تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 27 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):سكوت مؤمن تفكر و سكوت منافق غفلت است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1830548822




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

یک نقاش قهوه‌خانه‌ای: دردم را به چه کسی بگویم؟


واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۹:۱۶




17453.jpg

یکی از هنرمندان پیشکسوت - رشته‌ی در حال منسوخ - نقاشی‌ قهوه‌خانه‌ای، می‌گوید، علاقه‌مند است که این رشته‌ را به نسل جوان آموزش دهد ولی به علت نداشتن یک کارگاه مناسب، این امکان را ندارد. ‌ به گزارش خبرنگار سرویس هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نقاشی قهوه‌خانه‌ای به نوعی از نقاشی اطلاق می‌شود که هنرمند در آن به جای کشیدن تصویر از روی یک منظره یا صحنه‌ی واقعی، از تصورات ذهنی خود که برگرفته از متون داستان‌های رزمی، بزمی، حماسی و... است، بهره می‌گیرد و عموما تصاویری بدون در نظر داشتن پرسپکتیو، خلق می‌کند. بنابراین گزارش، این رشته‌ی هنری اکنون در لیست رشته‌های در حال منسوخ سازمان میراث فرهنگی است، چون در سطح کشور معدود هنرمندی باقی ماند‌ه‌ که در این رشته هنری مشغول به کار باشد و از سوی دیگر به نظر می‌رسد، این رشته بنا به دلایلی، دیگر چندان مورد اقبال هنرمندان جوان قرار نمی‌گیرد. برای پرس‌وجو درباره‌ی این رشته و وضعیت هنرمندانش با یکی از هنرمندان آثار نقاشی قهوه‌خانه‌ای در استان زنجان گفت‌وگو کرده‌ایم. اژدر محمودی که نزدیک به 80 سال سن دارد، یکی از هنرمندان باقی‌مانده در این رشته ‌است که هنوز هم کار می‌کند و هر سال آثار هنری خود را که شامل نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای و آثار قلم‌زنی است در نمایشگاه‌های مختلف عرضه می‌کند، او می‌گوید که چند سال است که علاقه‌اش به ارائه‌ی آثار قلم‌زنی نسبت به نقاشی قهوه‌خانه‌ای بیشتر شده است و در باره‌ی پیشینه‌ی کاری خود چنین توضیح می‌دهد: 58 سال است که به حرفه‌ی نقاشی قهوه‌خانه‌ای مشغولم. مدتی در استان زنجان با نام امام‌چکن( به زبان ترکی) یعنی کسی که نقاشی امام را می‌کشد، معروف بودم و این به علت علاقه‌مندی‌ام به کشیدن شمایل امامان و انبیاء بود. از من یک نقاشی بزرگ در کربلا در مسجد حضرت ابوالفضل (ع) روی وجود دارد. این هنرمند اظهار کرد:‌ حدود 45 سال است که از روی شاه‌نامه و مثلا داستان‌های نبرد رستم و سهراب و... تصاویر آن‌ها را نقاشی می‌کنم. حدود 35 سال است که به کار قلم‌زنی هم علاقه‌مند و مشغول شدم و در نتیجه‌ی این علاقه، تصاویر مختلفی مانند کیخسر، رستم، سهراب و... را روی فلزاتی مانند برنج و مس به صورت نقش درمی‌آورم. او با بیان اینکه نقاشی قهوه‌خانه‌ای را هنری خدادای در خود می‌داند، بیان کرد: نه تنها نقاشی قهوه‌خانه‌ای را از کسی نیاموخته‌ام، بلکه تحصیلات این هنر را هم ندارم. من روی هم حدود 26 روز در «اکابر»، درس خواندم. زمانی که من در آن‌جا مشغول به تحصیل شدم، درس خواندن در اکابر به این صورت بود که افراد شاغل شب‌ها یک ساعت به آنجا می‌رفتند و درس می‌خواندند. بعد از گذراندن آن یک ماه آموزش، مجله‌های باطله را کیلویی می‌خریدم (به مبلغ کیلویی دو ریال) و همه را مطالعه کردم. و سعی می‌کردم که خواندن و نوشتن را یاد بگیرم. محمودی درباره‌ی اینکه آیا هنرش را کسی در خانواده‌اش ادامه می‌دهد یا نه؟ ‌توضیح داد: 8 فرزند دارم که از میان آن‌ها تنها یک دخترم است که نقاشی می‌کشد. او هم ابتدا به سبک نقاش‌های معمولی نقاشی می کشید ولی با تشویق من رفته رفته به سمت نقاشی قهوه‌خانه‌ای کشیده شد. او درباره‌ی نمایشگاه‌های صنایع‌دستی توضیح داد: غالبا کارهای قلم‌زنی‌ام را به نمایشگاه صنایع دستی ارائه می‌کنم و این به این علت است که احساس می‌کنم آثار قلم‌زنی‌شده ماندگاری بیشتری دارد. من در شروع کارم به هنر قلم‌سیاه علاقه‌مند شدم و بعد احساس کردم آثار قلم‌سیاه فانی هستند و ممکن است زود از بین بروند. بعد آثارم را به روی بوم نقاشی بردم( نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای) و به این فکر کردم که احتمالا ماندگاری بیشتری دارند و اکنون نیز روی فلزات کار می‌کنم، چون فکر می‌کنم که کار روی فلزات ماندگارتر است و حتی حوادثی مانند زلزله و... نمی‌تواند این آثار راتخریب کند. این هنرمند نقاشی قهوه‌خانه‌ای اضافه کرد: دیگر پیر شده‌ام و نمی‌توانم جایی بروم و به روی دیوارنقاشی بکشم. در زمان جوانی روی دیوارهای قهوه‌خانه‌های زیادی نقاشی می‌کشیدم ولی اکنون سالانه دو یا سه نمونه برای خودم نقاشی می‌کشم و آن‌ها را در نمایشگاه صنایع دستی می‌فروشم. البته مردم به آثار نقاشی قهوه‌خانه‌ای من علاقه‌مندند، چنانچه اغلب تابلوهای من در میانه‌ی کار توسط دوستان و آشنایان خریداری می‌شود. او درباره‌ی نقاشی‌هایی که به تازگی کشیده است، توضیح داد: مجلس یوسف و زلیخا، تصویر نورعلی شاه درویش و واقعه عاشورا را به تازگی نقاشی کرده‌ام و علاقه‌مندم که در زمینه‌ی نقاشی قهوه‌خانه‌ای آموزش هم بدهم. ولی امکان آن برایم وجود ندارد چون برای کار یک اتاق 12 متری در حیاط خانه‌ام دارم که سقف آن ایرانت است و در زمان بارش باران حتی آب از آن چکه می‌کند. محمودی همچنین گفت: من یک هنرمند پیشکسوتم و با این امکانات شرایط کار کردن برایم بسیار دشوار است. برای رفع مشکلات خود بارها به مسئولان استانداری و میراث فرهنگی مراجعه کردم و مسائلم را با آن‌ها مطرح کرده‌ام ولی آن‌ها هرگز توجهی به این موضوع نشان ندادند. چندی پیش در مجلسی شرکت کردم که شهرداری تدارک دیده بود و قرار بود در این مجلس به مشکلات هنرمندان صنایع دستی رسیدگی شود، هرکس سخنان مسئولان را در این جلسه می‌شنید با خود فکر می‌کرد جای هنرمندان بهشت شده است ولی من می‌دانستم همه این‌ها شعار است. او درباره‌ی مشکلاتش گفت: یکی از بزرگترین مشکلات من این است که بیمه نیستم. یعنی بیمه‌ی هنرمندان صنایع دستی شامل حال من نمی‌شود. سال 87 در تلویزیون برنامه‌ای پخش شد که در آن گفته شد هنرمندان 60 سال به بالا بازنشسته محسوب می‌شوند. با اینکه آن زمان 61 ساله بودم ولی بیمه‌ای به من تعلق نگرفت. حتی وام هنرمندان صنایع دستی هم به من تعلق نمی‌گیرد. وقتی برای گرفتن وام مراجعه کردم به من گفتند که سن تو زیاد است و نمی‌توانی وام را برگردانی. نمی‌دانم به چه کسی دردم را بگویم که دردم را دوا کند؟ انتهای پیام
کد خبرنگار:







این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


فرهنگ و هنر

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن