محبوبترینها
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
بگ خرید تبلیغاتی راهی نوین برای معرفی برند شما
10 اشتباهی که ممکن است هنگام خرید هدایای تبلیغاتی انجام دهید
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1801773686
جشنواره‌هاي تجسمي بايد آسيب‌شناسي شود
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: جشنواره‌هاي تجسمي بايد آسيب‌شناسي شود
برخي معتقدند اين جشنواره‌ها به‌دليل مديريت‌هاي غلط و پايين‌بودن كيفيت آثار ارائه شده، تأثيري در رشد و بالندگي هنر نداشته و نخواهند داشت اما عده‌اي هم مي‌گويند اين جشنواره‌ها درهرحالت و با هر عنواني در تقويت هنر كشور و هنرمندان تأثيرگذار بوده‌اند و خواهند بود. بي‌ترديد برگزاري جشنواره‌ها و برپايي نمايشگاه‌هايي از آثار هنرمندان و پرداختن به اين بخش، در رشد هنرهاي تجسمي مؤثر است اما نوع برگزاري اين جشنواره‌ها، نبود آسيب‌شناسي پس از برپايي آنها و كم توجهي به نقص‌ها و ضعف‌هايي كه در بحث اجرايي آنها وجود دارد، مي‌تواند مانع از اين تأثير شود و حتي در برخي از موارد نتيجه معكوس داشته باشد. بر همين اساس دست‌اندركاران عموم جشنواره‌هاي مربوط به هنرهاي تجسمي كه به مناسبت‌هاي مختلف برگزار مي‌شود، با بودجه‌اي اوليه كه از نهادهاي دولتي دريافت مي‌كنند و بعضا با جذب اسپانسر، به برپايي، تداوم و گاه بين‌المللي شدن آن اهتمام مي‌ورزند كه اين نكته در ذات خود اقدام نامناسبي نيست اما آسيب‌شناسي آن، همچنين دقت در جزئياتش با توجه به‌نظر كارشناسان اين حوزه، موضوعي است كه در اين گزارش مورد نقد و بررسي قرار گرفته است.
احمد نادعليان هنرمندي كه با آثار محيطي شناخته شده است، معتقد است: مشكل اصلي جشنواره‌هاي هنرهاي تجسمي، يك وجهي بودن و برخورد شعاري با آنهاست.
تعدد جشنواره‌ها و نمايشگاه‌هاي هنرهاي تجسمي به‌خودي خود و با هدف توجه و رشد هنر، اتفاق خوبي است اما تكثر جشنواره‌هاي هنري، به‌خصوص در چند سال اخير در ايران با مشكل يك وجهي بودن مواجه بوده است و توجهي به بار هنري آنها نمي‌شود. از طرف ديگر به‌دليل كمبود فستيوال‌هاي مناسب كارهايي در جشنواره‌ها ارائه مي‌شود كه با روح هنري و موضوعي آن جشنواره سنخيتي ندارند.
او درباره رويدادهاي مهم هنري مثل جشنواره هنرهاي تجسمي فجر مي‌گويد: در جشنواره‌هايي مثل جشنواره هنرهاي تجسمي فجر كه رويدادي معاصر است، انتظار مي‌رود آثار نو و تازه‌اي از هنرمندان به نمايش دربيايد و داوري شود اما گاهي كمبود شركت‌كننده‌ها و بي‌كيفيتي آثار ارائه شده باعث مي‌شود از كارهاي آرشيوي در اين رويدادها استفاده شود. اين هنرمند محيطي درباره راه‌حل اين مسئله اظهار مي‌كند: به اعتقاد من راه‌حل راهبردي در مورد اين جشنواره‌ها دروني شدن آنها توسط خود هنرمندان است. در غيراين‌صورت جشنواره‌هايي از اين دست نه با هنر اسلامي و عرفاني ما سازگار خواهند بود و نه شاهد شكل‌گيري و جمع‌آوري آثار هنري هنرمندان معاصر خواهيم بود.
تعدد جشنواره‌ها به نفع هنر كشور نيست
قباد شيوا، طرا ح و گرافيست با انتقاد از تعدد جشنواره‌هاي تجسمي مي‌گويد: چنين جشنواره‌هايي كه فاقد خاصيت هنري هستند به فرهنگ و هنر كشور كمكي نخواهند كرد. امروز خيابان‌ها و معابر پر شده از فراخوان جشنواره‌هايي كه به مناسبت‌هاي مختلف برگزار مي‌شوند اما فاقد خاصيت هنري هستند. طبيعي است كه برگزاري اين جشنواره‌ها تنها تبديل به عادت غلطي شده كه مديران ما دچارش شده‌اند.
اين طراح و گرافيست معتقد است: كم شدن تعداد جشنواره‌ها، توجه بيشتر به كيفيت آثار و اطلاع‌رساني درست در سطح ملي و بين‌المللي به هنرمندان اين فرصت را مي‌دهد تا كارهاي نو و خلاقانه‌اي را به جشنواره‌ها بفرستند كه اين مسئله در بهتر شدن وضعيت هنر كشور مؤثر خواهد بود.
او همچنين با اشاره به بي‌برنامگي و نبود نظم در برگزاري برخي جشنواره‌هاي مهم مي‌گويد: برگزار نشدن و تعويق در برگزاري دوسالانه‌هاي تجسمي نيز از ديگر مواردي است كه در تضعيف حوزه هنرهاي تجسمي مؤثر بوده است. جشنواره بين‌المللي پوستر تهران و بي‌ينال گرافيك 2 موردي هستند كه به‌دليل مديريت غلط برخي از مديران هنري در برگزاري با مشكل مواجه شده‌اند.
انتقاد از سهل‌انگاري‌هاي مديريتي
اسرافيل شيرچي، هنرمند خوشنويس دليل ضعف برخي جشنواره‌هاي هنرهاي تجسمي را سهل انگاري‌هاي مديريتي در اين‌حوزه مي‌داند و معتقد است: اگر ايرادات فرهنگي برگزاري جشنواره‌ها برطرف نشود، برپايي جشنواره‌ها و نمايشگاه‌هاي اينچنيني كار سترگي نخواهد بود و صرفا تبديل به نمايشي براي مطرح شدن مديران مي‌شود. در اين صورت هنرمندان پيش رو و مطرح نيز در آنها شركت نمي‌كنند و كيفيت نمايشگاه‌ها پايين مي‌آيد.
وي معتقد است: پايه‌گذاري چنين جشنواره‌هايي بايد براساس كشف استعدادها و تكريم و تشويق هنرمندان باشد. به‌طوري كه هنرمندان به اين باور برسند كه آثارشان درصورت داشتن مؤلفه‌هاي يك اثر هنري واقعي مورد تمجيد قرار مي‌گيرد. او همچنين عنوان مي‌كند: بي‌توجهي به همين مسائل است كه باعث شده كشورهايي كه زماني پادوي فرهنگي و هنري ايران محسوب مي‌شدند، امروز ميزبان مهمترين و اصلي‌ترين جشنواره‌ها و نمايشگاه‌هاي هنري باشند.
فقدان دانش در سياستگذاري جشنواره‌هاي هنري
بهرنگ صمدزادگان اما مشكل مديران حوزه هنر را نداشتن مدرك تخصصي در رشته‌هاي هنري نمي‌داند و معتقد است: بايد به دانش و آگاهي در كار مديريتي بها داد. درخواستي كه مي‌توان از وزير ارشاد جديد داشت اين است كه به اين موضوع توجه كند. متأسفانه امروز در مديريت، داوري و شوراي سياستگذاري برخي از جشنواره‌ها با فقدان دانش روبه‌رو هستيم.
اين مدرس دانشگاه ادامه مي‌دهد: تخصص واقعي تلاش براي به‌روز‌رساني دانش است. كاري كه كشورهايي مثل تركيه و لبنان كردند. پيشرفت ما در هنرهاي تجسمي درصورتي تحقق پيدا مي‌كند كه افراد در اين حوزه بدون غرض‌ورزي و جناح‌بندي كار كنند. در دولت‌هاي مختلف برخي از سياستگذاري‌هاي غرض‌ورزانه نگذاشت كارها درست پيش برود.
سطح برگزاري جشنواره‌ها پايين آمده است
كامبيز درم‌بخش ضمن مفيد دانستن برگزاري جشنواره‌هاي تجسمي براي تشويق هنرمندان به خلق اثر، مي‌گويد: موفقيت اين جشنواره‌ها در گرو تعامل مناسب مديران و هنرمندان است. فايده حداقلي برگزاري اين جشنواره‌ها شركت هنرمندان در آنهاست. با برگزاري اين جشنواره‌ها هنرمندان بهانه‌اي براي كار نكردن ندارند و جايي براي عرضه آثار خود پيدا مي‌كنند.
او ادامه مي‌دهد: البته نبايد اين نكته را فراموش كرد كه سطح برگزاري جشنواره‌ها و نمايشگاه‌ها در كل دنيا پايين آمده است. هنرمندان مطرح هم تمايلي براي شركت در آنها ندارند چون بيشترشان معروفند و كارهايي كه از آنها فروش مي‌رود بيشتر از جايزه‌هايي است كه در اين جشنواره‌ها براي برگزيدگان درنظر گرفته مي‌شود.
اين طراح معتقد است: داشتن تخصص و مطالعات كافي در اين حوزه از مؤلفه‌هايي است كه بايد در انتخاب مديران درنظر گرفته شود. آگاهي و تعامل با هنرمندان و گالري‌داران و همچنين كمك و مشاوره گرفتن از كساني كه در اين زمينه اطلاعات خوبي دارند مي‌تواند به مديران براي انجام وظايف خودشان كمك كند. هنرمندان نمي‌توانند خودشان كارهاي اجرايي جشنواره‌ها را برعهده بگيرند. به همين دليل وجود مديران در اين حوزه براي پيشبرد كارها لازم است.
وقفه در برگزاري دوسالانه‌ها منجر به بي‌اعتمادي مي‌شود
ابراهيم حقيقي به تأخير در برگزاري دوسالانه‌هاي هنرهاي تجسمي اشاره مي‌كند و مي‌گويد: وقفه 10ساله در برگزاري اين دوسالانه‌ها نشان‌دهنده اين است كه برگزاركنندگان آن نتوانسته‌اند درست عمل كنند. اين مسئله منجر به بي‌اعتمادي شركت‌كنندگان و داوران خارجي مي‌شود. اين گرافيست عنوان مي‌كند: پيش از اين در دوسالانه‌ها شاهد حضور حداقل 30مهمان خارجي بوديم و اين استقبال بسيار قابل توجه بود اما در حال حاضر وقتي براي داوران خارجي اي‌ميل مي‌فرستيم كه براي شركت و داوري در جشنواره‌ها حضور داشته باشند، جوابي دريافت نمي‌كنيم. او معتقد است: اينگونه وقفه‌ها بيانگر اين است كه برخي از مديران ما مديريتي بدون برنامه دارند و در انجام كارها از متخصصان اين حوزه مشاوره نمي‌گيرند البته منصوب كردن مديراني كه سابقه هنري ندارند و در اين زمينه بي‌تجربه‌اند در اين روند تأثيرگذار بوده است.
برخي جشنواره‌ها براي استفاده‌هاي تبليغاتي برگزار مي‌شود
فرزاد اديبي دليل بي‌اعتبار شدن جشنواره‌هاي اصلي و دوسالانه‌هاي تجسمي را ورود سياست‌زدگي به اين حوزه مي‌داند و مي‌گويد: ريشه‌دارترين نمايشگاه‌ها و جشنواره‌ها در دنيا زمان و مكان مشخصي دارند ولي سياست‌زدگي در فرهنگ و هنر كشور ما باعث شد زمان و مكان برگزاري چنين جشنواره‌هايي در ايران با مشكل روبه‌رو شود. اين اتفاق به رسميت و اعتبار اين جشنواره‌ها لطمه زيادي زد.
اين طراح و گرافيست ادامه مي‌دهد: معمولا جشنواره‌هاي تجسمي به 2 بخش تقسيم مي‌شوند، بخش اول جشنواره‌هاي هدفمندي هستند كه ريشه زماني دارند مثل دوسالانه‌ها، چگونگي برگزاري، برنامه‌ريزي و سياستگذاري اين جشنواره‌ها داراي قاعده مشخصي است اما جشنواره‌هاي ديگري هستند كه متأسفانه براي استفاده‌هاي تبليغاتي برگزار مي‌شوند و به‌صورت قارچ‌گونه رشد مي‌كنند.
هنرمندان شايسته و توانا از عرصه هنر دور شده‌اند
محمدباقر آقاميري، رئيس انجمن نگارگري معتقد است: متأسفانه 4- 3 سالي است كه جشنواره‌هاي هنري فقط جنبه تبليغي پيدا كرده‌اند. هنرمندان شايسته و توانا به‌دليل عدم‌حمايت از عرصه هنر دور و منزوي شده‌اند و در بسياري از جشنواره‌هايي كه برگزار مي‌شود، حضور ندارند.
او معتقد است: جوايزي كه براي برگزيدگان جشنواره‌ها و بينال‌ها درنظر گرفته مي‌شود بسيار ناچيز است. با توجه به تورمي كه وجود دارد، هنرمندان براي تهيه مواداوليه كار خود با مشكل هزينه مواجه هستند و توانايي پرداخت اين رقم‌هاي آنچناني را ندارند. از طرفي با بي‌توجهي به هنر ايراني و مديريت‌هاي غلط، از آنها حمايت نمي‌شود و آثارشان به فروش نمي‌رود.
آقاميري خاطرنشان مي‌كند: براي برگزاري جشنواره فجر به‌عنوان يكي از جشنواره‌هايي كه براي آن هزينه مي‌شود و از رويدادهاي سنگين حوزه تجسمي است، افراد توانا و متخصص بايد در شوراي سياستگذاري و كارهاي اجرايي آن حضور داشته باشند. هنرمندان نيز در اين صورت براي شركت در جشنواره و ارائه آثار شاخص ترغيب مي‌شوند و به جشنواره رونق مي‌بخشند.
تعدد جشنواره‌ها به ارتقاي كيفي هنرهاي تجسمي كمك مي‌كند
محمد حبيبي، مديرعامل انجمن هنرهاي تجسمي انقلاب و دفاع‌مقدس نيز معتقد است: تعدد جشنواره‌هاي تجسمي به رشد و ارتقاي كيفي هنرهاي تجسمي كمك مي‌كند، به شرطي كه افرادي در اين حوزه فعاليت كنند كه دغدغه اين رشد را داشته باشند. در اين صورت است كه دعوت از هنرمندان و تعامل با آنها به خوبي صورت مي‌گيرد و شاهد رونق اين حوزه خواهيم بود. البته تحقق ارتقاي كيفي جشنواره‌هاي مناسبتي هنرهاي تجسمي در گرو دغدغه‌مند بودن كادر اجرايي اين جشنواره‌هاست.
او همچنين عنوان مي‌كند: انتخاب موضوعات به روز در اين جشنواره‌ها مي‌تواند باعث استقبال و رغبت جوانان هنرمند براي شركت در آنها شود و معرفي اين هنرمندان به جامعه هنري، بي‌شك در رشد هنرهاي تجسمي در كشور مؤثر خواهد بود.با اين حساب، بيشتر افراد مرتبط با اين حوزه، اعم از هنرمندان و مديران، برگزاري جشنواره‌هايي با محوريت هنرهاي تجسمي را عاملي براي رشد اين حوزه مي‌دانند اما آنچه باعث مي‌شود اين رويدادهاي هنري به هدف اصلي خود دست پيدا نكنند نحوه برگزاري آنها و بي‌توجهي به كيفيت آثار است. با اين همه جاي اميدواري وجود دارد كه با حضور هنرمندان و متخصصان اين حوزه، جشنواره‌ها به محلي براي نمايش هنر ايراني و ارتقاي آن تبديل شوند.
برگزاري جشنواره‌ها براي تقويت كالبد هنرهاي تجسمي لازم است
حبيب‌الله صادقي، برگزاري جشنواره‌هاي مناسب در حوزه هنر را در تقويت كالبد هنرهاي تجسمي مؤثر مي‌داند و معتقد است: درصورتي كه هدفمندي درست و تخصيص مناسب امكانات براي برگزاري جشنواره‌هاي هنرهاي تجسمي صورت گيرد، شاهد به راه‌افتادن يك جريان هنري ماندگار در كشور خواهيم بود و اين جشنواره‌ها هم از حالت شعاري و اداري خارج مي‌شوند.
اين هنرمند كه سابقه رياست موزه هنرهاي معاصر تهران را نيز دارد درباره برگزاري جشنواره‌هاي متعدد هنري مي‌گويد: برگزاري جشنواره‌هاي هنري در همه جاي دنيا به‌عنوان اتفاقي جدي و مهم در حوزه هنرهاي تجسمي قلمداد مي‌شود. كار اصلي را در اين زمينه هنرمندان انجام مي‌دهند و مديران به‌عنوان همكاران طرح، برنامه‌هايي را براي دعوت از هنرمندان و برگزاري نمايشگاه‌ها ارائه مي‌كنند. او ادامه مي‌دهد: برگزاري جشنواره‌ها در طول اين سال‌ها جزو كارهاي اصلي مديران بوده است. آنها با گرد هم آوردن هنرمندان و آثار آنها، كالبد هنرهاي تجسمي كشور را تقويت مي‌كنند و رشد فزاينده‌اي را در اين حوزه به‌وجود مي‌آورند. حضور هنرمندان و آثار متنوعي كه در ژانرهاي مختلف ارائه مي‌كنند، در اين رشد تأثير فراواني دارد.
پنجشنبه 5 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها