واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۱:۰۶
یک کاریکاتوریست گفت: هنوز در کشور ما به کاریکاتور به عنوان یک شغل نگاه نمیشود. عباس ناصری در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه خوزستان اظهار کرد: جایگاه اصلی کاریکاتور در مطبوعات است؛ هر چند در مکانهایی همچون جشنوارهها نیز از کاریکاتور استفاده میکنند. وی افزود: در مطبوعات و خبرگزاریها اغلب کارهایی که صورت میگیرد درباره سوژههای سیاسی و بینالمللی است. البته جایگاه چنین سوژههایی باارزش است اما مردم دوست دارند در مطبوعات کارهایی را ببینند که از دردهای آنها سخن میگوید و فکر میکنم مردم بیشتر تشنه این هستند که دردهایشان را به شکل کاریکاتور در مطبوعات ببینند. کارهای اجتماعی و اقتصادی داخل کشور بیشتر مورد پسند مردم هستند. ناصری، با بیان این که کاریکاتور پیامش را بسیار سریع و با زبانی بینالمللی به مخاطب میرساند و میتواند محتوای یک مقاله چند صفحهای را در یک لحظه به بیننده خود برساند، خاطرنشان کرد: متأسفانه در مطبوعات کشور آن قدر که باید به کاریکاتور بها نمیدهند. اکنون نیز مرسوم شده وقتی خبرگزاریها کاریکاتور را خریداری میکنند مطبوعات به راحتی اثر را از خبرگزاریها برمیدارند و حتی بعضی از آنها امضای شخص را نیز از پای اثر پاک میکنند. این کاریکاتوریست درباره خط قرمزهای موجود کاریکاتور بیان کرد: ما هنوز هم متوجه نشدیم خط قرمزها چه هستند. قاعدتاً خط قرمزهایی وجود دارد که ما به آنها احترام میگذاریم ولی در بعضی ادارات با آمدن یک مدیر خط قرمزها عوض میشوند و این برای ما مشکلساز است. او اضافه کرد: خط قرمزها در همان حدی که برای ما مشخص است قابل احترام است اما این که هر کسی برای خودش بنشیند و خط قرمزی را تعیین کند مشکلساز است. ناصری تصریح کرد: یکی از خط قرمزهایی که جزو خطوط قرمز اصلی نیز محسوب نمیشود و میتوان گفت جزو خطوط قرمز فرعی است عدم انتقادپذیری بعضی افراد است. به عنوان مثال اگر من کاریکاتوری بکشم و بگویم که فلان خبرگزاری ضعیف است بلافاصله بر علیه من موضع گرفته میشود و سعی میشود دنبال راهکارهایی بروند تا فرد را گیر بیندازند. در نتیجه من سعی میکنم که آن ارگان را نقد نکنم. پس این برای من یک خط قرمز میشود. وی همچنین با اشاره به کاریکاتور به مثابه شغل و حرفه اظهار کرد: در کشور ما اگر بخواهیم به عنوان یک منبع درآمد به کاریکاتور نگاه کرد واقعاً مشکل است. من به عنوان یک کاریکاتوریست از ابتدای روز باید به فکر کار برای مطبوعات، جشنوارههای مختلف، به روز کردن سایت و غیره باشم. با این حال، باز کم میآورم. من شخصاً به کسانی که علاقهمند به این کار هستند توصیه میکنم به عنوان شغل اصلی وارد این کار نشوند. او خاطرنشان کرد: درست است که ما در این کار به اسم و رسمی رسیدهایم اما شاید از 365 روز سال 300 شب آن را گرسنه بخوابیم و این را هیچ کس نمیبیند. ما بارها شده است که برای گرفتن بودجه یک جشنواره تحقیر شدهایم و کسانی مثل من که این حرفه را به عنوان شغل اصلی انتخاب میکنند برای این که جلو بروند مجبورند خیلی مسایل را تحمل کنند. این کاریکاتوریست توضیح داد: هنوز جامعه ما به این حرفه به عنوان یک شغل نگاه نمیکند و آن را نپذیرفته است و هنوز ما آن رفاهی را که باید داشته باشیم، نداریم. کد خبرنگار: 17027 انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 129]