عوض به تقویت زیرساخت های تجاری، دانشگاهی، استحصال انرژی بادی و خورشیدی و به ویژه تقویت بوم گردی طبیعی و تاریخی پرداخته شود.
یادمان باشد که سیستان دست کم برای یک دوره ی ده ساله نباید چشم امید به بارآوری زمین و توسعه کشاورزی و دامداری داشته باشد.
هر چند، تقویت شیلات و صنایع وابسته به آن همچنان می تواند در دستور کار قرار داشته باشد.
1104/2729
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
17/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها